Książkę czytałam jak była nowością, znalazłam ją na stoliku z nowościami w bibliotece. Przez dłuższy czas próbowałam sobie przypomnieć jaki był jej tytuł. Nie dawało mi to spokoju. Pamiętałam tylko, że czytałam szokującą książkę, gdzie morderca zostawiał sobie na pamiątkę wycięte sutki kobiet... Chciałam sprawdzić czy dziś również książka ta mnie zaszokuje ...
Nie pamiętałam, że tam było aż tyle seksu! Nie wiem czemu wtedy ta książka zrobiła na mnie takie wrażenie - pewnie przez brutalność zakończenia. W mojej pamięci umieranie głównej bohaterki wydawało się takie niezwykłe, jakoby konająca dziewczyna widziała siebie z góry - jednak pamięć zniekształca rzeczywistość! Tak naprawdę Frannie tylko myślała o sobie w trzeciej osobie. Dziś po przeczytaniu tej książki ponownie - nie jestem już taka zachwycona. Książka jest słaba jeśli chodzi o styl. Niektóre fragmenty pomijałam. Dialogi czasem wydawały się wyrwane z kontekstu, jakby w połowie rozmowy uczestnicy zapominali o czym rozmawiali i każdy mówi o czymś innym. Takich momentów nie było może dużo, ale mnie trochę raziły.

Zatem co podobało mi się w tej książce - tajemnica związana z tym, co też morderca zostawia sobie na pamiątkę, a także to, że ciągle podejrzewałem detektywa Malloya, a mordercą okazał się ten drugi detektyw. Zresztą był to chyba jeden z moich pierwszych thrillerów... i dlatego zapamiętałam go jako szokujący.

Trochę żałuję, że gdy w końcu odnalazłam tą książkę (z pomocą forum lubimyczytac.pl) zburzyłam sobie wizję doskonałego thrillera jaki zachowałam w pamięci....

Książkę czytałam jak była nowością, znalazłam ją na stoliku z nowościami w bibliotece. Przez dłuższy czas próbowałam sobie przypomnieć jaki był jej tytuł. Nie dawało mi to spokoju. Pamiętałam tylko, że czytałam szokującą książkę, gdzie morderca zostawiał sobie na pamiątkę wycięte sutki kobiet... Chciałam sprawdzić czy dziś również książka ta mnie zaszokuje ...
Nie...