Tytułowa "Deklaracja" to wszystko w co wierzy Anna. Deklaracja to świętość, wszystko, co wpajano jej od czasu, gdy trafiła do Grange Hall - ośrodka dla nadmiarów, gdzie panuje surowa dyscyplina i rygor godny Spartan.
Nadmiary to dzieci ludzi, którzy mają złamali Deklaracje na mocy, której wszystkie nielegalne dzieci trafiały do ośrodków lub zostały usypiane. Anna wierzy w Deklarację. Nienawidzi rodziców za to, że przez nich przyszła na świat. Wierzy, że nie ma prawa istnieć. Wierzy, że odkupi Grzechy rodziców jeśli będzie wystarczająco Użyteczna. Do czasu, gdy do Grange Hall trafia Peter - nadmiar w jej wieku, który spędził na Zewnątrz piętnaście lat i w przeciwieństwie do Anny pamięta jak tam jest i nie pozwala sobie "wyprać mózgu". Peter sprawia, że świat Anny legnie w gruzach, a wszystko w co wierzyła okazuje się kłamstwem.

Autorka posiada styl pisania godny pozazdroszczenia. Sprawia, że czytelnik nie może się oderwać od lektury, a nawet zagorzali wrogowie książek jak moja siostra czytają z rumieńcami na twarzy.

Akcja jest pełna dynamiki, rozwija się w niesamowitym tempie zwłaszcza po setnej stronie. Mimo to, że stosunkowo mało tu dialogów, a książka to w 80% lity tekst nie można przerwać czytania przed poznaniem ostatniej strony. Dodatkowo, gdy już z wypiekami na twarzy dotrze się do końca ma się ochotę rzucić wszystko i popędzić do księgarni po drugą część, aby jak najszybciej poznać dalsze losy Anny i Petera.

Zaskakuje mnie dokładność z jaką autorka przedstawiła psychikę głównej bohaterki. Sposób myślenia Anny, tok rozumowania i emocje jakie przeżywa są opisane z wielką dbałością o szczegóły. Tak wielką, że czytelnik już od pierwszych stron utożsamia się z postacią i ma wrażenia przeżywania przygód wraz z nią.

Fabuła jest idealnie przemyślana. Nie ma wątku, który nie ma swojego logicznego uzasadnienia i wyczerpującego zaskoczenia. Element zaskoczenia, mnie osobiście nie do końca zaskoczył ponieważ jakieś 20 stron wcześniej zanim wszystko było dokładnie powiedziane, już wiedziałam "kto jest tak naprawdę kim", ale osoby, które mają mniejsze doświadczenia z tego typu książkami zapewne będą usatysfakcjonowane.

"Deklaracja" bardzo przypomina mi trylogię "Delirium" autorstwa Lauren Oliver. Obie książki należą do dystopii, ale to nie jedyne podobieństwo. Zarówno dzieło Gemmy Malley jak i Lauren Oliver przedstawiają świat, w którym bardzo dokładnie przedstawiony jest aspekt uczuć, miłości i macierzyństwa.

Polecam książkę każdemu, kto ma słabość do dystopii. W szczególności fanom wspomnianej wcześniej trylogii "Delirium" i "Igrzysk śmierci".

Dodatkowo doradzam zakup wszystkich tomów od razu, jeśli nie chcecie mieć takiego kłopotu jak ja - brak możliwości poznania dalszych przygód Anny przez kolejne dwa dni...

Książka "Deklaracja" jest deklaracją mocnych wrażeń i przyjemnych chwil spędzonych z książką w ręku!

Tytułowa "Deklaracja" to wszystko w co wierzy Anna. Deklaracja to świętość, wszystko, co wpajano jej od czasu, gdy trafiła do Grange Hall - ośrodka dla nadmiarów, gdzie panuje surowa dyscyplina i rygor godny Spartan.
Nadmiary to dzieci ludzi, którzy mają złamali Deklaracje na mocy, której wszystkie nielegalne dzieci trafiały do ośrodków lub zostały usypiane. Anna wierzy w...