Właściwie o Łodzi wiem mało, wręcz za mało. Właściwie nie zdawałam sobie sprawy z istnienia Getta w Łodzi, nie miałam pojęcia o tym, co się tam działo. Mało się mówi, bo nie ma kto o tym mówić. I wcale się nie dziwię tym, którzy żyją, że mało o tym rozmawiają. Trzeba też dać im zapomnieć. Czcić pamięć o tych, którzy znaleźli się w jakimkolwiek gettcie czy obozie zagłady. Pamiętać o tym, co się tam zdarzyło. Bo mamy wielkie szczęście, że nie urodziliśmy się wtedy.

Lektura naprawdę warta świeczki. To historia Łodzi, od mniej więcej czasu XIX wieku, opisana naprawdę szczegółowo, ciekawie. Zaczyna się od historii Łodzi w czasach, gdzie jej potęgą był naród Żydowski. Najlepiej prosperujące fabryki, znani malarze, artyści – większość wyznania żydowskiego. To oni umocnili miasto, finansowali teatry i instytucje kulturowe.

Nigdy nie byłam nietolerancyjnie nastawiona, co do innych religii (itp.), ale ta książka jeszcze szczerzej otworzyła mi oczy. Polska uratowała Żydów przed ich eksterminacją jeszcze przed wojną. A oni odpłacili się tak, że pomogli Polsce być lepszym krajem, o większej wartości towarowej, kulturalnej itd. Od dnia dzisiejszego będę jeszcze zagorzalej bronić ich praw.

Właściwie o Łodzi wiem mało, wręcz za mało. Właściwie nie zdawałam sobie sprawy z istnienia Getta w Łodzi, nie miałam pojęcia o tym, co się tam działo. Mało się mówi, bo nie ma kto o tym mówić. I wcale się nie dziwię tym, którzy żyją, że mało o tym rozmawiają. Trzeba też dać im zapomnieć. Czcić pamięć o tych, którzy znaleźli się w jakimkolwiek gettcie czy obozie zagłady....