Po zaczytaniu się w Inwazję Opoponaksów sięgnąłem po następną książkę człowieka, który wyżej wymienioną pozycją na swój sposób mnie oczarował. Niestety z tym podejściem spotkało mnie rozczarowanie. Abstrahując jednak od poprzedniej książki można powiedzieć, że to całkiem ciekawa pozycja. Niestety nie udaje się jej uniknąć typowych problemów tego rodzaju literatury- główny bohater, w tym wypadku bohaterka zmienia się jak kameleon wraz z postępami książki tylko dlatego, że fabuła tego wymaga. Jest irytująco niestała w zachowaniu. Mamy w dużej mierze klasyczny wzorzec postapo i bohaterki, która próbuje się odnaleźć w tym, co zastaje. Pech chce, że niestety łatwiej byłoby mi polubić postać Milo niż samą główną bohaterkę, przez co odbiór tej książki możliwe, że mi się wykrzywił. Jednak to nadal całkiem sympatyczna pozycja przy której można spędzić spokojnie z dwa bądź trzy rozluźniające wieczory. Jednak należy przyzwyczaić się do charakterystycznej narracji, która mi działała niestety na nerwy- jest wyjątkowo szarpana, poszczególne rozdziały niejednokrotnie dzielą spore odstępy czasu.

Po zaczytaniu się w Inwazję Opoponaksów sięgnąłem po następną książkę człowieka, który wyżej wymienioną pozycją na swój sposób mnie oczarował. Niestety z tym podejściem spotkało mnie rozczarowanie. Abstrahując jednak od poprzedniej książki można powiedzieć, że to całkiem ciekawa pozycja. Niestety nie udaje się jej uniknąć typowych problemów tego rodzaju literatury- główny...