Alex i Rosie - bo o nich jest ta opowieść, chociaż można byłoby się pokusić że nie tylko, są przyjaciółmi, najlepszymi i zawsze na sobie polegającymi od 5 roku życia. Przez życie starają się iść razem, dzieląc się ze sobą własnymi problemami, smutkami, radościami. Cieszą się z tego czego przeciętny człowiek normalnie nie byłby w stanie zauważyć, a przede wszystkim są szczęśliwymi ludźmi dlatego, że mają s i e b i e. Spędzili ze sobą najlepsze lata w Szkolnej ławce męcząc swoimi często nieprzemyślanymi decyzjami nauczycieli, bliskich i również rodziców. Ale wciąż krocząc obok siebie. Dzięki temu wiedzą o sobie wszystko i obalają stereotyp, w którym to mówi się, że nie istnieje przyjaźń między kobietą a mężczyzną. W dodatku są w sobie zakochani do szaleństwa. Ale nie są w stanie odważyć się na podjęcie kroku, który jeszcze bardziej przybliżył ich do siebie. Dlaczego? Każde z nich nie umie przed samym sobą przyznać się do uczucia jakie ich łączy, bojąc się konsekwencji jakie może, chociaż nie musi wydarzyć się po wyznaniu sobie miłości. Bo żadne z nich nie chcę stracić nici przyjaźni jaka ich łączy. Ostatecznie ich drogi rozłączą się na wiele, wiele lat. Bo 18-tni Alex wraz ze swoimi rodzicami wyjeżdża do odległego dla Rosie kraju, jakim jest Ameryka. Tam układa swoje życie, odnajduje swój świat. Rosie natomiast przez swoją z pozoru głupią decyzję i na pewno wielką nieostrożność również, ze strony męskiej - zachodzi w niespodziewaną ciążę. Zamykając tym samym świat Ameryki-Bostonu do którego miała dołączyć, w którym miała również szansę na lepsze życie, na spełnienie marzeń o Studiach Hotelarstwa. Jedna decyzja na długo przekreśla jej marzenia i plany z tym związane. Niemniej jednak rodzi córkę, Katie - która staje się jej światem, której podporządkowała kilkadziesiąt lat swojego życia. Ukazany przez autorkę problem przedwczesnego macierzyństwa w tej powieści jest naprawdę trafny. Tego jak ciężko jest osiemnastoletniej dziewczynie poradzić sobie z zaistniałą sytuacją. Jak ciężko w ogóle kobiecie wychowywać dziecko w samotności.

Alex i Rosie - bo o nich jest ta opowieść, chociaż można byłoby się pokusić że nie tylko, są przyjaciółmi, najlepszymi i zawsze na sobie polegającymi od 5 roku życia. Przez życie starają się iść razem, dzieląc się ze sobą własnymi problemami, smutkami, radościami. Cieszą się z tego czego przeciętny człowiek normalnie nie byłby w stanie zauważyć, a przede wszystkim są...