To nie jest typowy kryminał (i bardzo dobrze),bardziej dramat psychologiczny z kryminalną historią w tle. Nietrudno sobie wyobrazić jaką tragedią musi być dla matki zniknięcie dziecka (tu: nastolatki). W rodzinie atmosfera gęsta, że można ją kroić nożem. Nic nie jest oczywiste, pełno jest spekulacji i dużo działania po omacku. Pewnie są to realia zbliżone do wielu spraw z życia wziętych. Pozycja godna uwagi, tym bardziej, że z niemieckiego, a nie skandynawskiego, poczytnego podwórka.

To nie jest typowy kryminał (i bardzo dobrze),bardziej dramat psychologiczny z kryminalną historią w tle. Nietrudno sobie wyobrazić jaką tragedią musi być dla matki zniknięcie dziecka (tu: nastolatki). W rodzinie atmosfera gęsta, że można ją kroić nożem. Nic nie jest oczywiste, pełno jest spekulacji i dużo działania po omacku. Pewnie są to realia zbliżone do wielu spraw z...

Bardzo dobra, ale bardzo smutna książka. Jedna z najbardziej poruszających, jakie przeczytałam. W ocenach krzywdę jej robi półka kryminał, choć zapewne zwiększa jej to czytelnictwo.
Jest to monolog matki, której zaginęła córka, opisane są wszystkie stadia przeżywania tragedii, rozpacz, nadzieja, rozpamiętywanie szczegółów okresu zaginięcia, przeszłości, aż do zobojętnienia, znieczulenia na codzienność z ciągłymi myślami o dziecku.
Życie rodziny wywraca się do góry nogami z dnia na dzień, problemy akceptowalne przez lata stają się zarzewiem konfliktów, inne stają się nieistotne. Wszystko odmalowane w nastroju dramatu, największego jakiego może doznać rodzic. Przejmująca, prawdziwa, pozwala wczuć się w emocje bohaterki. Cieszyła mnie myśl, że to tylko książka i mogę w każdej chwili odciąć się od tej historii, bo przeraża świadomość, że wśród nas są ludzie żyjący w takim dramacie.

Bardzo dobra, ale bardzo smutna książka. Jedna z najbardziej poruszających, jakie przeczytałam. W ocenach krzywdę jej robi półka kryminał, choć zapewne zwiększa jej to czytelnictwo.
Jest to monolog matki, której zaginęła córka, opisane są wszystkie stadia przeżywania tragedii, rozpacz, nadzieja, rozpamiętywanie szczegółów okresu zaginięcia, przeszłości, aż do...

Dramat psychologiczny z wątkiem kryminalnym. Nie lubię tego gatunku, dlatego tak niska nota. Główna bohaterka tytułowa "Matka" , jak i jej rodzina to ludzie zupełnie pozbawieni uczuć. Lektura bardzo mi się dłużyła. Kilka razy miałam ochotę przerwać.

Dramat psychologiczny z wątkiem kryminalnym. Nie lubię tego gatunku, dlatego tak niska nota. Główna bohaterka tytułowa "Matka" , jak i jej rodzina to ludzie zupełnie pozbawieni uczuć. Lektura bardzo mi się dłużyła. Kilka razy miałam ochotę przerwać.

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Dobra! Bardzo wciągająca, momentami męcząca i bardzo przykra, ale zarazem niezwykle prawdziwa - pokazuje rozpad rodziny w chwili największej tragedii.

Dobra! Bardzo wciągająca, momentami męcząca i bardzo przykra, ale zarazem niezwykle prawdziwa - pokazuje rozpad rodziny w chwili największej tragedii.

W "Matce" Petry Hammesfahr mamy kilka typów matek. Bardzo różnych kobiet, z różnych warstw społecznych, odmiennych środowisk, z różnym wykształceniem i stanem rodzinnym. A konkretnie cztery kobiety, które bardziej lub mniej nie sprawdzają się w roli matki. Powieść ta wymyka się kwalifikacji w obrębie gatunku, bo mamy tu wszystkiego po trochu. Zapowiedź polskiego wydawcy, że dostajemy kryminał, jest trochę na wyrost. Żaden kryminał nie może się tak kończyć. Bo ta książka stawia wiele pytań, a odpowiedzi zostawia czytelnikowi.
Matka nr 1, Vera Zardiss, jest narratorką i główną bohaterką. Matką zaginionej 16-letniej Reny. Wokół tego nieszczęśliwego zdarzenia toczy się cała akcja książki. Poznajemy coraz więcej szczegółów relacji w rodzinie i wszystko okazuje się nie tak sielankowe, jak na pierwszych jej stronach. Szukająca rozpaczliwie córki Vera niewiele wie tak naprawdę o jej życiu i kręgu znajomych. Mało tego, Rena była dzieckiem niechcianym, niekochanym i zaniedbywanym we w wczesnym dzieciństwie.
Matka nr 2, Helena, jest matką Very. Kobieta dumna ze swego pochodzenia, apodyktyczna, chłodna, wymagająca,także od siebie, pracowita i świetnie zorganizowana. Prowadzi dom, w którym mieszka z mężem, córką i jej rodziną. Vera nie okazuje matce żadnych uczuć poza obojętnoscią. Z czasem ją głównie obwinia za zniknięcie Reny. Rodzi się nienawiść. Matka z kolei krytykuje córkę za wychowywanie córek, nie wspiera jej dobrym słowem, czy gestem.
Matka nr 3, Grete Zardiss, jest matką Jurgena, męża Very. Urodziła go jako niezamężna dziewczyna, ojciec oficjalnie nieznany. Gretchen to kobieta prosta, niewykształcona i niezamożna, do tego o niezbyt dobrej reputacji. Z rodziną jedynaka, lekarza ginekologa i jego żoną do czasu tragedii praktycznie nie miała kontaktów. Syn jej się wstydził przed teściami. Matka nr 3 o synu mówiła: doktor.Choć w dzieciństwie go zanidbywała, teraz jest dumna z jego wykształcenia i pozycji. Tymczasem ta pogardzana babcia miała dobre relacje z zaginioną wnuczką, o czym reszta rodziny nie wiedziała. Wraz z rozwojem akcji poznajemy Grechten bliżej i właśnie ona budzi sympatię.
Matka nr 4, Regina Kotler, urodziła swoją córkę w wieku 14 lat. Nika Kotler jest czarnym charakterem i ma związek prawdopodobnie z zaginięciem Reny. Nikę poznajemy jako zepsutą, zbuntowaną nastolatkę, uzależnioną od narkotyków i chorą na AIDS.Dziewczyna jest inteligentna i bystra, dzięki cechom przywódczym dominuje w grupie rówieśników. Regina Kotler nie ukrywa przed córką i światem, że żyje z prostytycji. Dla córki nie ma czasu.
Dlaczego o tym piszę, choc z zasady nie streszczam książek? Bo choć każda z relacji matka - córka jest odmienna i związki między nimi różne, to w każdym przypadku jest brak bliskosci, brak ciepła i brak miłości. A to się zwykle nie kończy dobrze. I o tym jest ta książka.

"Pieniądze? Nic się nie liczy oprócz pieniędzy! Gówno nas obchodzi, jak się czują nasze dzieci. Kiedy czegoś potrzebują, wciskamy im do ręki kilka banknotów. Mogą sobie wtedy po plasterku kupować tanią namiastkę tego, czego im nie dajemy."

W "Matce" Petry Hammesfahr mamy kilka typów matek. Bardzo różnych kobiet, z różnych warstw społecznych, odmiennych środowisk, z różnym wykształceniem i stanem rodzinnym. A konkretnie cztery kobiety, które bardziej lub mniej nie sprawdzają się w roli matki. Powieść ta wymyka się kwalifikacji w obrębie gatunku, bo mamy tu wszystkiego po trochu. Zapowiedź polskiego wydawcy, że...

Trudna książka. Duszny klimat. Smutek i łzy. Wzajemne obwinianie się. Nadzieja i czarna rozpacz. Samotność. Niemoc. Brak zrozumienia drugiej osoby. Nie jest to powieść kryminalna czystej wody. To raczej opis reakcji członków rodziny na nieszczęście, z którym przyszło im się zmierzyć. I relacji między nimi. Szczególnie dotknęło to matkę Verę Zardiss. Niemal do utraty zmysłów. Trudno im uwierzyć, że to nieszczęście dotknęło właśnie ich. Przecież TO zawsze przydarza się im. Nie nam! A jednak…. Jak grom z jasnego nieba…. A żyć trzeba. Zmęczyłam się czytając tę książkę. Przytłoczyła mnie. Oczywiście, że jest dobra, ale taka dołująca…..

Trudna książka. Duszny klimat. Smutek i łzy. Wzajemne obwinianie się. Nadzieja i czarna rozpacz. Samotność. Niemoc. Brak zrozumienia drugiej osoby. Nie jest to powieść kryminalna czystej wody. To raczej opis reakcji członków rodziny na nieszczęście, z którym przyszło im się zmierzyć. I relacji między nimi. Szczególnie dotknęło to matkę Verę Zardiss. Niemal do utraty...

W opisie tej książki napisano , że jest to kryminał . To prawda , ale dość specyficzny . Moim zdaniem nie chodzi w nim tak bardzo o wydarzenia kryminalne , które rzeczywiście tam występują ile o całą psychologiczną zawartość zdarzeń które miały tam miejsce i ludzi w nich uczestniczących . Otóż w zwyczajnej mieszczańskiej rodzinie , nieźle (wydawało by się) sytuowanej dochodzi do tragedii . Bo czyż nie jest tragedią to iż najmłodsza córka państwa Very i Jürgena Zardissów , Rena pewnego dnia nie wraca do domu ze stajni , gdzie spędzała każdą swoją wolną chwilę ? Na pewno jest to tragedia dla nich wszystkich , dla całej rodziny . Dla matki , ojca , starszej siostry i dziadków którzy też w tym domu mieszkają . Tragedia jest jedna , a sposobów jej odczuwania i reagowania na nią jest tyle ile ludzi , każde z nich przeżywa tę tragedię inaczej. Zniknięcie Petry jest tylko zapalnikiem , iskrą która pozwala autorce na opowiadanie o psychologicznych relacjach między postaciami , na odkrywanie powoli , warstwa po warstwie , chciałoby się powiedzieć z niemiecką precyzją , tajemnic , zadrażnień , problemów i obcości panującej w tym stadle . Petra Hammesfahr doskonale buduje napięcie i klimat powieści ,ja dałam się jej pochłonąć całkowicie . Z coraz większym strachem i niepokojem czytałam o tym jak tytułowa matka pogrąża się w rozpaczy , gniewie ,bezradności i w końcu chyba w jakiegoś rodzaju obłędzie . Vera już nie wie co zrobić , gdzie udać się po pomoc . Ślady i fakty odnalezione przez policję kierują jej podejrzenia w coraz to innym kierunku . Pikanterii i rozpaczy całemu zdarzeniu dodają też , dziwne telefony w których słychać płacz dziewczyny . Która matka by wobec tego wszystkiego nie '' zwariowała '' ? W mojej opinii , to bardzo dobra książka , a portrety psychologiczne wyraziste i doskonale zbudowane . Polecam , chociaż nie wszystkim , tym co wolą szybkie akcje , strzelanki i pisk samochodowych opon - odradzam .

W opisie tej książki napisano , że jest to kryminał . To prawda , ale dość specyficzny . Moim zdaniem nie chodzi w nim tak bardzo o wydarzenia kryminalne , które rzeczywiście tam występują ile o całą psychologiczną zawartość zdarzeń które miały tam miejsce i ludzi w nich uczestniczących . Otóż w zwyczajnej mieszczańskiej rodzinie , nieźle (wydawało by się) sytuowanej...

Nie dobrnęłam do końca...

Nie dobrnęłam do końca...

Vera Zardiss wraz z mężem ginekologiem Jurgenem, dwiema córkami i rodzicami mieszka w starym gospodarstwie wiejskim. Następnego dnia po 16 urodzinach młodszej córki Very Rena nagle znika, a jedyny ślad, który pozostawia po sobie jest jej rower zostawiony przy budynku stacji kolejowej.
Matka bardzo zrozpaczona i załamana jest zniknięciem swojej córki, nie wie czy czasami jej ktoś nie zrobił krzywdy,czy stało się coś najgorszego. Vera wraz z policją rozpoczynają poszukiwania, w celu odnalezienia Reny natrafiają przy tym przy okazji na różne sekrety, mroczne tajemnice np. na pamiętniki Very, zdradzonego męża. Do tej pory nie odnaleźli dziewczyny ciała podejrzewają, że to było morderstwo.
"Matka" to mocny,orginalny kryminał z dużą dawką emocji,jest to studium psychologiczne ciekawe wątki kryminalne,łączą się w zupełną całość, bardzo dobra fabuła, akcja znakomicie się toczy i trzyma w mocnym napięciu książka.
Są tajemnice, morderstwo..dużo się dzieje, naprawdę spełniła moje największe oczekiwania ta książka.
Z przyjemnością czytałam, zachwycona jestem wciąga od pierwszych stron do samego końca. Wciągający, ciekawy i dobry kryminał!!!!!!

Vera Zardiss wraz z mężem ginekologiem Jurgenem, dwiema córkami i rodzicami mieszka w starym gospodarstwie wiejskim. Następnego dnia po 16 urodzinach młodszej córki Very Rena nagle znika, a jedyny ślad, który pozostawia po sobie jest jej rower zostawiony przy budynku stacji kolejowej.
Matka bardzo zrozpaczona i załamana jest zniknięciem swojej córki, nie wie czy czasami jej...