Świetna książka podróżnicza obfitująca w przygody. Jestem pełna podziwu dla dwóch wielkopolskich zawadiaków, wszak ich podróż to jednak był rodzaj szaleństwa. Wybranie się na wycieczkę dookoła świata bez pieniędzy, z myślą, że „jakoś to będzie”, to akt pomiędzy głupotą a dużą odwagą. Jednakże zgodnie z zasadą, iż „głupi na szczęście” (co przyznaje sam autor), nasi bohaterowie wychodzą obronną ręką z większości kłopotów. Lektura obfituje w ciekawe zwroty akcji i zabawne epizody. Możemy być dumni, że mieliśmy tak oryginalnych członków społeczności, którzy zawsze trzymali fason;). Dowiedziałam się, że w późniejszych czasach obaj panowie byli profesorami na jednej z poznańskich uczelni, co daje interesujący kontrast z podróżnikami ciężko pracującymi przy wycince buszu czy naprawie linii kolejowej.
Na uwagę zasługuje również styl autora, posługującego się bezbłędną, literacką polszczyzną, mimo braku aspiracji do bycia pisarzem. Wielka szkoda, że dzisiejsze wykształcenie już nie zapewnia umiejętności tak zgrabnego posługiwania się mową ojczystą.
Lekturę polecam wszystkim czytelnikom, będzie okazja żeby zdrowo się pośmiać i dobrze zrelaksować.

Świetna książka podróżnicza obfitująca w przygody. Jestem pełna podziwu dla dwóch wielkopolskich zawadiaków, wszak ich podróż to jednak był rodzaj szaleństwa. Wybranie się na wycieczkę dookoła świata bez pieniędzy, z myślą, że „jakoś to będzie”, to akt pomiędzy głupotą a dużą odwagą. Jednakże zgodnie z zasadą, iż „głupi na szczęście” (co przyznaje sam autor), nasi...