Trzecia część trylogii. Nadal wieje romansidłem, np. Wookie spacerujacy za rece z wybranka to widok troche nie w klimacie SW, albo cos takiego: "Przez te wszystkie lata spędzone z daleka od rodzinnego domu nie zapomniałem widoku twoich oczu ani twarzy. Marzyłem o dniu, kiedy zostaniemy mężem i żoną. Czy zgadzasz się, Mallatobuck? Czy zechcesz wziąć mnie za męża?", a nastepnie sam proces zaslubin wola o pomste do nieba, poza tym proba usidlania Hana przez Sallę też przypomina az za bardzo ziemskie knowania ("Przez chwilę zastanawiał się, czy nie powinien stwierdzić: „Sallo, nie kocham cię i nie chcę się z tobą ożenić”..."). Niemal parsknalem po przeczytaniu czegos takiego: Jabba mowi do swojej "cioci/wujka": "Może byłoby lepiej, gdybyś każdego ranka posyłała maleństwo do komunalnego żłobka? Dziecko może spędzać poza twoją kieszenią coraz więcej czasu. Zresztą w żłobkach nie brakuje zastępczych matek, które mogłyby trzymać je w swoich torbach."
Pozostałe ważne etapy - jak zdobycie Sokoła - potraktowane tak po macoszemu, dziwne zachowanie Lando tylko po to aby bylo zgodnie z "kanonem", bo przegral statek w karty. Ogolnie srednio...

Trzecia część trylogii. Nadal wieje romansidłem, np. Wookie spacerujacy za rece z wybranka to widok troche nie w klimacie SW, albo cos takiego: "Przez te wszystkie lata spędzone z daleka od rodzinnego domu nie zapomniałem widoku twoich oczu ani twarzy. Marzyłem o dniu, kiedy zostaniemy mężem i żoną. Czy zgadzasz się, Mallatobuck? Czy zechcesz wziąć mnie za męża?", a...