Tengel Zły dociera do siedziby Ludzi Lodu i boleśnie doświadcza swoich potomków. Nataniel nie może odnaleźć swojej ukochanej Ellen, ale mimo to postanawia podjąć walkę. W wojnę zaangażowana jest również Tova, ciężko dotknięta, która wybrała dobro. Dziewczynę martwi nie tylko nadchodząca ostateczna rozprawa z Tengelem Złym, ale także sprawy uczuciowe. Tova kocha beznadziejną miłością Marco, potomka Lucyfera, jednak w pewnym momencie zaczyna czuć coś do Iana Morahana, Irlandczyka, który przez przypadek staje się sojusznikiem Ludzi Lodu. Ian jest jednak ciężko chory, a jego dni są policzone.

,,Odrobina czułości” wywarła na mnie o wiele lepsze wrażenie niż ,,Cisza przed burzą”. Bardzo podobała mi się postać Tovy. Dziewczyna jest obciążona dziedzictwem Tengela Złego, można uznać ją za czarownicę, ale bardzo łatwo się z nią utożsamić, gdyż Tova to przede wszystkim samotna, pełna kompleksów osoba, która pragnie bliskości i czułości. W poprzednich tomach byłam ogromną zwolenniczką Tovy i Marco, natomiast tutaj pani Sandemo trochę namieszała i zaczęłam skłaniać się w stronę Tovy i Iana, ale nie zdradzę, co z tego wynikło. Do Tovy podobna jest Halkatla, wiedźma sprzed wieków, która długo służyła złu, ale nawróciła się na dobrą stronę i również chce przeżyć uczucie. Początkowo pragnie jedynie zaspokoić pożądanie, jednak z czasem się to zmienia. To kolejny tom smutny, uświadamiający nam ile czasu minęło od początku tej historii. Nie zabraknie tu dramatycznych wydarzeń, ale znajdzie się też miejsce na dobro i nadzieję. Mnie szczególnie podobał się powrót Kolgrima i zakończenie jego wątku. Od początku współczułam temu chłopcu. Sandemo kontynuuje też wątek Nataniela, który coraz pewniej odnajduje się w roli wybranego, ale zarazem tęskni za swoją ukochaną Ellen.

Czas, aby odnieść się do pewnego kontrowersyjnego wątku w tej książce. W pewnym momencie jedną z bohaterek staje się… Margit Sandemo. Tak, świętej pamięci autorka naprawdę umieściła siebie we własnej książce, co więcej, wychodzi na jaw, że jest ona spokrewniona z rodziną królewską, której przez lata służyli Ludzie Lodu. Nie wiem, czy był to zabieg literacki, bo jeśli tak, to ja takiego czegoś za bardzo nie lubię, wolę wiedzieć, że to co czytam jest fikcją. Z drugiej strony, na podstawie niektórych wypowiedzi autorki można wywnioskować, że ona naprawdę wierzyła w to, że część rzeczy opowiedzianych w tej książce(chociażby reinkarnacja) miałyby prawo się zdarzyć, i w porządku, miała prawo wierzyć w co chce tak jak wszyscy ludzie. Jednak dla mnie, podobnie jak dla wielu innych czytelników, zabieg z próbą przekonania czytelnika, że historia Ludzi Lodu jest prawdziwa, był słaby i wytrącił mnie z przeżywania lektury.

,,Odrobina czułości” to kolejna wciągająca i emocjonująca opowieść o Ludziach Lodu. Z niecierpliwością będę oczekiwać rozwiązania historii tej rodziny, chociaż wiem, że będę tęsknić za tym światem.

,, Rodzice zaprogramowani są na miłość do swoich dzieci bez względu na to, jak one wyglądają.”

Tengel Zły dociera do siedziby Ludzi Lodu i boleśnie doświadcza swoich potomków. Nataniel nie może odnaleźć swojej ukochanej Ellen, ale mimo to postanawia podjąć walkę. W wojnę zaangażowana jest również Tova, ciężko dotknięta, która wybrała dobro. Dziewczynę martwi nie tylko nadchodząca ostateczna rozprawa z Tengelem Złym, ale także sprawy uczuciowe. Tova kocha beznadziejną...