To zadziwiające ile książek o wysokiej wartości literackiej kryje nasza rodzima literatura. To jedna z tych książek, na które natykamy się przypadkiem, bierzemy do ręki, czytamy jednym tchem i zastanawiamy się dlaczego nie słyszeliśmy nic o tej książce, dlaczego nikt nam jej nie polecił, wreszcie: dlaczego nikt jej nie zna.

Utwór z okresu dwudziestolecia międzywojennego. Nie ma jednak nic wspólnego z hasłami i głównymi nurtami tego okresu literackiego. Powiedzielibyśmy: ot, takie tam powieścidło..i to raczej dedykowane dla kobiet. Można i tak, ale wyczuwalna jest różnica między "dzisiejszymi" pustymi powieścidłami, a powieścidłami ówczesnymi. Różnica jest zasadnicza, dziś czyta się książkę i nic nie pozostaje w naszych głowach po lekturze, żadna myśl, sprawa warta przedyskutowania (przemyślenia). W przypadku "Zatrzymanego zegara" jest odwrotnie. Przemyślenia narratorki, jej rozterki i historia długo oddziałują na czytelnika jeszcze po skończonej lekturze.

Krystyna Darowska - główna bohaterka, a zarazem narratorka, to bohaterka poszukującego utraconego czasu. Książka jest głęboką zadumą nad przemijaniem, nad kruchą strukturą losu przeciętnego człowieka. Powieść składa się w zasadzie z reminiscencji, to swoiste snucie wspomnień, narratorka (bohaterka) nosi w sercu "jakieś wspomnienie zaprawne goryczą, jakiś żal głuchy do losu, do ludzi, że właśnie tak...". Opowieść o tym, że nie do końca mamy wpływ na swój los, jesteśmy bowiem marionetkami w rękach tego co nieprzewidywalne. "Bo po co było roić, snuć jakieś plany, przeżywać w wyobraźni przyszłość promienną i bardzo słodką. Dzień przebudzenia z takiego snu staje się zawsze dniem pokuty za winy nie popełnione, za to, że się wierzyło przez chwilę, że będzie właśnie tak, że tak być musi". Niby nic nie brak Krystynie Darowskiej, a jednak..jej życie jest puste. Zapraszam do lektury, nie będzie to czas stracony.

To zadziwiające ile książek o wysokiej wartości literackiej kryje nasza rodzima literatura. To jedna z tych książek, na które natykamy się przypadkiem, bierzemy do ręki, czytamy jednym tchem i zastanawiamy się dlaczego nie słyszeliśmy nic o tej książce, dlaczego nikt nam jej nie polecił, wreszcie: dlaczego nikt jej nie zna.

Utwór z okresu dwudziestolecia międzywojennego....