Kompletnym zaskoczeniem było dla mnie to, że jakaś powieść, której głównym tematem są wampiry aż tak mnie zachwyci! Ale - czego można się spodziewać po każdym dziele Meg - książka pochłonęła mnie bez reszty już od pierwszych stron. Jak zwykle otrzymaliśmy sporą dawkę humoru, romantyzmu, namiętności, a niekiedy grozy.
Historia skupia się na młodej kobiecie obdarzonej niezwykłym darem i wampirze, w którym jest szaleńczo zakochana, choć - jak twierdzi - nie wierzy w istoty metafizyczne. Jednak nad główną bohaterką wisi o wiele większe niebezpieczeństwo z racji tego, że została wybranką księcia ciemności i teraz cały klan Dracul - Smoków - pragnie jej krwi.
Nawiązując do bohaterów: Meena Harper - osoba, której nie da się nie lubić. Potrafi przewidywać kiedy i w jaki sposób będzie miała miejsce śmierć spotkanych ludzi, co nie polepszyło już i tak jej pogmatwanej reputacji. Pracuje jako scenarzystka serialu "Nienasyceni". Jest silną, choć dość delikatną kobietą. Potrafi o siebie zadbać, lecz niekiedy potrzebuje pomocy osób z zewnątrz, żeby nie popaść w paranoję, zamknięta w czterech ścianach swojego małego mieszkanka.
Lucien to facet wręcz idealny. Przystojny, inteligentny, życzliwy i do tego rumuński książę... jednak pozory potrafią mylić... czasem aż za bardzo. Bo pod maską skrywa się coś o wiele bardziej niebezpiecznego. Mimo wszystko pokochałam tą postać już od pierwszych stron z nią związanych.
Z kolei Alaric, zajmujący się tropieniem i zabijaniem wszystkich demonów tego świata. Nie spodobał mi się. Od razu wiedziałam, co się święci, kiedy po raz pierwszy spotkał Meenę. Nie przepadam za mężczyznami z "kompleksem supermana". Zdecydowanie bardziej wolę tych bardziej niebezpiecznych, pokroju Luciena...
Leisha także przypadła mi do gustu. Przyjaciółka Meeny, choć nie wierzyła w istoty paranormalne (wyjątek stanowił tu tajemniczy dar M. Harper) była bardzo zabawna i bez wątpienia niezastąpiona w roli najbliższej psiapsióły. Zawsze rzeczowa i dynamiczna. Trudno jej nie lubić.
Jona, starszego brata Meeny wręcz nie cierpiałam. Jego zachowanie od początku wydawało mi się dziecinne i głupie. Poczynając od mieszkania z młodszą siostrą, przez szczenięcą miłość do gwiazdki serialu, po niedojrzałe decyzje, jakie podejmował po zjawieniu się Gwardii. W wielu momentach miałam ochotę udusić go gołymi rękami.

Podsumowując - "Nienasyceni" to książka wyśmienita. Z pewnością warto zapoznać się z tą pozycją, szczególnie zachęcam do tego fanów wampirów i pani Cabot - nie pożałujecie!

Kompletnym zaskoczeniem było dla mnie to, że jakaś powieść, której głównym tematem są wampiry aż tak mnie zachwyci! Ale - czego można się spodziewać po każdym dziele Meg - książka pochłonęła mnie bez reszty już od pierwszych stron. Jak zwykle otrzymaliśmy sporą dawkę humoru, romantyzmu, namiętności, a niekiedy grozy.
Historia skupia się na młodej kobiecie obdarzonej...