#WyzwanieLC2024 #Kwiecień #Książka przenosząca w inne miejsce #Afryka

Wraz z autorem przemierzamy kolejne kraje Czarnego Lądu. Poznajemy ich historie, kulturę, aktualną sytuację ekonomiczną i polityczną. Czasem dochodzą do tego ludzkie historie, ale nie ma ich zbyt wiele.

Książka zawiera mnóstwo ciekawych informacji, podanych w bardzo przystępny sposób. Poznajemy większość Afrykańskich państw. Każde z nich to kilka do kilkunastu stron opisu autora o każdym kraju. Trochę krótko, aby zapoznać się w szczegółach, ale to wystarczający opis żeby zdać sobie sprawę z różnorodności tego kontynentu lub usystematyzować wiedzę.

7/10 - bardzo dobra, polecam!

#WyzwanieLC2024 #Kwiecień #Książka przenosząca w inne miejsce #Afryka

Wraz z autorem przemierzamy kolejne kraje Czarnego Lądu. Poznajemy ich historie, kulturę, aktualną sytuację ekonomiczną i polityczną. Czasem dochodzą do tego ludzkie historie, ale nie ma ich zbyt wiele.

Książka zawiera mnóstwo ciekawych informacji, podanych w bardzo przystępny sposób. Poznajemy...

Polityka. Przemoc. Walki. Głód. Bieda. Nieudolna pomoc humanitarna. Kolonializm. O tym jest ta książka. Wiem, że niestety tym się Afryka odznacza, ale jednak myślałam, że będzie też co nie co na temat jej pozytywnego oblicza.

Polityka. Przemoc. Walki. Głód. Bieda. Nieudolna pomoc humanitarna. Kolonializm. O tym jest ta książka. Wiem, że niestety tym się Afryka odznacza, ale jednak myślałam, że będzie też co nie co na temat jej pozytywnego oblicza.

Szczerze mówiąc nie wiedziałem czego się spodziewać po tej książce. Trochę spodziewałem się wygodnej politycznie opowiastki o kontynencie, a dostałem świetne i wciągające reportaże. Książka już trochę ma, a jak wiadomo świat i historia jest bardzo dynamiczna. Mimo to naprawdę polecam każdemu zaznajomienie się z tą książką, by móc choć w jakimś małym stopniu podejrzeć jak na prawdę wygląda Afryka, a nie tak jak chcemy ją widzieć lub jak ją sobie wyobrażamy.

Szczerze mówiąc nie wiedziałem czego się spodziewać po tej książce. Trochę spodziewałem się wygodnej politycznie opowiastki o kontynencie, a dostałem świetne i wciągające reportaże. Książka już trochę ma, a jak wiadomo świat i historia jest bardzo dynamiczna. Mimo to naprawdę polecam każdemu zaznajomienie się z tą książką, by móc choć w jakimś małym stopniu podejrzeć jak na...

Ta xiążka to pozytywne zaskoczenie, bo sięgałem po nią z obawą czy opisywanie dziesięciu krajów w małej xiążeczce to dobry pomysł.
Otóż dobry.
Co prawda Rosiak prowadzi swoją opowieść dość nierówno i tam gdzie spędził trochę czasu, gdzie opisał swoje spotkania i rozmowy z tubylcami jest lepiej niż tam gdzie był krótko. Mam wrażenie, że na przykład w Ugandzie był jeden lub dwa dni. W takich miejscach reportaż zamienia się w esej mocno koncentrujący się na historii i polityce. Te fragmenty niespecjalnie mi się podobały.
Dodatkową wartością Żaru jest odbrązowienie kilku mitów przez autora. Otóż okazuje się, że pomnikowy Kapuściński zmyślał w swoich reportażach; że skoro biali przepraszają za niewolnictwo, to czarni mieszkańcy Afryki i Arabowie tym bardziej powinni; że zebrane przez Geldofa środki na pomoc głodującym w znacznej części zostały przeznaczone na zakup broni przez afrykańskich tyranów; że w czasach kolonializmu czarnoskórzy mieszkańcy Afryki wiedli bardziej dostanie życie. Dużo zaskakujących informacji.

Ta xiążka to pozytywne zaskoczenie, bo sięgałem po nią z obawą czy opisywanie dziesięciu krajów w małej xiążeczce to dobry pomysł.
Otóż dobry.
Co prawda Rosiak prowadzi swoją opowieść dość nierówno i tam gdzie spędził trochę czasu, gdzie opisał swoje spotkania i rozmowy z tubylcami jest lepiej niż tam gdzie był krótko. Mam wrażenie, że na przykład w Ugandzie był jeden lub...

Opis na książce nie odpowiada rzeczywistości. Mój tato, który książkę czytał przede mną, powiedział, że jest o wojnie. Zupełnie się z nim zgadzam, to książka polityczna, w rozbiciu na różne rejony Afryki. Ugrupowania, rasy, plemiona walczące ze sobą, ludobójstwo, bieda, chamujące rozwój akcje humanitarne. Przemęczyłam się. Zgodnie ze wstępem i opisem, liczyłam również na poznanie afrykańskiej codzienności z bliska. Mocno politycznie, niezbyt obyczajowo, społecznie.

Opis na książce nie odpowiada rzeczywistości. Mój tato, który książkę czytał przede mną, powiedział, że jest o wojnie. Zupełnie się z nim zgadzam, to książka polityczna, w rozbiciu na różne rejony Afryki. Ugrupowania, rasy, plemiona walczące ze sobą, ludobójstwo, bieda, chamujące rozwój akcje humanitarne. Przemęczyłam się. Zgodnie ze wstępem i opisem, liczyłam również na...

Ciekawa i wciągająca, napisana z dużym wyczuciem, widać, że autor stara się trzymać z daleka od stereotypów, a zarazem nie idzie nadmiernie w poprawność polityczną, nie pokazuje jedynie kolorowego wizerunku Afryki rodem z folderów dla turystów. Rozdział o konflikcie między plemionami Kikuyu i Kalendżin w Kenii, który czytałam jeszcze przed tegorocznymi wyborami parlamentarnymi w Polsce, brzmi dziwnie znajomo - zwłaszcza opowieść o tym, jak to sąsiedzi z dwóch zwaśnionych plemion znają się i lubią, a równocześnie w przestrzeni publicznej panuje nienawiść między tymi plemionami, podsycana przez polityków. Bardzo ciekawy jest też rozdział o RPA, które aspiruje do bycia, nawiązując do wypowiedzi Desmonda Tutu, "rainbow nation", narodem opartym na różnorodności i tolerancji, a jednak nadal może się zdarzyć, że np. dziewczyna zostaje wyrzucona z domu za to, że spotyka się z czarnoskórym chłopakiem. Ciekawy jest też wątek AIDS i to, że jest mnóstwo infrastruktury przystosowanej do leczenia osób z AIDS, a równocześnie inne groźne choroby są ignorowane. Czytając o tym leczeniu osób z AIDS zastanawiałam się, jak to jest z profilaktyką, bo w końcu lepiej zapobiegać niż leczyć, ale chyba nie najlepiej, skoro nawet politycy potrafią wierzyć, że umycie się po stosunku zapobiega zakażeniu. Warto też się przyjrzeć temu, jak Rosiak nie zostawia suchej nitki na pomocy humanitarnej - pieniądze płynące z zachodu nieraz wspomagają lokalnych watażków i przyczyniają się do różnych złych rzeczy, jak np. w przypadku Etiopii deportacje. Nie łudzę się oczywiście, że zapamiętałam wszystko co ważne i na pewno nieraz jeszcze wrócę do tej książki. Dla wszystkich zainteresowanych Afryką absolutny must-read!

Ciekawa i wciągająca, napisana z dużym wyczuciem, widać, że autor stara się trzymać z daleka od stereotypów, a zarazem nie idzie nadmiernie w poprawność polityczną, nie pokazuje jedynie kolorowego wizerunku Afryki rodem z folderów dla turystów. Rozdział o konflikcie między plemionami Kikuyu i Kalendżin w Kenii, który czytałam jeszcze przed tegorocznymi wyborami...

Interesuje sie kontynentem afrykańskim od wielu lat. Przeczytałam bardzo dużo, zarówno dokumentów, reportaży, powieści, listów, sprawozdań z podrózy. Obejrzałam filmy, seriale, dokumentalne i fabularne.
Jednak ksiązka D.Rosiaka wniosła wiele nieznanych mi informacji, faktów historycznych i ciekawych analiz autora dot. Afryki .
Szczególnie zainteresowała mnie część dotycząca Tanzanii.
Polecam ten świetny zbiór reportaży wszystkim miłosnikom tego rozżarzonego kontynentu.

Interesuje sie kontynentem afrykańskim od wielu lat. Przeczytałam bardzo dużo, zarówno dokumentów, reportaży, powieści, listów, sprawozdań z podrózy. Obejrzałam filmy, seriale, dokumentalne i fabularne.
Jednak ksiązka D.Rosiaka wniosła wiele nieznanych mi informacji, faktów historycznych i ciekawych analiz autora dot. Afryki .
Szczególnie zainteresowała mnie część dotycząca...

Dużo się dowiedziałam, ale - tak jak powiedział autor we wstępie do drugiego wydania - trochę za mało było dla mnie twarzy tych zwykłych Afrykanów, którzy niekoniecznie walczą o demokrację, tylko po prostu żyją. Tego szukałam.
Doceniam, że aż tyle krajów zostało tu wspomnianych, jednakże spodziewam się, że z biegiem czasu zaczną mi się mieszać. Fakty, imiona prezydentów, daty wojen... Już teraz to było skomplikowane. Ale może to wina audiobooka.
Nie wiedziałam tego przed lekturą, ale warto zaznaczyć że książka jest trochę niedzisiejsza, gdyż autor opisuje rzeczy które widział ~15 lat temu.

Dużo się dowiedziałam, ale - tak jak powiedział autor we wstępie do drugiego wydania - trochę za mało było dla mnie twarzy tych zwykłych Afrykanów, którzy niekoniecznie walczą o demokrację, tylko po prostu żyją. Tego szukałam.
Doceniam, że aż tyle krajów zostało tu wspomnianych, jednakże spodziewam się, że z biegiem czasu zaczną mi się mieszać. Fakty, imiona prezydentów,...

tutaj Słońce świeci najpiękniej
witajcie w Afryce , konającej Afryce
profesjonalnie ograbionej
podzielonej . nagiej i głodnej
witajcie w Afryce , konającej Afryce
na nieszczęśliwych peryferiach

Africa agonica SKA P

Pan Rosiak w Afryce...krąży , ogląda , myśli . analizuje (?)... i pisze...nawet sprawnie .Trochę gęsto , za dużo krajów , za krótkie rozdziały , więc trochę po łepkach , kolejna stolica , kolejny dyktator , kolejny schemat.
I tylko czasem ksiądz , zakonnica czy inny misjonarz z wyżyn własnego poświęcenia i niepodważalnych przewag objaśnia panu Dariuszowi dlaczego? i jak ? i po co?....a On skrzętnie to notuje...dla nas i dla potomności....

tutaj Słońce świeci najpiękniej
witajcie w Afryce , konającej Afryce
profesjonalnie ograbionej
podzielonej . nagiej i głodnej
witajcie w Afryce , konającej Afryce
na nieszczęśliwych peryferiach

Africa agonica SKA P

Pan Rosiak w Afryce...krąży , ogląda , myśli . analizuje (?)... i pisze...nawet sprawnie .Trochę gęsto , za dużo krajów , za krótkie rozdziały , więc...

Bardzo dobra książka. Choć już nieaktualna. Ale pokazuje dlaczego ten kraj ma taką a nie inną przeszłość i przyszłość. A raczej jej brak. Bardzo polecam.
A autorem jest Dariusz Rosiak. Klasa sama w sobie. Człowiek który zmienił polska scenę dziennikarski podcastowa.

Bardzo dobra książka. Choć już nieaktualna. Ale pokazuje dlaczego ten kraj ma taką a nie inną przeszłość i przyszłość. A raczej jej brak. Bardzo polecam.
A autorem jest Dariusz Rosiak. Klasa sama w sobie. Człowiek który zmienił polska scenę dziennikarski podcastowa.