Książka jest odpowiedzią autora na listy, które otrzymał od wierzących. W szczególności jest skierowana do amerykańskich chrześcijan, którzy nie wierzą w rozdział kościoła od państwa.
Autor w kolejnych punktach przedstawia dlaczego nie wierzy w istnienie Boga, że nasza moralność interpretuje Biblie, a nie na odwrót i że obecnie religie stanowią większe zagrożenie dla świata niż pomoc.
Książka jest krótka. Nie ma być dogłębną analizą problemu. Odpowiada krótko i konkretnie na tematy poruszane przez wierzących. Każdy z punktów może być pogłębiony, można dać więcej przykładów, ale nie będzie przez to przekazywał nowe informacje.
Ciekawe było dla mnie zwrócenie uwagi, że nikt nie modli się o amputowane kończyny. Nikt nie twierdzi też, że w wyniku modlitwy dostał np. nową nogę. Cuda dotyczą wyleczenia z różnych chorób i niesprawności. Dlaczego nikt nie spodziewa się że Bóg odda mu rękę?

Książka jest odpowiedzią autora na listy, które otrzymał od wierzących. W szczególności jest skierowana do amerykańskich chrześcijan, którzy nie wierzą w rozdział kościoła od państwa.
Autor w kolejnych punktach przedstawia dlaczego nie wierzy w istnienie Boga, że nasza moralność interpretuje Biblie, a nie na odwrót i że obecnie religie stanowią większe zagrożenie dla...

Ciekawa forma - autor zwraca się bezpośrednio do czytelnika-chrześcijanina.
Harris przedstawia w skumulowanej i skompresowanej formie większość popularnych argumentów za ateizmem.
W jednym momencie pisze o "większości chrześcijan" wierzących w coś i zakłada jednocześnie, że czytelnik należy do tej większości.
Książka krótka, szybko się ją czyta.
Wydaje mi się, że chrześcijanie mają na tyle "zawiłą" argumentację, że na każdy z tych zarzutów da się znaleźć coś jeszcze, jakąś odpowiedź na zarzuty, dobre ćwiczenie umysłowe ;). Ale to wada książek, nie ma dialogu, jest monolog.

Książkę oceniłem wyżej niż "Koniec wiary", bo spełnia obietnicę z okładki i opisu. Jest dokładnie to, co przedstawia tytuł.
Choć merytorycznie "Koniec wiary" wydaje się chyba lepszy.

Ciekawa forma - autor zwraca się bezpośrednio do czytelnika-chrześcijanina.
Harris przedstawia w skumulowanej i skompresowanej formie większość popularnych argumentów za ateizmem.
W jednym momencie pisze o "większości chrześcijan" wierzących w coś i zakłada jednocześnie, że czytelnik należy do tej większości.
Książka krótka, szybko się ją czyta.
Wydaje mi się, że...

Ten list raczej nie trafi do chrześcijan, choć dobrze by było gdyby został odczytany w kościołach zamiast kolejnego listu od kurii arcybiskupiej.
Korzystając z okazji chciałbym zaproponować kolejne czytania zamiast tych, które zwykle rozbrzmiewają z ambon:
- czytanie o Chrystusie który demoluje oliwne drzewko za to, że nie wydało owocu, choć to nie odpowiednia pora;
- czytanie o Chrystusie który ulega namowom złych duchów i pozwala im zamieszkać w świniach, które następnie topią się w jeziorze;
- czytanie o Chrystusie który każe znienawidzić swoich rodziców, krewnych i dzieci, zanim pójdzie się w jego ślady.

Ten list raczej nie trafi do chrześcijan, choć dobrze by było gdyby został odczytany w kościołach zamiast kolejnego listu od kurii arcybiskupiej.
Korzystając z okazji chciałbym zaproponować kolejne czytania zamiast tych, które zwykle rozbrzmiewają z ambon:
- czytanie o Chrystusie który demoluje oliwne drzewko za to, że nie wydało owocu, choć to nie odpowiednia pora;
-...

Bardzo przejrzyste podejście do tematu. Dobrze, że autor ogranicza się w pisaniu i nie porusza za wielu wątków, dzięki temu jest to dobra pozycja na początek "przygody z ateizmem". Książka skłania do przeczytania Pisma Świętego oraz zachęca do pogłębienia wiedzy na temat religii chrześcijańskiej.

Bardzo przejrzyste podejście do tematu. Dobrze, że autor ogranicza się w pisaniu i nie porusza za wielu wątków, dzięki temu jest to dobra pozycja na początek "przygody z ateizmem". Książka skłania do przeczytania Pisma Świętego oraz zachęca do pogłębienia wiedzy na temat religii chrześcijańskiej.

Dziełko króciutkie, a co za tym idzie - z lekka powierzchowne. Argumenty w czułe miejsca religii trafiają celnie, acz płytko i aż prosi się o pogłębienie. Rzecz jasna jest kilka innych publikacji spełniających to zadanie, jednak tu pozostaje pewien niedosyt.

Pisze autor w przedmowie: „Głównym celem tej książki jest danie argumentów ludziom świeckim w naszym społeczeństwie, którzy uważają, że religia powinna być usunięta z polityki, [...]”. I dalej: „Książka, którą zamierzasz przeczytać, jest moją reakcją na to zagrożenie. Mam nadzieję, że uznasz ją za ważną.”
Z kilkoma zastrzeżeniami - uznaję.

Dziełko króciutkie, a co za tym idzie - z lekka powierzchowne. Argumenty w czułe miejsca religii trafiają celnie, acz płytko i aż prosi się o pogłębienie. Rzecz jasna jest kilka innych publikacji spełniających to zadanie, jednak tu pozostaje pewien niedosyt.

Pisze autor w przedmowie: „Głównym celem tej książki jest danie argumentów ludziom świeckim w naszym społeczeństwie,...

Jedyny kontrargument do treści tej książki, który mogą wysunąć chrześcijanie jest nim to, że "Biblii nie można interpretować dosłownie".

Jedyny kontrargument do treści tej książki, który mogą wysunąć chrześcijanie jest nim to, że "Biblii nie można interpretować dosłownie".

Autor, m.in. filozof z wyksztalcenia wykazal sie zadziwiajaco plytka i podworkowa filozofia w swojej lakonicznej, krytykujacej chrzescijanstwo pracy. Zaden z Harrisa argumentow nie bedzie w stanie przekonac chocby i przecietnego apologety.

Autor, m.in. filozof z wyksztalcenia wykazal sie zadziwiajaco plytka i podworkowa filozofia w swojej lakonicznej, krytykujacej chrzescijanstwo pracy. Zaden z Harrisa argumentow nie bedzie w stanie przekonac chocby i przecietnego apologety.