Uwaga, będą małe spoilery! Wrażliwi na nie niech tej opinii nie czytają, dobrze?
Przy "Uciekinierce" naprawdę trzeba wyłączyć logiczne myślenie. Inaczej można naprawdę się zdenerwować, bo to, co wyprawiają i mówią bohaterowie, czasem woła o pomstę do Nieba. Jeśli jednak masz dużo dystansu do tego, że:
- główna heroina najpierw wrzeszczy, obraża głównego bohatera, a potem z łatwością oddaje mu się każdej nocy, i jeszcze mówi mu, że jest cudowny 🤔;
- tutaj kłótnie zawsze, ale to zawsze kończą się w łóżku;
- główna heroina nie myśli logicznie, jej decyzje momentami są naprawdę głupie (zastanawiałam się czase, czy ona ma mózg 😅);
- jakby nie patrzeć, amant tej powieści najpierw gw**ci główną bohaterkę (innego słowa nie jestem w stanie znaleźć),aby potem ją adorować i prawie całować ją po stopach. A ona? Hm, tutaj jest dobry materiał psychologiczny, bo inna kobieta miałaby po tym wszystkim porządną traumę, i w życiu by nie chciała przy kimś takim spędzać czas;
- związek głównych bohaterów oparty jest na sekretach, kłamstwach i, przede wszystkim, seksie, a oni niby się kochają, i to mocno;
- scena z cyrkiem nie wyda się nierealna - to śmiało sięgnijcie po tę książkę.
Jest przymknięcie na to oko, nawet będziecie się nieźle bawić. Wiem, że tego rodzaju książki często z logicznym rozwojem fabuły nie mają wiele wspólnego, jednak w "Uciekinierce" podobnych smaczków, co pisałam wyżej, znalazłoby się wiecej, ale szkoda mi tu miejsca na ich wyliczanie.
Książkę dołączam do Wielkobukowego Binga 2024 pod hasłem " Motyw: ekspedycja, wyprawa lub podróż".

Uwaga, będą małe spoilery! Wrażliwi na nie niech tej opinii nie czytają, dobrze?
Przy "Uciekinierce" naprawdę trzeba wyłączyć logiczne myślenie. Inaczej można naprawdę się zdenerwować, bo to, co wyprawiają i mówią bohaterowie, czasem woła o pomstę do Nieba. Jeśli jednak masz dużo dystansu do tego, że:
- główna heroina najpierw wrzeszczy, obraża głównego bohatera, a potem z...

Upss, już kiedyś czytałam ; mocno irytująca i głupiutka nastolatka wychowana w odosobnieniu, ucieka z domu swojego wuja w daleki świat.
Przypadkowo napotkany mężczyzna, bierze ją pod swoje skrzydła.
Tu autorka przesadziła z wielkodusznością i gestem wybawcy, podobnie opis jego zalotów .
Przesolone, przepieprzone, czy raczej powinno być przesłodzone.
Połowa niewiarygodnie wkurzająca, a reszta też nie powala na kolana.

Upss, już kiedyś czytałam ; mocno irytująca i głupiutka nastolatka wychowana w odosobnieniu, ucieka z domu swojego wuja w daleki świat.
Przypadkowo napotkany mężczyzna, bierze ją pod swoje skrzydła.
Tu autorka przesadziła z wielkodusznością i gestem wybawcy, podobnie opis jego zalotów .
Przesolone, przepieprzone, czy raczej powinno być przesłodzone.
Połowa niewiarygodnie...

Już po pierwszym rozdziale okazało się że już tę powieść czytałam.
Regan, młodziutka Regan, oklamywana przez narzeczonego i wuja. Tak naprawdę jeszcze dziecko, w dodatku wychowane wyłącznie w domu, jak w klatce, ucieka !
Trafia do dzielnicy portowej Liverpoolu. I dzięki Bogu znajduje ja tam i ratuje, nie ostatni raz, Travis.
Amerykanin ! Jak on śmiał?! W końcu według wszelkich zasad i opowieści to powinien być gbur i prostak ! No cóż...
Ten , nie taki ubogi jak myślała Regan , farmer z Ameryki okazuje się obrońcą, kochankiem i jednak zbyt silna osobowością dla przerażona Regan. Więc dziewczyna znowu ucieka. Mimo że zostawia za sobą pełno śladów Travis jej nie znalazł. I co teraz ?

Mijają prawie trzy lata. Regan odnajduje były narzeczony, jak również Travis . Kogo wybierze ta kobieta która przez ten czas przeszła tak wielka przemianę? Która zwyczajnie dorosła...

Już po pierwszym rozdziale okazało się że już tę powieść czytałam.
Regan, młodziutka Regan, oklamywana przez narzeczonego i wuja. Tak naprawdę jeszcze dziecko, w dodatku wychowane wyłącznie w domu, jak w klatce, ucieka !
Trafia do dzielnicy portowej Liverpoolu. I dzięki Bogu znajduje ja tam i ratuje, nie ostatni raz, Travis.
Amerykanin ! Jak on śmiał?! W końcu według...

Główna bohaterka momentami niezwykle irytująca, fabuła taka sobie. Taki romans na jeden wieczór, który mógł być ciekawiej napisany.

Główna bohaterka momentami niezwykle irytująca, fabuła taka sobie. Taki romans na jeden wieczór, który mógł być ciekawiej napisany.

znów udana książka DEVERAUX. bardzo mi się podobała i szybko się czyta. akcja wartka, fabuła bogata. dobrze, że znów zwyciężyła miłość....

znów udana książka DEVERAUX. bardzo mi się podobała i szybko się czyta. akcja wartka, fabuła bogata. dobrze, że znów zwyciężyła miłość....

Jedna z moich ulubionych tej autorki. Czytałam z dwa, trzy razy. Ocena w kategorii romansu historycznego, bo wiadomo, że każdy lubi czytać różne gatunki.

Jedna z moich ulubionych tej autorki. Czytałam z dwa, trzy razy. Ocena w kategorii romansu historycznego, bo wiadomo, że każdy lubi czytać różne gatunki.

Przed miłością nigdy nie uciekniesz:)

Przed miłością nigdy nie uciekniesz:)

Hmm przeczytałam książkę po raz drugi w sumie przez przypadek. Kupiłam ją ponieważ opis na okładce nic mi nie mówił i dopiero po fakcie zauważyłam, iż mam ją dodaną w zakładce przeczytane, nie mówiąc już o tym, że również w ulubionych. Po zaczęciu czytania akcja nic mi nie mówiła, dopiero ostatnie 100 stron uświadomiły mi, że faktycznie książkę czytałam. Zastanawiające jest dla mnie czemu wylądowała na półce z moimi ulubionymi powieściami. Ale nie o tym.

Akcja zaczyna się w momencie kiedy młodziutka dziewczyna dowiaduje się, że jej ukochany bierze z nią ślub tylko ze względu na majątek jaki posiadam, w tedy też decyduje się uciec. Młoda kobieta w samej koszuli nocnej, do tego nocą w dokach - wiadomo czym to grozi. I tak nasza młoda bohaterka uciekając przed zgrają mężczyzn wpada na nieznajomego. Bohater biorąc ją za kolejną ulicznice zabiera ją do swojego pokoju, gdzie po obmyciu ran, zaspokaja swoje cielesne potrzeby. W taki to oto sposób zaczyna się historia tych dwojga. Młodej kobiety, która nigdy nie zakosztowała wolności (miłości w sumie też nie),oraz mężczyzny, który lubi wydawać rozkazy, a bohaterkę zamyka od razu w kolejną klatkę. Jak to się może skończyć samemu trzeba sprawdzić

Napomnę tylko, iż opis z okładki to jakieś 2/3 całej książki, więc nie oczekujmy zaskoczenia.

Hmm przeczytałam książkę po raz drugi w sumie przez przypadek. Kupiłam ją ponieważ opis na okładce nic mi nie mówił i dopiero po fakcie zauważyłam, iż mam ją dodaną w zakładce przeczytane, nie mówiąc już o tym, że również w ulubionych. Po zaczęciu czytania akcja nic mi nie mówiła, dopiero ostatnie 100 stron uświadomiły mi, że faktycznie książkę czytałam. Zastanawiające jest...

Miałam "stulić dziób" i nie pisać nic o tej książce.
Nie zdzierżyłam jednak jak widać.
"Uciekinierka" to książka, która jest możliwie najbardziej "typową z typowych" przedstawicielką gatunku. Nie oczarowała mnie przebiegiem akcji, który był raczej przewidywalny, niczym nie uwiodła, ani nawet nie zaciekawiła intrygą..

Jest jednak jedna rzecz, która powoduje, że nie tak prędko o niej zapomnę ( a przynajmniej nie do końca )

Wciąż mając w pamięci wrażenie, jakie na mnie wywarł "Rycerz w lśniącej zbroi" - książka wydana także pod tytułem "Wyzwolona", sięgnęłam po "Uciekinierkę" tej samej autorki, mając nadzieję na powtórkę z emocji, które tak bardzo za pierwszym razem mnie poruszyły i wzruszyły do łez.
Cóż..
Emocje mnie niewątpliwie ogarnęły... Tyle, że nie takiego kalibru i rodzaju, jakich się spodziewałam.
Bardzo bym chciała wiedzieć, jakie "złe" podkusiło panią Jude, aby w roli heroiny tego romansu, osadzić nieziemsko irytującą, głupią jak but( nie bójmy się tego określenia),kretyńsko upartą, niereformowalną, zapatrzoną w czubek własnego nosa, niezdecydowaną, lekkomyślną smarkulę !!
Ta postać doprowadziła mnie do białej gorączki i czarnej rozpaczy za jednym zamachem !
Tak mnie ta postać wściekła, że nawet jej późniejsza przemiana, już niczego nie zdołała zmienić w moich odczuciach, zarówno w stosumku do bohaterów, jak i do całej książki.
Po lekturze pozostała mi głównie irytacja.
Czy polcam ?
Tylko tym, które chcą sobie podnieść ciśnienie i poziom agresji :P

Miałam "stulić dziób" i nie pisać nic o tej książce.
Nie zdzierżyłam jednak jak widać.
"Uciekinierka" to książka, która jest możliwie najbardziej "typową z typowych" przedstawicielką gatunku. Nie oczarowała mnie przebiegiem akcji, który był raczej przewidywalny, niczym nie uwiodła, ani nawet nie zaciekawiła intrygą..

Jest jednak jedna rzecz, która powoduje, że nie tak...

Miła...to słowo najlepiej oddaje charakter tej książki. Przeżyłam pozytywne zaskoczenie, bo zaczynając czytać tę książkę byłam sceptycznie nastawiona. A tu taka niespodzianka: humor był, zwroty akcji były, nawet trochę wzruszeń, na szczęście obyło się bez zdrad i do tego bardzo wyraziści bohaterowie.
Więc szczerze polecam :)

ps. książka jest części cyklu, ale nie trzeba czytać po kolei(osobiście uważam tę część za najlepszą)

Miła...to słowo najlepiej oddaje charakter tej książki. Przeżyłam pozytywne zaskoczenie, bo zaczynając czytać tę książkę byłam sceptycznie nastawiona. A tu taka niespodzianka: humor był, zwroty akcji były, nawet trochę wzruszeń, na szczęście obyło się bez zdrad i do tego bardzo wyraziści bohaterowie.
Więc szczerze polecam :)

ps. książka jest części cyklu, ale nie trzeba...