Kiedy zabierałam się do czytania tej książki , pomyślałam sobie '' no tak , znowu pewnie książka o biednych , pokrzywdzonych gejach , których wszyscy prześladują i ograniczają ich wolność osobistą i prawa obywatelskie nie pozwalając im np. zawierać związków małżeńskich '' . Co dostałam ? Książkę która ma już spory staż wydawniczy , ponad dwudziestoletni . Dostałam całkiem fajną historię o rodzinie . O przyjaźni . O tym że geje i lesbijki , to nie osoby z innej planety , po których nie wiadomo czego można się spodziewać . To osoby ''zwyczajne'' . Też czują , kochają , cierpią i rozpaczają . To osoby które też mają trudności w kontaktach międzyludzkich i w relacjach ze swoimi rodzicami . Książkę czyta się szybko , ja nawet nie zauważyłam że to już koniec . Przyznaję że autor ma wspaniałe pióro , chociaż w moim odczuciu , nie ustrzegł się pewnych stereotypów . Odczułam że David Leavitt próbuje szukać przyczyn , nazwijmy to '' gejostwa '' . Jakby mówił '' to nie bierze się znikąd ''. Wszyscy główni bohaterowie niejako mieli '' powody '' by być homoseksualistami . Oto Philip Benjamin , dwudziestopięcioletni młodzian mieszkający w West Side . Philip pracuje jako redaktor w wydawnictwie wypuszczającym na rynek romanse , oczywiście heteroseksualne , takie późniejsze '' harlequiny ''. Pan redaktor wyrastał w pozbawionej ciepła rodzinie , gdzie wiecznie zapracowana matka i wiecznie zdystansowany do niego ojciec , nie zapewniali mu dostatecznej miłości rodzicielskiej . W szkole też nie wiodło mu się najlepiej , ciągle wyśmiewany i popychany , wyrósł na dość zakompleksionego cichego mężczyznę . Philip na pewnym przyjęciu zorganizowanym przez dobrą kumpelę , Sally , poznaje Eliota . Zakochuje się w nim bez pamięci . Natomiast Eliot to wolny duch . Adoptowany i wychowany przez dwóch gejów (pierwszy powód usprawiedliwiający bycie gejem) , nie kocha Philipa i niczego mu nie obiecuje . Wkrótce go opuszcza i wyjeżdża do Paryża . Będąc jeszcze z Eliotem , zakochany Philip postanawia się ujawnić przed rodzicami . Tak właśnie robi . Reakcje rodziców są skrajnie różne , Philip nie rozumie ani jednej ani drugiej . Rose , matka , odsuwa się od niego , niby twierdzi że nadal go kocha , tylko potrzebuje czasu aby to sobie poukładać , ale zaczyna syna unikać . W rozważaniach sama ze sobą myśli '' świat się przez to nie zawalił . Świat w każdym szczególe jest ten sam . A nie powinien '' (str.206) . Ojciec , jak się okazuje również gej (drugi powód bycia gejem - dziedziczenie), postanawia znaleźć synowi partnera . Młodego nauczyciela ze swojej szkoły , w której pracuje , jako rekrutant . Jest jeszcze Jerene również adoptowana , która od swoich przybranych rodziców usłyszała , po ujawnieniu się że lepiej żeby miała raka niż była lesbijką . Książka śmiało (zwłaszcza na tamte czasy) opisuje gejowski seks , ale w moim odczuciu nie przekraczając przyzwoitości i granicy dobrego smaku . Rodzina Philipa okropna , każdy coś udaje , ukrywa . Ja polecam tę książkę , uważam że kwestie poruszane w tej powieści nic a nic się nie zdezaktualizowały , zwłaszcza w naszym kraju .

Kiedy zabierałam się do czytania tej książki , pomyślałam sobie '' no tak , znowu pewnie książka o biednych , pokrzywdzonych gejach , których wszyscy prześladują i ograniczają ich wolność osobistą i prawa obywatelskie nie pozwalając im np. zawierać związków małżeńskich '' . Co dostałam ? Książkę która ma już spory staż wydawniczy , ponad dwudziestoletni . Dostałam całkiem...