Od bardzo dawna nie miałam przyjemności czytania takiej książki. Od dawna nie znalazłam się w sytuacji, gdy nie można oderwać się od czytanej pozycji. Od dawna żadna powieść nie dała mi tyle do myślenia.

"Hiszpańscy żebracy" to opowieść o epokowych zmianach, zazdrości i żądzy władzy, relacjach międzyludzkich, dojrzewaniu, sile nauki. Historia świata w którym modyfikowanie genetyczne nienarodzonych dzieci szybko podbija rynek.
Możliwość wyboru genów jakie otrzyma dziecko sporo zmieniła w społeczeństwie. Wiele zmieniło wynalezienie energii Y, taniej, niezwykle wydajnej. Dużo zmieniła nowa filozofia, opierająca się na przekonaniu, że wartościowa jednostka dąży do doskonałości i dostaje od świata tyle, ile mu daje. Ale to nie wszystko, świat pędzi dalej do przodu. W 2008 roku można już sprawić, że człowiek nie będzie musiał spędzać 1/3 dnia w stanie całkowicie bezproduktywnym, stanie się Bezsennym. Ile to otwiera możliwości! Modyfikacja szybko wchodzi do obiegu, rodzi się coraz więcej dzieci, które nigdy nie muszą spać. Za tą cechą przychodzą następne: większa inteligencja, radość z życia, brak starzenia, gigantyczne osiągnięcia, możliwości. A więc, co za tym idzie, również zazdrość i zawiść innych. Tych, którzy nie zostali w ten sposób zmienieni jeszcze przed narodzeniem. Świat zaczyna się dzielić, nasilają się prześladowania, sytuacja staje się niebezpieczna.

Dzisiejsza nauka może wiele, a jej perspektywy wydają się być nieograniczone. Cały problem w tym, czy aby na pewno chcemy wykorzystać pełnie jej możliwości? Świat stworzony przez Nancy Kress uderza właśnie w ten dylemat. Czy naprawdę życzymy sobie takiej ingerencji w naturę, jak przedstawiła to Autorka? Potrafimy już tak wiele, że takie modyfikacje niedługo mogą być możliwe. A może już są? Tworzymy broń zdolną zabić miliony, jesteśmy zdolni do rzeczy tak abstrakcyjnych jak klonowanie. Dlaczego by nie? Patrząc na tą książkę można ten powód zaobserwować. Zanim się coś zrobi trzeba pomyśleć, nie ważne czy dotyczy to małych, codziennych spraw, czy tego co może zmienić oblicze ludzkości. Takiej zapobiegliwości światu życzę.

Główną bohaterką "Hiszpańskich żebraków" jest Leisha, jedna z pierwszych Bezsennych. Na kartach tej książki wyrasta z małej, wyjątkowo inteligentnej dziewczynki w dorosłą kobietę, świetnego prawnika, jedną z niewielu wierzących do końca w tolerancje i równość. Następnie staje się starym, choć nie ciałem, doświadczonym człowiekiem. A w międzyczasie świat bardzo się zmienia. Widać tutaj motyw dojrzewania, dynamikę postaci, przedstawioną może nie wybitnie, ale porządnie. Bardzo podoba mi się ten motyw. Wszyscy bohaterowie są niezwykli i świetnie zbudowani.

Może teraz o minusach książki, bo niestety się ich nie ustrzegła. Opowieść jest niezwykle wciągająca, ale pod wieloma względami wyjątkowo nierealna. Podejście do genetyki, ewolucja społeczeństwa... Dużo mi tutaj nie pasuje. Ale, jeżeli chodzi o negatywy, to chyba tyle.

Polecam.

Od bardzo dawna nie miałam przyjemności czytania takiej książki. Od dawna nie znalazłam się w sytuacji, gdy nie można oderwać się od czytanej pozycji. Od dawna żadna powieść nie dała mi tyle do myślenia.

"Hiszpańscy żebracy" to opowieść o epokowych zmianach, zazdrości i żądzy władzy, relacjach międzyludzkich, dojrzewaniu, sile nauki. Historia świata w którym...