Czy niedźwiedź polarny i foka mogą być przyjaciółmi? Powiem jedno kupujcie swoim dzieciom. Świetna historia, która jest o przyjaźni, o tolerancji, o rodzinie, przygodzie, odwadze itp. Długo miałam tą książkę u siebie, ale teraz wiem, że ze mną zostanie będę czytać ją uczniom. Na prawdę polecam!! Pięknie wydana i ilustracje również zachwycą. Ja mam inne wydanie.

Czy niedźwiedź polarny i foka mogą być przyjaciółmi? Powiem jedno kupujcie swoim dzieciom. Świetna historia, która jest o przyjaźni, o tolerancji, o rodzinie, przygodzie, odwadze itp. Długo miałam tą książkę u siebie, ale teraz wiem, że ze mną zostanie będę czytać ją uczniom. Na prawdę polecam!! Pięknie wydana i ilustracje również zachwycą. Ja mam inne wydanie.

Ja czytałam tę pozycję około rok temu ale nadal mam ją w pamięci. Była szybkim autorefleksyjnym opowiadaniem o zwierzętach...więcej nie zdradzę aby nie spojlerować. Według mnie książka dla ludzi w każdym wieku.

Ja czytałam tę pozycję około rok temu ale nadal mam ją w pamięci. Była szybkim autorefleksyjnym opowiadaniem o zwierzętach...więcej nie zdradzę aby nie spojlerować. Według mnie książka dla ludzi w każdym wieku.

Polecam kolejną książkę dla najmłodszych czytelników. Tym razem możemy przeżyć przygodę młodej, niedoświadczonej foki, która straciła niedawno swoją rodzinę. Czy odnajdzie się w świecie, gdzie rządzą prawa natury? Przekonaj się sam a gwarantuje, że będziesz zaskoczony. Nikt nie opsze się urokowi tego sympatycznego zwierzątka, a wiele będzie zawdzieczało jej nawet życie. "Wdzięczność" jest przewodnim hasłem tej książki.

Polecam kolejną książkę dla najmłodszych czytelników. Tym razem możemy przeżyć przygodę młodej, niedoświadczonej foki, która straciła niedawno swoją rodzinę. Czy odnajdzie się w świecie, gdzie rządzą prawa natury? Przekonaj się sam a gwarantuje, że będziesz zaskoczony. Nikt nie opsze się urokowi tego sympatycznego zwierzątka, a wiele będzie zawdzieczało jej nawet życie....

Dla 7-8 latka na prezent idealna. Piękne ilustracje, duża czcionka, humor i przygoda. Polecam małym czytelnikom,rodzicom i nauczycielom.

„Muszli trzeba słuchać w samotności, inaczej czar pryska.
- Daj i nam posłuchać- poprosiła przymilnie foczka.
- Nigdy, ale to nigdy nie dostąpisz tego zaszczytu- żachnął się Ksawery. – Zrozumiałaś?
- Zaszczytu? A co to takiego?- chciała się koniecznie dowiedzieć foka.
-Zaszczyt to przyjemność, która należy się tylko wybranym- objaśnił niedźwiedź.
-Wybranym przez kogo?- dopytywała foka.
-Naturalnie przez innych, a zresztą po co w ogóle ci to wyjaśniam …
- Przez innych , powiadasz- nie dawała za wygraną foka. – W takim razie wystarczy , że ty uznasz mnie za wybraną, a ja będę mogła wówczas dostąpić zaszczytu. Przyjmijmy więc, że jestem już zaszczycona , i daj posłuchać muszli.” :)))))

Dla 7-8 latka na prezent idealna. Piękne ilustracje, duża czcionka, humor i przygoda. Polecam małym czytelnikom,rodzicom i nauczycielom.

„Muszli trzeba słuchać w samotności, inaczej czar pryska.
- Daj i nam posłuchać- poprosiła przymilnie foczka.
- Nigdy, ale to nigdy nie dostąpisz tego zaszczytu- żachnął się Ksawery. – Zrozumiałaś?
- Zaszczytu? A co to takiego?- chciała...

Czy jest ktoś kto nie zna "Serca na sznurku"? Trwa u nas zima, a to odpowiedni moment na taką historię.

Chociaż okładka mówi, że historia może zdarzyć się wszędzie to uważam, że lokalizacja użyta w książce jest najlepsza. Ksawery i foka, i masa innych bohaterów mniej lub bardziej ważnych robią swoje. Nie do końca rozumiem niektóre fragmenty, które wydają się wyrwane z kontekstu, lecz nie o to chodzi tutaj. Młody czytelnik powinien być zachwycony tymi przygodami, z których dowie się wielu ciekawych rzeczy, a jednocześnie (jeśli nie zna wcześniej pewnych spraw) odkryje że wygląd i przynależność nie zawsze ma znaczenie, ba! często nie ma to wcale znaczenia. 😉 Samotność, odwaga czy nadzieja to główne cechy jakie się przewijają. No i są czarne buciory.

Jeśli nie znacie tej historii to koniecznie przeczytajcie, zwłaszcza jeśli macie w domu kogoś, komu możecie czytać na głos. Przy takiej ilości wydarzeń na pewno nie będziecie się nudzić. 😀 Aha, i zagrzejcie sobie kubek z mlekiem.

Czy jest ktoś kto nie zna "Serca na sznurku"? Trwa u nas zima, a to odpowiedni moment na taką historię.

Chociaż okładka mówi, że historia może zdarzyć się wszędzie to uważam, że lokalizacja użyta w książce jest najlepsza. Ksawery i foka, i masa innych bohaterów mniej lub bardziej ważnych robią swoje. Nie do końca rozumiem niektóre fragmenty, które wydają się wyrwane z...

Dobre społeczeństwo to takie, którego członkowie potrafią żyć we wspólnocie, razem bronić swoich interesów, pomagać sobie oraz uznają, że każdy zasługuje na szacunek. Niestety ideały istnieją tylko w idyllicznych krainach stworzonych przez ludzką wyobraźnię. W praktyce mamy sporo prześladowania, wyśmiewania, wykorzystywania i niszczenia słabszych. Rozpychanie się łokciami to doskonały sposób na sukces. A co by było, gdyby się okazało, że łatwiej odnieść sukces współpracując z tymi, którzy wydają nam się słabsi/ głupsi/ gorsi? O takim burzeniu stereotypu, że łokcie są najważniejsze jest ciesząca się wielkim powodzeniem książka Małgorzaty Domagalik „Serce na sznurku”. Publikacja ma już ponad dziesięć lat i nadal podbija serca najmłodszych. Dlaczego? Wszystko przez bardzo prostą opowieść o bohaterskiej foce.
Na początku książki poznajemy potężnego, białego niedźwiedzia cieszącego się w okolicy dużym poważaniem. Ten samotny (nie mający własnej rodziny) bohater to typ samotnika odnoszącego sukces, rozpieszczającego się drogimi olejkami do kąpieli i słuchaniem muszli sprowadzonych z dalekich krajów. Ksawery dzięki byciu najlepszym myśliwym ma bardzo wysoką pozycję w społeczeństwie.
Na przeciwległym biegunie Małgorzata Domagalik stawia młodą fokę, czyli kogoś, kto dla silnego niedźwiedzia polarnego jest posiłkiem, ale do domu Ksawerego trafia wycieńczona po stracie matki w czasie polowania ludzi na zwierzęta. Zmarznięta foczka nie zdaje sobie sprawy, że trafiła do domu kogoś, kto mógłby ją pożreć, gdyby nie jego duma niepozwalająca mu na zbyt łatwe zdobywanie posiłku. Ksawery zabiera ją do domu i traktuje jak porzucony w kącie przedmiot. To pozwala jej na odzyskanie przytomności i powrót do aktywności.
W tym czasie niedźwiedź musi udać się na misję ratowania przyjaciół, a w domu pozostawia niechcianego gościa, który musi stawić czoła przeciwnością. Nim Ksawery dotrze do przyjaciół będzie za późno. Pozostanie mu ratowanie pociechy przyjaciół, ale w czasie spotkania z ludźmi zostaje ranny. Ratuje go foka, którą traktuje jak zwierzę gorszej kategorii. Nim zacznie swoją wybawicielkę traktować dobrze i poważnie mija troszkę czasu. Za to będzie miał potrzebę szerzenia akceptacji, tolerancji i idei współpracy międzygatunkowej.
„Serce na sznurku” to piękna metaforyczna opowieść o tolerancji, prawach dla tych, których uważamy za gorszych lub słabszych, szacunku i umiejętności przyjmowania pomocy oraz bronieniu przyjaciół. Małgorzata Domagalik pod pretekstem opowieści o zwierzętach pokazuje nam ludzkie zachowania, które tu są uwypuklone przez pokazanie wyraźnego kontrastu między bohaterami: drapieżnik i jego posiłek. Do tego nie zabraknie tu problemu utraty rodziców, dorastania, odpowiedzialności za życie innych. Foka to typ bohaterki, która jeszcze nie miała szansy nabyć uprzedzeń w czasie wychowania, dlatego podchodzi z dużą ufnością do Ksawerego. Nie wie też czym są ograniczenia ani nie kojarzy pingwinów z własnym jedzeniem. To pozwala jej na budowaniu odmiennych relacji niż powszechnie obowiązujące w świecie drapieżników.
Opowieść wzbogacono subtelnymi i estetycznymi ilustracjami Marcina Piwowarskiego, wprowadzającymi młodych czytelników w świat książkowych bohaterów. Twarda okładka, bardzo dobrze zszyte strony, średniej wielkości czcionka, dobrze rozmieszczony tekst sprawiają, że publikacja jest estetyczna i trwała.

Dobre społeczeństwo to takie, którego członkowie potrafią żyć we wspólnocie, razem bronić swoich interesów, pomagać sobie oraz uznają, że każdy zasługuje na szacunek. Niestety ideały istnieją tylko w idyllicznych krainach stworzonych przez ludzką wyobraźnię. W praktyce mamy sporo prześladowania, wyśmiewania, wykorzystywania i niszczenia słabszych. Rozpychanie się łokciami...

Dobre społeczeństwo to takie, którego członkowie potrafią żyć we wspólnocie, razem bronić swoich interesów, pomagać sobie oraz uznają, że każdy zasługuje na szacunek. Niestety ideały istnieją tylko w idyllicznych krainach stworzonych przez ludzką wyobraźnię. W praktyce mamy sporo prześladowania, wyśmiewania, wykorzystywania i niszczenia słabszych. Rozpychanie się łokciami to doskonały sposób na sukces. A co by było, gdyby się okazało, że łatwiej odnieść sukces współpracując z tymi, którzy wydają nam się słabsi/ głupsi/ gorsi? O takim burzeniu stereotypu, że łokcie są najważniejsze jest ciesząca się wielkim powodzeniem książka Małgorzaty Domagalik „Serce na sznurku”. Publikacja ma już ponad dziesięć lat i nadal podbija serca najmłodszych. Dlaczego? Wszystko przez bardzo prostą opowieść o bohaterskiej foce.
Na początku książki poznajemy potężnego, białego niedźwiedzia cieszącego się w okolicy dużym poważaniem. Ten samotny (nie mający własnej rodziny) bohater to typ samotnika odnoszącego sukces, rozpieszczającego się drogimi olejkami do kąpieli i słuchaniem muszli sprowadzonych z dalekich krajów. Ksawery dzięki byciu najlepszym myśliwym ma bardzo wysoką pozycję w społeczeństwie.
Na przeciwległym biegunie Małgorzata Domagalik stawia młodą fokę, czyli kogoś, kto dla silnego niedźwiedzia polarnego jest posiłkiem, ale do domu Ksawerego trafia wycieńczona po stracie matki w czasie polowania ludzi na zwierzęta. Zmarznięta foczka nie zdaje sobie sprawy, że trafiła do domu kogoś, kto mógłby ją pożreć, gdyby nie jego duma niepozwalająca mu na zbyt łatwe zdobywanie posiłku. Ksawery zabiera ją do domu i traktuje jak porzucony w kącie przedmiot. To pozwala jej na odzyskanie przytomności i powrót do aktywności.
W tym czasie niedźwiedź musi udać się na misję ratowania przyjaciół, a w domu pozostawia niechcianego gościa, który musi stawić czoła przeciwnością. Nim Ksawery dotrze do przyjaciół będzie za późno. Pozostanie mu ratowanie pociechy przyjaciół, ale w czasie spotkania z ludźmi zostaje ranny. Ratuje go foka, którą traktuje jak zwierzę gorszej kategorii. Nim zacznie swoją wybawicielkę traktować dobrze i poważnie mija troszkę czasu. Za to będzie miał potrzebę szerzenia akceptacji, tolerancji i idei współpracy międzygatunkowej.
„Serce na sznurku” to piękna metaforyczna opowieść o tolerancji, prawach dla tych, których uważamy za gorszych lub słabszych, szacunku i umiejętności przyjmowania pomocy oraz bronieniu przyjaciół. Małgorzata Domagalik pod pretekstem opowieści o zwierzętach pokazuje nam ludzkie zachowania, które tu są uwypuklone przez pokazanie wyraźnego kontrastu między bohaterami: drapieżnik i jego posiłek. Do tego nie zabraknie tu problemu utraty rodziców, dorastania, odpowiedzialności za życie innych. Foka to typ bohaterki, która jeszcze nie miała szansy nabyć uprzedzeń w czasie wychowania, dlatego podchodzi z dużą ufnością do Ksawerego. Nie wie też czym są ograniczenia ani nie kojarzy pingwinów z własnym jedzeniem. To pozwala jej na budowaniu odmiennych relacji niż powszechnie obowiązujące w świecie drapieżników.
Opowieść wzbogacono subtelnymi i estetycznymi ilustracjami Marcina Piwowarskiego, wprowadzającymi młodych czytelników w świat książkowych bohaterów. Twarda okładka, bardzo dobrze zszyte strony, średniej wielkości czcionka, dobrze rozmieszczony tekst sprawiają, że publikacja jest estetyczna i trwała.

Dobre społeczeństwo to takie, którego członkowie potrafią żyć we wspólnocie, razem bronić swoich interesów, pomagać sobie oraz uznają, że każdy zasługuje na szacunek. Niestety ideały istnieją tylko w idyllicznych krainach stworzonych przez ludzką wyobraźnię. W praktyce mamy sporo prześladowania, wyśmiewania, wykorzystywania i niszczenia słabszych. Rozpychanie się łokciami...

Mała foczka traci mamę - i snuje się po świecie zupełnie sama, pozbawiona jakiegokolwiek oparcia. W tych tragicznych okolicznościach jej losy nieoczekiwanie krzyżują się z losami Ksawerego – potężnego niedźwiedzia polarnego. Czy przyjaźń pomiędzy foką i niedźwiedziem jest w ogóle możliwa? Właśnie o tym przekonacie się, sięgając po książkę "Serce na sznurku" autorstwa Małgorzaty Domagalik.

W pierwszej chwili chyba nikt rozsądny nie odpowiedziałby twierdząco na powyższe pytanie. Foki są przecież dla niedźwiedzi polarnych raczej smakowitą przekąską - niż odpowiednimi kandydatami na przyjaciół i życiowych kompanów ! Okazuje się jednak, że w pewnych sytuacjach może nawiązać się między nimi silna emocjonalna więź - a nawet mogą zawdzięczać sobie życie i ratować się wzajemnie z wielu poważnych opresji.

Myślę, że jest to spora niespodzianka nie tylko dla czytelników książki - ale również dla samych jej bohaterów, którzy w normalnych warunkach zdecydowanie nie przejawiają wobec siebie jakichkolwiek ciepłych, serdecznych uczuć. Jak widać, życie potrafi naprawdę mocno zaskakiwać - i jednoczyć nawet najbardziej antagonistyczne gatunki zwierząt w konfrontacji ze wspólnym, znacznie bardziej niebezpiecznym wrogiem...

Zachowania kluczowych zwierzęcych postaci bez trudu da się odnieść także do świata ludzi. Tu również zdarza się, że trzeba być ponad wiek dojrzałym i samodzielnym - radzić sobie ze stratą i wkraczać w dorosłość znacznie wcześniej, niż ma się na to ochotę. I również funkcjonują relacje "trudne" oraz okupione wieloma emocjami - a jednocześnie bardzo potrzebne, stanowiące o naszej przynależności i sensie życia.

Książka Małgorzaty Domagalik uczy przede wszystkim tego, że nie istnieją sytuacje bez wyjścia. Nawet kiedy nasze położenie wydaje się nam tragiczne i z góry skazane na porażkę - zawsze można znależć jakiegoś sprzymierzeńca, który połączy z nami swoje siły, otrze nasze łzy i wyciągnie do nas pomocną dłoń (a może raczej - łapę ;) ) . Czasami wystarczy przełamać własne bariery, uprzedzenia i stereotypowe myślenie - co z kolei stanowi piękną lekcję tolerancji i otwartości na "inność", której często tak bardzo się obawiamy.

Choć historia opisana w książce rozgrywa się na niebywale mroźnych i skutych lodem obszarach polarnych - to lektura jest niezwykle ciepła, rozgrzewająca i chwytająca za serce. Pokazuje, że nawet pomimo wielu przeciwności losu oraz utraty najbliższych i najbardziej znaczących dla nas osób - można odnaleźć ukojenie, nowy dom i swoje przytulne, upragnione miejsce na Ziemi. Można zostać zaakceptowanym dokładnie takim, jakim się jest - ze wszystkimi swoimi wadami i zaletami - bo przecież na tym właśnie polega idea prawdziwej przyjaźni, o której Małgorzata Domagalik tak pięknie, wzruszająco i bez zbędnego zadęcia opowiada...

Więcej recenzji na blogu www.naszebabelkowo.pl

Mała foczka traci mamę - i snuje się po świecie zupełnie sama, pozbawiona jakiegokolwiek oparcia. W tych tragicznych okolicznościach jej losy nieoczekiwanie krzyżują się z losami Ksawerego – potężnego niedźwiedzia polarnego. Czy przyjaźń pomiędzy foką i niedźwiedziem jest w ogóle możliwa? Właśnie o tym przekonacie się, sięgając po książkę "Serce na sznurku" autorstwa...

Jeśli szukacie pięknej, ciepłej i bardzo mądrej opowieści na zimowe wieczory, to ta książka idealnie się nada. Mała Foczka traci mamę. Snuje się samotnie, aż natrafia na jamę Ksawerego – niedźwiedzia polarnego, wielkiego smakosza i kolekcjonera muszli. Czy przyjaźń pomiędzy małą foczką i wielkim niedźwiedziem będzie możliwa?

Urok książki to nie tylko uniwersalna historia napisana z humorem, ale także cudowna szata graficzna. Nie mogę się napatrzeć na okładkę. Miś polarny trzymający sznurek, a jak pójdziemy śladem sznurka, to na grzbiecie odkryjemy serduszko, a na okładzinie tylnej foczkę. Całość w biało-niebieskiej kolorystyce. Mi się kojarzy zimowo i świątecznie. Twarda oprawa, czarno-białe i klimatyczne ilustracje, duża czcionka, niedługie rozdziały to kolejne plusy. Zdecydowanie polecam dla dzieci w wieku szkolnym.

Jeśli szukacie pięknej, ciepłej i bardzo mądrej opowieści na zimowe wieczory, to ta książka idealnie się nada. Mała Foczka traci mamę. Snuje się samotnie, aż natrafia na jamę Ksawerego – niedźwiedzia polarnego, wielkiego smakosza i kolekcjonera muszli. Czy przyjaźń pomiędzy małą foczką i wielkim niedźwiedziem będzie możliwa?

Urok książki to nie tylko uniwersalna historia...

Przeurocza historia o małej foczce i polarnym niedźwiedziu, którzy wedle praw natury powinni być wrogami a stają się przyjaciółmi. Dobra lekcja empatii i tolerancji oraz walki z uprzedzeniami.

Przeurocza historia o małej foczce i polarnym niedźwiedziu, którzy wedle praw natury powinni być wrogami a stają się przyjaciółmi. Dobra lekcja empatii i tolerancji oraz walki z uprzedzeniami.