Chmielewski na szczycie swoich możliwości. Wspaniale (nomen omen) nonsensowne przygody zastępu A'Tomka, w których autor wyśmiewa kilka negatywnych zjawisk (problemy te są nadal aktualne). Te niezwykle kolorowe plansze były znakomitą odtrutką na szarą PRL-ową rzeczywistość.

Chmielewski na szczycie swoich możliwości. Wspaniale (nomen omen) nonsensowne przygody zastępu A'Tomka, w których autor wyśmiewa kilka negatywnych zjawisk (problemy te są nadal aktualne). Te niezwykle kolorowe plansze były znakomitą odtrutką na szarą PRL-ową rzeczywistość.

Hiperbola dla ukazania absurdów rzeczywistości.
Czy ktokolwiek zacząłby palić po odwiedzeniu wyspy Nikotynów?

Hiperbola dla ukazania absurdów rzeczywistości.
Czy ktokolwiek zacząłby palić po odwiedzeniu wyspy Nikotynów?

Krytyka konsumpcjonizmu, biurokracji etc.

Krytyka konsumpcjonizmu, biurokracji etc.

W końcu poznajemy tajemnicze Wyspy Nonsensu!

W końcu poznajemy tajemnicze Wyspy Nonsensu!

Jedna z moich ulubionych części. Nie dość, że pomysł fabuły jest genialny (choć zgadzam się z jedną z opinii, że zwiedzanie Wysp Nonsensu było za krótkie) to na dodatek występują w tej części dwa rewelacyjne teksty, które na lata zapadły mi w pamięci, tj.: - ważąc rozważam ważność (komentarz kontrolera domumentów na wyspie biurokratów),- słabo mi! Mdleję, nie zdążę podnieść rwetesu! (okrzyk strażnika na wyspie palaczy zaatakowanego przez "antypalaczy").

Jedna z moich ulubionych części. Nie dość, że pomysł fabuły jest genialny (choć zgadzam się z jedną z opinii, że zwiedzanie Wysp Nonsensu było za krótkie) to na dodatek występują w tej części dwa rewelacyjne teksty, które na lata zapadły mi w pamięci, tj.: - ważąc rozważam ważność (komentarz kontrolera...

Jedna z zabawniejszych przygód Tytusa. Wyspy Nonsensu to szereg uropijnych wizji, które rozbawią każdego. To popis humoru Papcia Chmiela i naprawdę dojrzała fabuła. Koniecznie!!!

Jedna z zabawniejszych przygód Tytusa. Wyspy Nonsensu to szereg uropijnych wizji, które rozbawią każdego. To popis humoru Papcia Chmiela i naprawdę dojrzała fabuła. Koniecznie!!!

Bardzo lubię tę księgę, uważam, że Papcio miał na nią pomysł i dobrze go przedstawił. Nasza trójca spotyka naprawdę ciekawe postaci na swej drodze, co pozwala nam cieszyć się ich przygodami. Polecam ten komiks, choć już stary jestem i pewnie mi nie wypada:-)

Bardzo lubię tę księgę, uważam, że Papcio miał na nią pomysł i dobrze go przedstawił. Nasza trójca spotyka naprawdę ciekawe postaci na swej drodze, co pozwala nam cieszyć się ich przygodami. Polecam ten komiks, choć już stary jestem i pewnie mi nie wypada:-)

Papcio Chmiel z tomu na tom stara się przeskoczyć sam siebie - zarówno pomysłem jak i wykonaniem. Pomysł tym razem był rewelacyjny, wykonanie już mniej, ale jak się przedtem stworzyło takie perełki jak "Ochrona zabytków" czy "Operacja Bieszczady" to ma się poprzeczkę zawieszoną bardzo wysoko.

Niemniej jednak polecam, Papcio nieodmiennie bawi się - a przy okazji mnie - językiem. Jego gry słówek są mistrzowskie.

Papcio Chmiel z tomu na tom stara się przeskoczyć sam siebie - zarówno pomysłem jak i wykonaniem. Pomysł tym razem był rewelacyjny, wykonanie już mniej, ale jak się przedtem stworzyło takie perełki jak "Ochrona zabytków" czy "Operacja Bieszczady" to ma się poprzeczkę zawieszoną bardzo wysoko.

Niemniej jednak polecam, Papcio nieodmiennie bawi się - a przy okazji mnie -...

Ocena, jaką chciałbym wystawić "Wyspom Nonsensu" nie mieści się w skali, tu powinna być opcja dla 20/10. Księga XIII to majstersztyk, brak mi słów na opisanie tego, jak genialny jest to komiks. Każda kolejna wyspa Nonsensu bardziej wymiata niż poprzednia, Papcio Chmiel tworzy tutaj nowe szczyty inwencji twórczej.

Kultowe momenty - wyspa biurokratyczna (wiecznie aktualne, w końcu to Polska w pigułce),wyspa robotów, wystawa psów, wyspa hecoludków, kynorin, kąpiel w żelatynie, wykonywanie wyroku na Tytusie, wyspa sportowców, szachy!, nikotyńska republika tabacka, szkoła palenia!!!, wyspa samochodowa.

Kultowe teksty - "jestem nad Tadeuszem", "o rety! Co ja widzę? Lody pistacjowe!", "w porządku. 150 kg załączników. Ważąc rozważam ważność", "to nam pomoże podnieść biurokrację na wyższy poziom", "przechodzicie przez jezdnię bez pisemnego zezwolenia", "nic tak nie cieszy jak ładny, duży kwit", "nie daruję takiej obelgi! Koledzy o napięciu od 7 do 220 wolt, na pomoc!", "cha, cha, cha, mocniej!", "odkryli jego pachę achillesową", "zamknij okno, dym ucieka", "na pomoc! obcy zniszczył mi papierosa, idę sobie grzecznie ulicą i palę jak mamusia kazała, a ten wyrywa mi papierosa", "achru, bechru, cechru, dychu, epu, efu, gchy", "poddajcie się! atakujemy świeżym, sosnowym powietrzem", "ręce do góry, nogi w dół!" itd.

Ocena, jaką chciałbym wystawić "Wyspom Nonsensu" nie mieści się w skali, tu powinna być opcja dla 20/10. Księga XIII to majstersztyk, brak mi słów na opisanie tego, jak genialny jest to komiks. Każda kolejna wyspa Nonsensu bardziej wymiata niż poprzednia, Papcio Chmiel tworzy tutaj nowe szczyty inwencji twórczej.

Kultowe momenty - wyspa biurokratyczna (wiecznie aktualne,...

Jeden z najulubieńszych z cyklu.
A z perspektywy czasu te wyspy wcale nie takie nonsesowne - niestety a czasem i stety

Jeden z najulubieńszych z cyklu.
A z perspektywy czasu te wyspy wcale nie takie nonsesowne - niestety a czasem i stety