Czytałam go w wieku 13 lat. Potem 17. I teraz w wieku 36. Zawsze płaczę na scenie pożegnania Tengela i Silje. Piękny, wzruszający tom pełen napięcia i nowych, intrygującycy postaci.

Czytałam go w wieku 13 lat. Potem 17. I teraz w wieku 36. Zawsze płaczę na scenie pożegnania Tengela i Silje. Piękny, wzruszający tom pełen napięcia i nowych, intrygującycy postaci.

Jeden ze smutniejszych tomów 💔 ale muszę,bo się uduszę czemu??? Czemu Sol miała taka bezbarwna córkę???????

Jeden ze smutniejszych tomów 💔 ale muszę,bo się uduszę czemu??? Czemu Sol miała taka bezbarwna córkę???????

"Tęsknota" kończy nam pewien etap.

w 4 tomie "Sagi o ludziach lodu" poznajemy losy wnuków Silje i Tengela, odczuwamy skutki dziedziczenia złych cech, tracimy bardzo ważne osoby.
Cecillie, Suniva, Tarald - to na nich skupia się historia "Tęsknoty", przysporzą wielu zmartwień, ale też i dadzą wiele radości.

Kolejny raz Pani Margit Sandemo pokazuje siłę miłości, która nie patrzy na wygląd, pochodzenie, tylko skupia się na dobroci.

"Tęsknota" kończy nam pewien etap.

w 4 tomie "Sagi o ludziach lodu" poznajemy losy wnuków Silje i Tengela, odczuwamy skutki dziedziczenia złych cech, tracimy bardzo ważne osoby.
Cecillie, Suniva, Tarald - to na nich skupia się historia "Tęsknoty", przysporzą wielu zmartwień, ale też i dadzą wiele radości.

Kolejny raz Pani Margit Sandemo pokazuje siłę miłości, która nie...

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

Cały czas robię jeszcze reread tej serii. W miarę rozwoju fabuły dużo sobie jeszcze przypominam, więc przez kilka kolejnych tomów akcja nie będzie dla mnie zaskoczeniem. Jednocześnie jestem wciągnięta w historię tak samo, jak kilka lat wcześniej jako nastolatka.

Cały czas robię jeszcze reread tej serii. W miarę rozwoju fabuły dużo sobie jeszcze przypominam, więc przez kilka kolejnych tomów akcja nie będzie dla mnie zaskoczeniem. Jednocześnie jestem wciągnięta w historię tak samo, jak kilka lat wcześniej jako nastolatka.

"Tęsknota" wprowadza postać Irji - niezdarnej, zniekształconej kobiety, nieszczęśliwie zakochanej w Taraldzie z Ludzi Lodu. On jednak przed oczyma miał tylko Sunnivę, córkę Sol - zakazaną miłość, która mogła skończyć się tragicznymi następstwami...

W tej historii szczególnie odczuwalne jest uczucie tytułowej tęsknoty. Emocje Irji są zaraźliwe, kolejne zdarzają wywołują ogrom współczucia i buntu dla jej niesprawiedliwych losów, zwłaszcza przy całej jej pogodzie ducha i niezłomności. To jedna ze szczególnie zapadających w pamięć postaci z początków Sagi.

Kolejne sygnały działania dziedzictwa, konsekwencje i zagrożenia dla Ludzi Lodu stanowią tło dla historii, dramatycznie ukazując przekleństwo ciążące nad rodem. Jednocześnie otrzymuje pierwszy raz ukazanie w tak mocnym wymiarze najmroczniejszej strony tego, czym Tengel Zły obciążył swych potomków. Wprowadzenie postaci Kolgrima dodaje sporo zawirowań historii, jego pierwsze akty zła, manipulacji i przedsmak późniejszych czynów dodają nutę grozy całej historii.

Szczególnie przejmujący tom, który oczywiście gorąco polecam!

"Tęsknota" wprowadza postać Irji - niezdarnej, zniekształconej kobiety, nieszczęśliwie zakochanej w Taraldzie z Ludzi Lodu. On jednak przed oczyma miał tylko Sunnivę, córkę Sol - zakazaną miłość, która mogła skończyć się tragicznymi następstwami...

W tej historii szczególnie odczuwalne jest uczucie tytułowej tęsknoty. Emocje Irji są zaraźliwe, kolejne zdarzają wywołują...

“Tęsknota” opowiada o zakazanej miłości, wykluczeniu i smutku. W tym tomie zdałam sobie sprawę, jak bardzo zżyłam się z kilkoma bohaterami. Uświadomiłam sobie to dopiero w momencie ich śmierci. I zaczęłam zadawać sobie pytanie “czy w ogóle chcę dalej brnąć w tę sagę, skoro ich już nie ma?”. 8/10

“Tęsknota” opowiada o zakazanej miłości, wykluczeniu i smutku. W tym tomie zdałam sobie sprawę, jak bardzo zżyłam się z kilkoma bohaterami. Uświadomiłam sobie to dopiero w momencie ich śmierci. I zaczęłam zadawać sobie pytanie “czy w ogóle chcę dalej brnąć w tę sagę, skoro ich już nie ma?”. 8/10

Smutna część Sagi, bo kończy się tu historia Tengela Dobrego i Silje.
Irja, dziewczyna z ubogiej, wielodzietnej rodziny, zostaje zaakceptowana przez dzieci Ludzi Lodu z Grastensholm i Lipowej Alei. Jest zapraszana do zabaw i uczestniczy w rodzinnych spotkaniach i imprezach Ludzi Lodu. Dziewczyna jest bardzo dobra, czuła i troskliwa, szczególnie ceni ją coraz bardziej zapadająca na zdrowiu Silje.
Niestety, jej powierzchowność zdradza przebytą chorobę, krzywicę, jej kończyny, kręgosłup są zdeformowane, a ruchy bardzo niezgrabne.
Zakochuje się w przystojnym Taraldzie, wnuku Tengela. Ale problem jest w tym, że jego serce już jest zajęte przez śliczną kuzynkę Sunnivę, która odwzajemnia uczucia młodzieńca.
Wkrótce młodzi informują rodzinę, że muszą wziąć pospieszny ślub (a dziecko już jest w drodze). Tengel Dobry wpada w gniew z przerażenia- Tarald i Sunniva są zbyt blisko spokrewnieni, a to zwiększa ryzyko urodzenia obciążonego złym dziedzictwem dziecka i w konsekwencji śmierć matki przy porodzie. Rodzina na skutek błagań zakochanych jednak forsuje pomysł ślubu, mimo czarnowidztwa Tengela.
W końcu jak grom z nieba następuje ogromna tragedia, która na zawsze zmieni rodzinę.
No i jest jeszcze wątek szczególnie przeze mnie lubianej bohaterki, charakternej i inteligentnej Cecylii z Ludzi Lodu, która zaczyna karierę na królewskim dworze jako guwernantka dzieci monarchy, i ulega fascynacji wysoko postawionym, przystojnym arystokratą, Alexandrem Paladinem.
Według mnie, jest to jedna z najbardziej dynamicznych, pełnych zwrotów akcji części Sagi. Cały czas się coś dzieje, złego i dobrego. Nie sposób się nudzić przy czytaniu.

Smutna część Sagi, bo kończy się tu historia Tengela Dobrego i Silje.
Irja, dziewczyna z ubogiej, wielodzietnej rodziny, zostaje zaakceptowana przez dzieci Ludzi Lodu z Grastensholm i Lipowej Alei. Jest zapraszana do zabaw i uczestniczy w rodzinnych spotkaniach i imprezach Ludzi Lodu. Dziewczyna jest bardzo dobra, czuła i troskliwa, szczególnie ceni ją coraz bardziej...

Czwarty tom odsłuchany i chyba co raz bardziej się wciągam ;)
Jest on poświęcony kolejnemu pokoleniu dzieci z Aleji Lipowej, zakazanej miłości pomiędzy ludźmi lodu oraz pożegnaniu głów rodu.
To chyba najsłabszy z tych czterech tomów, taki trochę przegadany choć zaskakuje zwrotami akcji.
Polecam

Czwarty tom odsłuchany i chyba co raz bardziej się wciągam ;)
Jest on poświęcony kolejnemu pokoleniu dzieci z Aleji Lipowej, zakazanej miłości pomiędzy ludźmi lodu oraz pożegnaniu głów rodu.
To chyba najsłabszy z tych czterech tomów, taki trochę przegadany choć zaskakuje zwrotami akcji.
Polecam

Nie podobał mi się ten tom ><. Pierwszy raz, odkąd zaczęłam tą serię totalnie się w trakcie pogubiłam, a do tego nie polubiłam w ogóle bohaterów z nowego pokolenia. Przyznaję, że poza tym momentem, kiedy oficjalnie żegnamy Tengela i Silje (mocna rzecz, kompletnie się nie spodziewałam!) książka niesamowicie mi się ciągnęła i dłużyła, a przecież to jest takie cieniutkie..

Nie podobał mi się ten tom ><. Pierwszy raz, odkąd zaczęłam tą serię totalnie się w trakcie pogubiłam, a do tego nie polubiłam w ogóle bohaterów z nowego pokolenia. Przyznaję, że poza tym momentem, kiedy oficjalnie żegnamy Tengela i Silje (mocna rzecz, kompletnie się nie spodziewałam!) książka niesamowicie mi się ciągnęła i dłużyła, a przecież to jest takie cieniutkie..