Historia jak z "Baśni 1001 Nocy" -młody syn sułtana, ukrywając się w ogrodzie przed pilnującą go starszą siostrą, niespodziewanie spotyka zamieszkującą tam tajemniczą dziewczynkę. Uznawana jest za demona, gdyż jej powieki mają niecodzienną, ciemną barwę -jak dziewczynka tłumaczy chłopcu dlatego, iż pokryte są tysiącami słów, tworzącymi opowieści. Baśnie, które czekają, aby je opowiedzieć, tyle, że brakuje słuchaczy. Jak nietrudno się domyśleć, wkrótce dziewczynka zaczyna opowiadać chłopcu zapisane na jej powiekach historie...
Skojarzenie z "Baśniami 1001 Nocy" nasuwa się samo, jednak "Opowieści sieroty" nie są jedynie ich uwspółcześnioną wersją. Autorka tworzy własny zbiór niesamowitych opowieści, czerpiąc nie tylko z bajek arabskich, ale również celtyckich, skandynawskich, rosyjskich. Wykorzystuje stwory z średniowiecznych legend jak i tworzy własne, równie niezwykłe. Wyobraźnia autorki jest pod tym względem imponująca. Jest w zasadzie nieograniczona -w stworzonym przez nią świecie wszystko może się zdarzyć, a mitologie z całego świata mieszają się ze sobą bardzo płynnie, tworząc coś niezwykłego i niepowtarzalnego, co pozostaje w pamięci na bardzo długo.
Zaskakująca jest również konstrukcja poszczególnych opowieści. Nie mamy bowiem do czynienia z prostymi historiami dotyczącymi od początku do końca tylko jednego bohatera. Szybko okazuje się, że w danej opowieści mamy ukrytą kolejną opowieść, a w niej następną, i jeszcze następną. Bohater początkowej opowieści spotyka inną postać, która opowiada mu swoją historię, a w niej znajdują się relację innych, których ta postać spotkała po drodze... Taka konstrukcja przypomina mi nieco rosyjską matrioszkę. Tym bardziej, że wszystkie pomniejsze opowieści tworzą jedną, kompletną całość, gdzie wszystkie elementy i poszczególne historie są ze sobą powiązane w najmniej spodziewany sposób. Do tego dodajmy jeszcze, że dziewczynka snuje kolejne opowieści, w których pojawiają się elementy i postacie z poprzednich, co w konsekwencji tworzy jedną olbrzymią historię...
Autorce należy się pochwała za sposób, w jaki udało jej się poprowadzić tak rozbudowaną opowieść. Wszystko się ze sobą łączy i wszystko ma sens. Potrzeba naprawdę ogromnego talentu, żeby wymyślić i przede wszystkim napisać coś takiego. Każda z drobnych historii jest wyjątkowa i wspaniała, samodzielnie byłaby w stanie zachwycać, a w połączeniu z innymi tworzy coś, o czym trudno zapomnieć.
Dwutomowe "Opowieści sieroty" to jedna z najbardziej niezwykłych powieści fantasy ostatnich lat. Ambitna i piękna, świetnie napisana i oddziałująca na wyobraźnię, czasami nieco dziwna czy groteskowa, ale z całą pewnością unikalna -pominięcie jej byłoby dużym błędem, zwłaszcza, jeżeli ktoś poszukuje w fantastyce "czegoś więcej".

Historia jak z "Baśni 1001 Nocy" -młody syn sułtana, ukrywając się w ogrodzie przed pilnującą go starszą siostrą, niespodziewanie spotyka zamieszkującą tam tajemniczą dziewczynkę. Uznawana jest za demona, gdyż jej powieki mają niecodzienną, ciemną barwę -jak dziewczynka tłumaczy chłopcu dlatego, iż pokryte są tysiącami słów, tworzącymi opowieści. Baśnie, które czekają, aby...