Elżbieta Tudor należy do najbardziej znanych (i najczęściej branych na swój warsztat przez historyków) panujących Anglii. Okres jej rządów był długi i obfitował w wiele niezmiernie istotnych wydarzeń dla tego kraju. Wzrost znaczenia państwa na arenie międzynarodowej, ugruntowanie się reformacji religijnej, podniesienie się poziomu bogactwa sporej części społeczeństwa, które było w znacznej mierze pokłosiem zainwestowania w rozbudowę floty i zorganizowania na dużą skalę przedsięwzięć kolonialnych i korsarskich, to tylko kilka ze znamion czasów Elżbiety.
Stanisław Grzybowski, chyba najlepszy nasz specjalista od drugiej połowy XVI wieku, posiada podstawową zaletę jako historyk: jest znakomitym pisarzem. Jego pióro jest lekkie, w doskonałym stylu operuje słowem, a przede wszystkim umie i chce zaciekawić czytelnika. Bohaterka książki ukazana została na szerokim tle ówczesnych stosunków międzynarodowych, nie zabrakło też oczywiście sprawnego zreferowania wydarzeń z angielskiego podwórka. Wprawdzie praca jest skromnych rozmiarów, a rozdziały zwięzłe, lecz wszystko zebrane zostało w odpowiednich proporcjach, bez przeładowania zbędnym balastem. W porównaniu z biografią siostry Elżbiety, jej poprzedniczki na tronie - „krwawej” Marii (autorstwa Anny Whitelock),dzieło Grzybowskiego jawi się jako niemal doskonałe.
W książce nie zabrakło także poloniców. Autor poświęcił rozdział misji dyplomatycznej do królowej Anglii, odbytej w 1597 r. przez polskiego emisariusza Pawła Działyńskiego. Warto na ten fakt zwrócić szczególną uwagę, gdyż doskonale pokazuje on jak wiele zmieniło się w pozycji i randze obu państw w epoce nowożytnej, biorąc pod uwagę czasy pierwszych naszych królów elekcyjnych i późniejsze.
„Elżbieta Wielka” to książka, którą śmiało mogę polecić każdemu kto ma ochotę zapoznać się zajmującą historyczną literaturą. Stanowi ona doskonałe wprowadzenie w bardziej pogłębione studia nad tym fragmentem dziejów.

Elżbieta Tudor należy do najbardziej znanych (i najczęściej branych na swój warsztat przez historyków) panujących Anglii. Okres jej rządów był długi i obfitował w wiele niezmiernie istotnych wydarzeń dla tego kraju. Wzrost znaczenia państwa na arenie międzynarodowej, ugruntowanie się reformacji religijnej, podniesienie się poziomu bogactwa sporej części społeczeństwa, które...

Prawdziwa to gratka dla historyków, politologów, filologów i nawet nieco młodszych osób. Książka recenzowana - była jedną z moich lektur , dość dawno temu. Nie ukrywam, że pałam do Wielkiej Brytanii wielką miłością - co widać po moich postać. Przede mną jeszcze druga biografia "Gloriany". A postać Elżbiety Tudor, zwanej przez potomnych "Wielką" warta jest bliższego zapoznania się. Stanisław Grzybowski - Autor - to już jest klasyk. Narracja jest tak prowadzona, - że - czyta się ją bardzo szybko. Mnie zainteresowała bardzo kwestia anglikanizmu. A tak na marginesie - obecnie panująca na Wyspach Elżbieta II - w kuluarach często mawia " Nie lubię -tej - Elżbiety". Królowa Gloriana, Królowa Dziewica. Straciła swą szkocką kuzynkę - Marię Stuart. Wprawdzie żyjemy w czasach cywilizacji obrazkowej, jednak trzeba przyznać, że czytelnictwo powoli wraca do łask. Iście renesansowa władczyni - która jednak - trzeba tutaj stwierdzić - pożegnała się raczej z rubasznością swego ojca, Henryka VIII. Znająca języki, potrafiąca lawirować, często jednak zmieniała swe zdanie. Przez jednych ubóstwiana, przez innych nienawidzona. Kochana i odrzucana. Z piętnem trudnego dzieciństwa. Można pisać i pisać - do książki nie trzeba zachęcać zbyt długo. Są nowsze wydania, ale przed serialami i filmami - albo zaraz po nich - rekomenduję zapoznać się z tą publikacją. Polecam !

Prawdziwa to gratka dla historyków, politologów, filologów i nawet nieco młodszych osób. Książka recenzowana - była jedną z moich lektur , dość dawno temu. Nie ukrywam, że pałam do Wielkiej Brytanii wielką miłością - co widać po moich postać. Przede mną jeszcze druga biografia "Gloriany". A postać Elżbiety Tudor, zwanej przez potomnych "Wielką" warta jest bliższego...

Bardzo ciekawa książka, pokazująca życie Elżbiety Wielkiej, Królowej Anglii. Nie łatwą drogę na tron królewski oraz jej nie łatwe rządy. Pokazuje, jak bardzo władca był bardziej zależny od swoich doradców niż sam by tego chciał i mógł decydować.

Bardzo ciekawa książka, pokazująca życie Elżbiety Wielkiej, Królowej Anglii. Nie łatwą drogę na tron królewski oraz jej nie łatwe rządy. Pokazuje, jak bardzo władca był bardziej zależny od swoich doradców niż sam by tego chciał i mógł decydować.

Królowa wszech czasów, wiecznie żywa i wiecznie panująca. Kto z nas ie zna tej osoby, postaci, charyzmy. Zagubiona w swoim pałacu, zagubiona wśród swoich kochanków, prawdziwy polityk i zakompleksiony człowiek.

Królowa wszech czasów, wiecznie żywa i wiecznie panująca. Kto z nas ie zna tej osoby, postaci, charyzmy. Zagubiona w swoim pałacu, zagubiona wśród swoich kochanków, prawdziwy polityk i zakompleksiony człowiek.

Znowu muszę zacząć od narzekania na jakość edytorską książki. Mam wydanie z lat osiemdziesiątych (XX w. oczywiście) i niestety po jednokrotnym przeczytaniu się rozpadło. Na szczęście jakość druku jest przyzwoita, a na przypisy narzekać nie muszę, bo... ich po prostu nie ma. Autor świadomie z nich zrezygnował, zamieścił za to obszerną notę bibliograficzną, wyjaśniając w niej przyczynę takiej decyzji. Dodatkowo mamy indeks nazwisk, co niewątpliwie ułatwia korzystanie z książki, jeśli chcemy znaleźć informacje o konkretnej osobie. A informacji i nazwisk pojawia się mnóstwo, w ich gąszczu ginie nam czasami postać głównej bohaterki. Po lekturze sporo mogę powiedzieć o stosunkach panujących na angielskim dworze, charakterze i działalności otaczających ją osób, o zmianach jakie zachodziły w tym czasie nie tylko w Anglii, ale o samej Elżbiecie I jakoś nie potrafiłam wyrobić sobie zdania. Jakaś taka niewyrazista jest.
Na szczęście czytało mnie się ten tytuł bardzo dobrze, o wiele lepiej niż "Borysa Godunowa" z tej samej serii. Książka jest zdecydowanie potoczyściej napisana.

Znowu muszę zacząć od narzekania na jakość edytorską książki. Mam wydanie z lat osiemdziesiątych (XX w. oczywiście) i niestety po jednokrotnym przeczytaniu się rozpadło. Na szczęście jakość druku jest przyzwoita, a na przypisy narzekać nie muszę, bo... ich po prostu nie ma. Autor świadomie z nich zrezygnował, zamieścił za to obszerną notę bibliograficzną, wyjaśniając w...

Ostatnio jakiś genderyzm mnie dopada, czytam więcej biografii żeńskich niż męskich. W powyższej biografii bardzo dobrze pokazany jest proces krzepnięcia schizmy anglikańskiej. Wiadomo, ze Henryk VIII dokonał aktu schizmy, ale to jego córka dokonała formalnych zmian w stworzeniu nowej doktryny, obrzędów i hierarchii kościoła. Prowadziła niezwykła aktywność w polityce zagranicznej. Podbiła Szkocję, Irlandię (wywołała głód w Irlandii przez taktykę spalonej ziemi) , za jej panowania Anglia stała się potęgą morską i piracką.Warto zapoznać się z biografią protofeministki (uważała małżeństwo za zjawisko dysfunkcyjne). Miejscami biografię czyta się ciężko, mnogość informacji, dat i nazwisk gubi czytelnika. Niewątpliwym plusem jest dobre pokazanie funkcjonowania XVI-wiecznego angielskiego dworu pełnego spisków, koterii i wielkich ambicji.

Ostatnio jakiś genderyzm mnie dopada, czytam więcej biografii żeńskich niż męskich. W powyższej biografii bardzo dobrze pokazany jest proces krzepnięcia schizmy anglikańskiej. Wiadomo, ze Henryk VIII dokonał aktu schizmy, ale to jego córka dokonała formalnych zmian w stworzeniu nowej doktryny, obrzędów i hierarchii kościoła. Prowadziła niezwykła aktywność w polityce...

Książkę przeczytałem dość dawno temu. Bardzo zajmująco opowiada o czasach ostatniej z dynastii Tudorów. Na zawsze zapamiętam ten fragment biografii wielkiej władczyni: „Miała dwa lata i osiem miesięcy, gdy matka jej z rozkazu ojca złożyła głowę pod mieczem kata. Osiem i pół, gdy trzecia jej z kolei macocha [Katarzyna Howard] podążyła śladem matki. Szesnaście, gdy pod toporem spadła głowa pierwszego mężczyzny w jej życiu [Thomasa Seymoura, wuja jej brata Edwarda i trzeciego męża Katarzyny Parr]. Dwadzieścia jeden, gdy wtrącona do więzienia przez siostrę [Marię I Tudor] oczekiwała tego samego losu. Dwadzieścia pięć, gdy została królową Anglii. Trzydzieści dziewięć, gdy kazała stracić jedynego angielskiego księcia, kuzyna i dotąd przyjaciela [Thomasa Howarda III, księcia Norfolk]. Pięćdziesiąt cztery, gdy podpisała rozkaz ścięcia innej, mniej szczęśliwej królowej, najbliższej swej krewnej [Marii Stuart, królowej Szkocji]. Sześćdziesiąt osiem, gdy zezwoliła na egzekucję ostatniego mężczyzny, którego kochała [Roberta Devereux, hrabiego Essex]. Żyła lat siedemdziesiąt w cieniu miecza i topora. Za życia oczerniana bez miary, po śmierci bez miary chwalona. Przegrała swoje szczęście, swoje życie osobiste. Uczyniła Anglię wielką. Uczyniła jej królów małymi. Przeszła do historii jako najznakomitsza kobieta zasiadająca kiedykolwiek na tronie. Elżbieta Tudor. Elżbieta Pierwsza. Elżbieta Wielka. Elżbieta królowa Anglii”

Książkę przeczytałem dość dawno temu. Bardzo zajmująco opowiada o czasach ostatniej z dynastii Tudorów. Na zawsze zapamiętam ten fragment biografii wielkiej władczyni: „Miała dwa lata i osiem miesięcy, gdy matka jej z rozkazu ojca złożyła głowę pod mieczem kata. Osiem i pół, gdy trzecia jej z kolei macocha [Katarzyna Howard] podążyła śladem matki. Szesnaście, gdy pod...

Wnikliwie opisana historia wielkiej monarchini

Wnikliwie opisana historia wielkiej monarchini

Bardzo przyjemnie się tę pozycję czyta. Dużo lepiej niż Marię Stuart czy Henryka VIII. Lekko i płynnie poprowadzona fabuła.

Bardzo przyjemnie się tę pozycję czyta. Dużo lepiej niż Marię Stuart czy Henryka VIII. Lekko i płynnie poprowadzona fabuła.

Literatura dotycząca Elżbiety Wielkiej, czyli Elżbiety z rodu Tudorów jest ogromna, przemycana także w sztukach Shakespeare'a. Była córką tego strasznego króla Henryka VIII, którego główną rozrywką poza polowaniem było mordowanie, bicie oraz więzienie swych licznych żon.
Niełatwe było życie królowej, twardej, zimnej babki, która nie godziła się na nic, na co nie miała ochoty.

Przyznam, że po dwusetnej stronie poczułam już duże znużenie. Ileż można czytać o kolejnych intrygach, zakulisowych rozmowach, plotkach.

Na marginesie - autor zobrazował jedną z bohaterek jako niezwykle piękną kobietę, prawdziwy kanon urody - niejaką Joannę Grey. To teraz wpiszcie ją w Google, wraz z hasłem Henryk VIII, i spróbujcie nie umrzeć ze śmiechu. Serio.

Całość oceniam na 6/10.
Polecam tylko osobom mocno zainteresowanym historią.

Literatura dotycząca Elżbiety Wielkiej, czyli Elżbiety z rodu Tudorów jest ogromna, przemycana także w sztukach Shakespeare'a. Była córką tego strasznego króla Henryka VIII, którego główną rozrywką poza polowaniem było mordowanie, bicie oraz więzienie swych licznych żon.
Niełatwe było życie królowej, twardej, zimnej babki, która nie godziła się na nic, na co nie miała...