Poruszająca i zarazem niezwykła, wręcz można napisać porywająca. Cudowne studium smutku po utracie bliskiej osoby. Pierwszy raz zetknąłem się z książką, która w taki sposób może oddziaływać na emocjach czytelnika. Czytając ją czujemy wręcz fizyczny ból wraz z naszą bohaterką Triany. Oczywiście pani Rice wplata w tę opowieść świat mistyczny, w ten sposób spotykamy udręczoną duszę wybitnego skrzypka Stefana. Czy początkowa niechęć , a wręcz wrogość ducha do Triany, kryje w sobie coś głębszego? Na to pytanie odpowie każdy po przeczytaniu książki. Jednocześnie książka posiada aspekt muzyczny. Czy słowami da się opowiedzieć całą złożoność dźwięków poruszających ludzkie dusze? Myślę, że w tej powieści można doświadczyć czegoś takiego, wręcz usłyszeć wszelki akordy. Jednocześnie ukazana zostaje nam cała potęga muzyki, zdolnej przekroczyć granicę między życiem , a śmiercią.
Czytelnicy znający biografię Annie Rice w mniejszym, czy większym zakresie znajdą w tej książce bardzo podobne zdarzenia z jej życia,chociażby śmierć córki. Jak sama pisze we wstępie " nie próbujcie łączyć wydarzeń z mego życia w jeden logiczny ciąg,niby koralików różańca". Jednakże czytając tą powieść, co jakiś czas w naszych myślach pojawiają się właśnie takie "koraliki", co moim zdaniem nadaje jeszcze większej głębi tej powieści (bo kto z nas jest gotowy zwierzać się z własnego cierpienia przed kimś obcym, a co dopiero przed rzeszą czytelników).
Nic dodać, nic ująć książka dla wszystkich , którzy chcą poruszyć melodię własnej duszy i uzyskać w pewnym stopniu katharsis.

Poruszająca i zarazem niezwykła, wręcz można napisać porywająca. Cudowne studium smutku po utracie bliskiej osoby. Pierwszy raz zetknąłem się z książką, która w taki sposób może oddziaływać na emocjach czytelnika. Czytając ją czujemy wręcz fizyczny ból wraz z naszą bohaterką Triany. Oczywiście pani Rice wplata w tę opowieść świat mistyczny, w ten sposób spotykamy udręczoną...