Zaczynając czytać nie do końca potrafiłam zrozumieć postepowanie Anny. Patrzyłam na to w ten sposób, że gdyby chodziło o moją siostrę zrobiłabym wszystko co mogę aby ja uratować, po mimo, że nie mamy najlepszego kontaktu, a na pewno nie takiego jak jej i Kate. Ale zgłębiając się coraz bardziej w historię tej rodziny, patrząc na wszystko oczami jej matki, ojca, brata, Kate, zaczynałam się przekonywać do jej decyzji, takie sytuacje nie są takie oczywiste jak się może wydawać. Pod koniec juz wszystko staje się jasne.
Takie książki ciężko przeżywam, nie obywa się bez przygnębienia spowodowanego przykrymi zdarzeniami jakie spotykają bohaterów. Gdybym nie czytała w pociągu prawdopodobnie nie obyło by się też bez łez ale musiałam zdusić to w sobie. Skłoniła mnie do przemyśleń też nad własnym życiem i problemami, które wydały mi się nagle bez sensowne w porównaniu z tym co opisuje Jodi.
Warto przeczytać, może komuś też pomoże zastanowić się czy aby na pewno nie zadowolenie po wyjściu od fryzjera musi sprawić, że zepsujesz sobie cały dzień ;).

Zaczynając czytać nie do końca potrafiłam zrozumieć postepowanie Anny. Patrzyłam na to w ten sposób, że gdyby chodziło o moją siostrę zrobiłabym wszystko co mogę aby ja uratować, po mimo, że nie mamy najlepszego kontaktu, a na pewno nie takiego jak jej i Kate. Ale zgłębiając się coraz bardziej w historię tej rodziny, patrząc na wszystko oczami jej matki, ojca, brata, Kate,...