Zainteresowała mnie ta książka z dwóch powodów (poza oczywistym zainteresowaniem tematami fantasy): z jednej strony uwielbiam mezalians w postaci miłości pokonującej sprzeczności, oddalone bieguny i zupełne przeciwieństwa. Jednym słowem miłość zakazana. Z drugiej chciałam się przekonać, co takiego wymyśliła nastolatka i dlaczego ludzie się tak zachwycają.

Okazało się, że książka nie jest zła, czyta się ją płynnie i niektóre fragmenty są wyjątkowo wciągające. Nie da się jednak ukryć, że opis z tyłu książki trochę wyolbrzymia niektóre wątki. Sama panna De Spirito nie pogłębia co ważniejszych faktów.

Najpierw był szum, że nie jest pełnym aniołem- potem to jakoś ucichło. Wcale jej to nie przeszkadza i nie zauważyłam, aby miała wielkich problemów z tego powodu.

Jej ukochany jest demonem, to straszne, ale nie widziałam jakiś buntów, rodziców próbujących ich rozdzielić ani problemów związanych z tym faktem.
Uwielbiam miłość przeciwieństw, istot w normalnych okolicznościach toczących wojny albo walczących, a przez uczucie pokonujący wszystkie reguły i stereotypy. Tutaj tego nie było. Owszem, na początku rozwlekała się, jakie to straszne, ale dosyć szybko to minęło. Problemy z Evą także były spowodowane jego przeszłością, a nie tym, "kim jest".
Sama Eva pojawiła się nie wiadomo skąd i zniknęła, ale dobrze.

Jeśli chodzi o całokształt mam wrażenie powierzchowności i nie zagłębianie się autorki w ważne wątki- jej inność, odmienność od aniołów, miłość do demona. To jest tylko wskazane, ale nie omówione.

Jak na książkę napisaną przez 17-latke nie jest ona zła, ale nie da się ukryć, że panna De Spirito miała bardzo wiele szczęścia, że została ona wydana. W netcie czytałam o wiele lepsze opowiadania, które nie doczekały się książkowej formy, ale cóż. Wiadomo, że wydawnictwa rządzą się ekonomią, a nie formą artystyczną.

Ostateczna ocena: książka jest dobra, ale nie zachwyca. Na deszczowe wieczory idealna, ale nie oczekiwałabym od niej źródeł filozoficznych refleksji.

Zainteresowała mnie ta książka z dwóch powodów (poza oczywistym zainteresowaniem tematami fantasy): z jednej strony uwielbiam mezalians w postaci miłości pokonującej sprzeczności, oddalone bieguny i zupełne przeciwieństwa. Jednym słowem miłość zakazana. Z drugiej chciałam się przekonać, co takiego wymyśliła nastolatka i dlaczego ludzie się tak zachwycają.

Okazało się, że...