Trzecia część przygód Temperance Brennan pod kilkoma względami przypomina część drugą i niestety - są to raczej jej minusy.

Tempe nadal nie wykazuje zbyt dużo rozsądku i instynktu samozachowawczego - tym razem prowadząc własne dochodzenie postanawia wparować do baru pełnego zdziczałych, naćpanych motocyklistów, brawo. Dziwne wydało mi się również to, że bez skrępowania rozmawia o szczegółach śledztw (w których jest aktualnie konsultantką) ze znajomymi na imprezie, czy nawet ze swoim siostrzeńcem. Myślę, że jej przełożeni nie byliby z tego powodu zadowoleni, Claudel pewnie dostałby ataku szału, gdyby się o tym dowiedział :). No i to wieczne wpadanie w kłopoty plus zagrożenia czyhające na jej bliskich, po pierwszej takiej akcji wygumkowałabym Tempie z grona znajomych.

Nie jest to jednak zła książka. Antropologia obecna, nawet wykład o rozbryzgach krwi się znajdzie, normalnie prawie jak w CSI: Kryminalne zagadki Las Vegas.

Tematyka walk gangów motocyklowych jakoś mnie nie zaciekawiła, a oczekiwanej przeze mnie antropologii niestety było tym razem mniej, dlatego daję ocenę o gwiazdkę niższą niż w poprzednich częściach.

Trzecia część przygód Temperance Brennan pod kilkoma względami przypomina część drugą i niestety - są to raczej jej minusy.

Tempe nadal nie wykazuje zbyt dużo rozsądku i instynktu samozachowawczego - tym razem prowadząc własne dochodzenie postanawia wparować do baru pełnego zdziczałych, naćpanych motocyklistów, brawo. Dziwne wydało mi się również to, że bez skrępowania...