Ameryka prowadzi wojnę z Falangistami, to wojna długotrwała, którą większość ludzi traktuje jak coś oczywistego. Strony konfliktu naprzemiennie ponoszą porażki i zwycięstwa. Przez wojnę prawie odeszły w zapomnienie Niewypały, niezidentyfikowane struktury, które pojawiły się na Ziemi już dawno temu. Nie stanowią zagrożenia, opierają się wszelkim badaniom. Przełomem w wojnie może być tajemnicze równanie matematyczne, a kluczem do zwycięstwa jego rozwiązanie. Jednak samo równanie wymyka się logice, każdy kto podejmie się jego rozwiązania, albo popada w obłęd, albo zyskuje moce, nad którymi nie potrafi zapanować, albo są zbyt niebezpieczne, żeby mógł żyć.
Nie jest to jedyne zagrożenie, nie tylko dla jednej ze stron konfliktu, ale i dla całej ludzkości – największym jest Ridgeley oficer, który... skrywa wiele tajemnic.
Trzech mężczyzn ma zadanie rozwikłać zagadkę równania: Cameron – Cywilny Dyrektor Departamentu Psychometrii, jego sekretarz DuBrose i Pell. Szybko na „polu walki” pozostaje jedynie DyBrose, a ostatecznym ratunkiem może być Eli Wood – specjalista od bajkowych szachów...
Kuttner kreuje skomplikowany, a przede wszystkim, zadziwiający pomysł i buduje wokół niego świetną fabułę. Mało tego, robi to w bardzo przekonujący i – wydaje się – całkowicie logiczny sposób. Mamy tutaj wszystko co w klasycznym SF: podróże w czasie, obce cywilizacje, konflikt zbrojny, zaawansowaną technikę i zdobycze naukowe, i kilka niezobowiązujących pytań o naturę człowieka, jego przyszłość.

Ameryka prowadzi wojnę z Falangistami, to wojna długotrwała, którą większość ludzi traktuje jak coś oczywistego. Strony konfliktu naprzemiennie ponoszą porażki i zwycięstwa. Przez wojnę prawie odeszły w zapomnienie Niewypały, niezidentyfikowane struktury, które pojawiły się na Ziemi już dawno temu. Nie stanowią zagrożenia, opierają się wszelkim badaniom. Przełomem w wojnie...

Opowiadanie osadzone w trochę staromodnych "realiach" (opublikowane w 1956 roku !),ale fabuła niesamowita i zaskakująca, bardzo "psycho-kuttnerowa" - jedno z najlepszych opowiadań tego autora jakie czytałem. Bez naciągania daję 10/10.

Opowiadanie osadzone w trochę staromodnych "realiach" (opublikowane w 1956 roku !),ale fabuła niesamowita i zaskakująca, bardzo "psycho-kuttnerowa" - jedno z najlepszych opowiadań tego autora jakie czytałem. Bez naciągania daję 10/10.

Kuttner to świetny pisarz, ale akurat ta powieść (jak dla mnie) nie kleiła się zupełnie. Zbyt chaotycznie poprowadzona fabuła, na pewno taki był zamiar autora, ale mnie to zniechęciło. Nie dotrwałem do końca i stąd niska nota 2/6

Kuttner to świetny pisarz, ale akurat ta powieść (jak dla mnie) nie kleiła się zupełnie. Zbyt chaotycznie poprowadzona fabuła, na pewno taki był zamiar autora, ale mnie to zniechęciło. Nie dotrwałem do końca i stąd niska nota 2/6