Nigdy wcześniej nie słyszałam o tej serii. Na książkę o przygodach Flawii po raz pierwszy trafiłam na Targach Książki w Krakowie, na których to znalazł się autor "Zatrutego ciasteczka". Siedział w wygodnym fotelu i podpisywał swoje książki. A za nim..piętrzyła się ściana zapełniona egzemplarzami najnowszej części serii „Ucho od śledzia w śmietanie”.

Uwielbiam kolor fioletowy. Nie ma dla mnie piękniejszej barwy niż ciemny fiolet. Tak więc..nie mogłam przejść obojętnie obok tej okładki. Nawet nie licząc koloru..jest ona wprost genialna. Tak jak i poprzednie dwie. Nie myśląc długo kupiłam pierwszą część i załapałam się nawet na autograf :)

Ten szybki zakup nie był błędem. Pokochałam tą książkę. Pokochałam Flawię. Jest to z pewnością niezwykła postać. Cała historia ze znaczkami, iluzją i zbrodnią jest świetnie dopracowana i wciągająca.

Jedyną rzeczą, która z początku odrzuciła mnie w postaci Flawii jest...chemia. Tak się składa, że nie cierpię chemii :/ Zupełnie jej nie rozumiem i jak dla mnie jest to najgorszy przedmiot jaki kiedykolwiek miałam. Ale Flawia to kocha i na swój sposób pokazuje mi piękno związków chemicznych i innych dziwnych rzeczy. Jestem jej za to wdzięczna, może choć w małym stopniu zmieni moje odczucia w stosunku do tej dziedziny nauki.

Polecam :)

Nigdy wcześniej nie słyszałam o tej serii. Na książkę o przygodach Flawii po raz pierwszy trafiłam na Targach Książki w Krakowie, na których to znalazł się autor "Zatrutego ciasteczka". Siedział w wygodnym fotelu i podpisywał swoje książki. A za nim..piętrzyła się ściana zapełniona egzemplarzami najnowszej części serii „Ucho od śledzia w śmietanie”.

Uwielbiam kolor...