Kolejna świetna książka z serii o przygodach Jarlaxle'a i Artemis'a Entreri.

Teoretycznie, po przeczytaniu kilku(nastu) poprzednich mogłoby się wydawać, że wiemy co nas czeka, ale niekoniecznie.

Sama historia jest bardzo ciekawa, miałam nieraz problem z oderwaniem się od niej, nie ma w niej niepotrzebnego przeciągania, ani zbyt długiego wstępu - po prostu dynamiczna opowieść, w której trzeba trochę ruszyć głową (jeśli ktoś lubi rozwiązywać zagadki wraz z bohaterami, a nie czekać na odpowiedź na końcu). Kilka razy, przyznam, zostałam miło zaskoczona rozwiązaniami, jakie wymyślił autor i to jeszcze bardziej utwierdziło mnie w przekonaniu, że jest to kolejna świetna książka, którą naprawdę warto przeczytać i polecić.

To, co BARDZO mi się nie podobało i nigdy mi się nie spodoba była ta 'przemiana' Artemisa Entreri, którą wielu tak zachwala.
Entreri był do tej pory typem postaci negatywnej, zimnej, praktycznie obojętnej, kierującej się własnymi zasadami - skrzywdzony przez los, usprawiedliwiony czy nie, czytelnicy i bohaterowie odbierają go jako postać złą. (Ja nie uważam go za postać negatywną i jest on moim ulubionym bohaterem pana Salvatore, może właśnie dlatego tak dotknął mnie SZCZEGÓLNIE epilog)

Nie podoba mi się, że magia fletu, którego zadaniem jest odkrywanie głęboko zakopanych ludzkich uczuć zrobiła z Entreriego nagle, z godziny na godzinę kogoś, kogo pociągają wszystkie kobiety, jest zazdrosny o ich względy, zachowuje się jakby zakochiwał się w przypadkowo napotkanych bohaterkach - to jest po prostu niesmaczne i bardzo krzywdzi postać Entreriego.
A epilog, w którym NI STĄD NI ZOWĄD Entreri spędza noc z Calihye, bo "nagle, po przeszło 35 latach życia zapragnął tego na poważnie i wygląda to tak, jakby było mu generalnie wszystko jedno z kim, byle była fajna" jest zwyczajnym nieporozumieniem. I jak uwielbiam pana Roberta, tak muszę przyznać z bólem, że do pisania romansów to on nie ma zdolności, więc niech lepiej nie próbuje tego praktykować...

Tak więc z jednej strony cieszę się, że Entreriemu została darowana możliwość poznania kilku nowych ludzkich uczuć, ale z drugiej strony jestem szczerze rozczarowana, jak niektóre sprawy zostały rozwinięte.

Kolejna świetna książka z serii o przygodach Jarlaxle'a i Artemis'a Entreri.

Teoretycznie, po przeczytaniu kilku(nastu) poprzednich mogłoby się wydawać, że wiemy co nas czeka, ale niekoniecznie.

Sama historia jest bardzo ciekawa, miałam nieraz problem z oderwaniem się od niej, nie ma w niej niepotrzebnego przeciągania, ani zbyt długiego wstępu - po prostu dynamiczna...