Matko jedyna przenajświętsza.
Główny bohater jest obrzydliwą osobą. Tak paskudnego charakteru już dawno nie widziałam w literaturze.
"Niewidzialny" opowiada historię niejakiego Piotra Szwajcara - chemika, który świadomie wżenił się w rodzinę Hajnów tylko po to, by w przyszłości odziedziczyć fabrykę mydła. Tuż po ślubie okazuje się, że Szwajcar znalazł się w nieciekawej sytuacji - nie dość, że u Hajnów odnotowane były przypadki choroby psychicznej, to jeszcze jeden z tych "przypadków" mieszka na strychu domu teścia bohatera. Gorzej być nie może? A skąd. To dopiero początek spirali problemów Szwajcara.
Atmosfera gęstnieje z rozdziału na rozdział. Jako czytelniczka nigdy nie byłam do końca pewna, co mnie czeka na następnej stronie - autor miał niesamowicie bujną wyobraźnię, oj, miał.
Czytałam to z rosnącym niesmakiem, nie wynikał on jednak z budowy powieści czy też ogromu ciężkostrawnych scen. Niesmak mój był związany z postawą głównego bohatera i jego poczynaniami.
Gdybym miała podsumować tę powieść jednym zdaniem, niewątpliwie rzekłabym tylko dwa słowa.
Karma powraca.
Polecam - trochę jako kawał świetnej prozy psychologicznej, trochę jako opowieść ku przestrodze.
Dłuższa opinia tutaj: --> https://czechozydek.wordpress.com/2016/07/15/jaroslav-havlicek-niewidzialny/

Matko jedyna przenajświętsza.
Główny bohater jest obrzydliwą osobą. Tak paskudnego charakteru już dawno nie widziałam w literaturze.
"Niewidzialny" opowiada historię niejakiego Piotra Szwajcara - chemika, który świadomie wżenił się w rodzinę Hajnów tylko po to, by w przyszłości odziedziczyć fabrykę mydła. Tuż po ślubie okazuje się, że Szwajcar znalazł się w nieciekawej...