"Matka" Petry Hammesfahr to, jak głosi informacja na okładce, oryginalny, obsypany nagrodami kryminał. Cóż, mnie ten oryginalny kryminał zmęczył, dosłownie. Nie mogłam się doczekać końca. Czemu nie przerwałam? Czekałam z nadzieją na szybszy i ciekawszy rozwój wypadków i zaskakujące zakończenie, ale niestety nie doczekałam się.

Rodzina jakich wiele. Wszystko toczy się według planu. Kariera zawodowa, życie prywatne, wszystko jest pod kontrolą. Vera i Jurgen Zardiss, mieszkają z córkami i rodzicami Very na wsi, w dawnym gospodarstwie. Jurgen jest lekarzem, ma własny gabinet, cieszy się szacunkiem wśród mieszkańców. Wiodą sielskie życie. Pan doktor z miłą żoną, teściami i dwiema ukochanymi córkami. Gdy pewnego dnia znika młodsza córka, Rena, życie rodziny diametralnie się zmienia. Takie rzeczy przecież przytrafiają się innym, nie nam. Rodzina zostaje postawiona przed wielkim nieszczęściem. Egoistyczny mąż, pedantyczna matka, teściowa lekkich obyczajów. Czy poradzą sobie z problemami? Czy będą dla siebie wsparciem, czy przeciwnie, odżyją dawne skrywane urazy, tajemnice i żale?

"Matka" to przede wszystkim studium życia rodziny, stosunków w niej panujących i relacji między członkami rodziny. Zabrakło mi w tej powieści wyraźnie nakreślonych sylwetek głównych bohaterów. Ich nie da się lubić. Historia opowiedziana jest z punktu widzenia Very, do której czułam wręcz antypatię. Każdy z członków rodziny ma swoją wersję wydarzeń i jej się trzyma. Posłuchajcie, co Vera powiedziałaby, gdyby Rena jakimś cudem szczęśliwie powróciła do domu. Jej słowa brzmią: "...że jej powiem, że jej nie chciałam, ale ją kochałam, nie jakoś tam." Miłe powitanie, prawda?

Spodziewałam się dobrego, psychologicznego kryminału ( w końcu za coś te nagrody zdobył, tylko za co?), "Matka" nim nie jest. Autorka próbowała, ale w pewnym momencie to wszystko stało się pogmatwane, chaotyczne i prosto rzecz ujmując nieciekawe.

"Matka" Petry Hammesfahr to, jak głosi informacja na okładce, oryginalny, obsypany nagrodami kryminał. Cóż, mnie ten oryginalny kryminał zmęczył, dosłownie. Nie mogłam się doczekać końca. Czemu nie przerwałam? Czekałam z nadzieją na szybszy i ciekawszy rozwój wypadków i zaskakujące zakończenie, ale niestety nie doczekałam się.

Rodzina jakich wiele. Wszystko toczy się...