Chłopak z XXw. przenosi się w czasie. Przez pomyłkę, która zaszła wśród dziećmi z krucjaty planującymi podbić Jerozolimę, nie może powrócić do swojego czasu.
''Leżał tu, na twardej ziemi, nad brzegiem Renu, trawa kłuła go w kark, bolało go ramię, głód ściskał żołądek, a dziesiątki tysięcy dzieci wokół niego śniły o Jerozolimie''.

W drodze z krucjatą towarzyszy mu Leonardo Fibonacci z Pizy, syn bogatego kupca, Maryjka, sierota; Karol, przyszły król Jerozolimy oraz wile innych ciekawych postaci, które wierzą w cud o rozstąpieniu wód morza przed ich natchnionym pasterzem, Mikołajem.,,Dziecięce marzenia, dziecięce fantazje- wzruszające i nieprawdziwe''; jedynie Dolf z Amsterdamu nie wierzył w cud.
Mimo wszystko Dolf pomaga źle zorganizowanym dzieciom- pomaga w zdobywaniu pożywienia, tworzy grupy zajmujące się myślistwem, rybołówstwem. Walczy ze szkarłatną śmiercią panującą wśród dzieci, za co zostaje oskarżony o herezję.
''Śmierć była codzienną towarzyszką ludzi z średniowiecza. Bali się jej, ale także witali ją z radością. Oznaczała bowiem przejście z życia ziemskiego do niebiańskiego.(...) Uważano, że umierające dzieci od razu trafiały do królestwa Bożego, ponieważ Bóg kocha niewinność''.

Książkę czyta się lekko i przyjemnie, nakłania chwilami do refleksji. Trochę rozczarowało mnie zakończenie- kiedy okazało się, że cała wyprawa jest niewarta złamanego grosza, a niewinne dzieci zamiast podbić Jerozolimę, zostaną niewolnikami.(Oczywiście Dolf temu wszystkiemu zapobiegł.)
,,Pasterz powtórnie zwrócił sie w kierunku morza, nakazał ustąpić wodom, utorować ścieżkę dla dziecięcej krucjsty. Krzyczał, a jego głos załamywał się. ''
No cóż, zakończenie mnie wzruszyło. I jakoś żal było czytać o śmierci Karola, dzieciaka o marzeniu, by zostać królem Białego Miasta. Polecam!

Chłopak z XXw. przenosi się w czasie. Przez pomyłkę, która zaszła wśród dziećmi z krucjaty planującymi podbić Jerozolimę, nie może powrócić do swojego czasu.
''Leżał tu, na twardej ziemi, nad brzegiem Renu, trawa kłuła go w kark, bolało go ramię, głód ściskał żołądek, a dziesiątki tysięcy dzieci wokół niego śniły o Jerozolimie''.

W drodze z krucjatą towarzyszy mu Leonardo...

Po dzisiejszym dniu potrzebowałam rozrywki. Po prostu sympatycznej, zajmującej ksiązki. A przede wszystkim nie miałam ochoty na nic nowego. Niestety i takie chwile się zdarzają. Mnie wtedy pomagają lektury sprawdzone. Takie, do których można często wracać...

Nastoletni Dolf mieszka w Amsterdamie. W czasie wakacji zwiedza laboratorium, gdzie konstruowany jest wehikuł do podróży w czasie. Konstruktorzy wehikułu są zaprzyjaźnieni z rodzicami Dolfa. Chłopak jest bardzo zainteresowany urządzeniem. Chcąc wypróbować urządzenia namawia uczonych, by wysłali go w przeszłość. Podróż ma trwać tylko jeden dzień...
Ale nieprzewidziany bieg zdarzeń sprawia, że Dolf zostaje w średniowiecznej Europie na dłużej.
Jest rok 1212 i z Kolonii wyrusza własnie dziecięca krucjata do Jerozolimy. Poruszony i zafascynowany, ale przede wszystkim zagubiony chłopak przyłącza się do wędrówki gromady dzieci.
Podczas tej podróży stanie się dla nich kimś bardzo ważnym. Znajdzie przyjaciół, ale i kilku wrogów. Pozna co to poczucie odpowiedzialności i bezsilności. Jednym słowem: stanie się dorosłym człowiekiem.

"Krucjatę w dżinsach" po raz pierwszy przeczytałam w podstawówce i często do niej wracam.
Autorka bardzo dobrze oddała mentalność i realia życia w średniowieczu. Siłą tej ksiązki są też bohaterowie, których można polubić od pierwszego zdania. Dolf posiadający wiedzę z XX wieku staje się niekwestionowanym, choć przez niektórych niechętnie uznanym, liderem krócjaty. Pomaga tym dzieciom, choć tak naprawdę nie wierzy w cel ich wędrówki. Jego współczesny rozsądek nieustannie zderza się ze średniowieczną czystą wiarą w powodzenie misji.
Ale czy cel wędrówki jest naprawdę taki, jak oczekują tego wędrowcy?

Polecam wszystkim lubiącym lektury historyczne i ksiązki pełne przygód. Poza tym jest to też powieść z bardzo pozytywnym, ale nie nachalnym, przesłaniem, o tym, że przyjaźń i wsparcie najbliższych jest jedną z cenniejszych rzeczy w życiu.

Książkę jakiś czas temu zekranizowano, ale z tego co pamiętam film różni się od ksiązki w kilku fragmentach. I chociaż przyjemnie spędziłam przed nim czas, to bardziej polecam powieść.

Wpis został opublikowany również na:

http://ksiazkowepodrozowanie.blogspot.com/

Po dzisiejszym dniu potrzebowałam rozrywki. Po prostu sympatycznej, zajmującej ksiązki. A przede wszystkim nie miałam ochoty na nic nowego. Niestety i takie chwile się zdarzają. Mnie wtedy pomagają lektury sprawdzone. Takie, do których można często wracać...

Nastoletni Dolf mieszka w Amsterdamie. W czasie wakacji zwiedza laboratorium, gdzie konstruowany jest wehikuł do...

Ileż razy czytałam ta książeczkę!! W mojej bibliotece w rodzinnym mieście stałą na dolnej półce i wypożyczałam ją chyba co najmniej raz w miesiącu. Niedawno kupiłam swój własny egzemplarz przez internet, za 5 zł. Ile wspomnień i emocji wiąże mnie z ta małą historyjką.

Opowieść w gruncie rzeczy zwykła, dobro, zło i przyjaźń, ale mądra, ciepła i taka do kochania :)

Ileż razy czytałam ta książeczkę!! W mojej bibliotece w rodzinnym mieście stałą na dolnej półce i wypożyczałam ją chyba co najmniej raz w miesiącu. Niedawno kupiłam swój własny egzemplarz przez internet, za 5 zł. Ile wspomnień i emocji wiąże mnie z ta małą historyjką.

Opowieść w gruncie rzeczy zwykła, dobro, zło i przyjaźń, ale mądra, ciepła i taka do kochania :)

Jest to książka skierowana do czytelnika młodego.
Dolf bardzo chciał skorzystać z wynalazku w pewnym uniwersytecie i poprosił o przeniesienie go w czasie. Mimo sprzeciwu dorosłych dopiął swego i został przeniesiony do roku 1212. Chciał trafić na turniej rycerski do pewnego francuskiego miasta, niestety, maszyneria rzuciła go gdzieś w okolice Kolonii akurat w momencie, gdy przechodziła tamtędy krucjata dziecięca.

I tak to się zaczyna - Dolf, wychowany w poczuciu odpowiedzialności za siebie i innych, nie mógł patrzeć na biedne poranione, głodne i wyczerpane dzieci. W dodatku pech chciał, że w miejscu, skąd miał zostać zabrany z powrotem do XX wieku, stanął inny chłopiec i to on poleciał w przyszłość. Wrota czasu dla Dolfa się zamknęły. Chcąc nie chcąc, przyłączył się do krucjaty.
W ten właśnie sposób autorka wprowadza młodego czytelnika do średniowiecznego świata i do zjawiska, o którym historycy często mówią - niespotykane, niesamowite, zadziwiające. Około 8 tysięcy dzieci szło do Jerozolimy, żeby ją wyzwolić siłą czystości, wiary, niewinności. Potęga wiary trzynastowiecznych ludzi nam, niedowiarkom, cynikom, sceptykom, poddającym wszystko w wątpliwość i nauczonym krytycznego myślenia ludziom dwudziestego pierwszego wieku, nie mieści się w głowie. Jak można być tak naiwnym? Jak można być tak poddanym czyimś rozkazom? Jak można tak do cna wyzbyć się siebie, swojego zdania, wolności? Mentalna przepaść wieków jest ogromna.
Pod tym względem książka mi się podobała.
Ale nie obyło się i bez potknięć. Te przenosiny w czasie, ta zgoda dojrzałych profesorów, żeby ot, tak od razu ulec piętnastolatkowi i przenieść go w czasie - wydaje mi się, że tu jednak trzeba pamiętać o docelowym odbiorcy powieści. Wiele rzeczy jest napisanych wprost, lekko zmierzało w stronę truizmów, ale pamiętajmy - to jest książka dla dzieci i jako taka nie może być zbyt skomplikowana w odbiorze. Niektóre nauki płynęła wprost, wielu rzeczy główny bohater musiał się uczyć. Np. tego, żeby nie być zbyt odważnym, musiał udawać pokorę wobec mnichów, inaczej okrzyknięto by go heretykiem.

Polecam książkę dzieciom i młodzieży, bo warto spojrzeć innym wzrokiem na to, co nas otacza. Warto czasami sobie uświadomić, jakie wygody mamy dziś w naszych czasach.
Takie oderwanie się od przyzwyczajeń, takie odświeżające rozejrzenie się wokół siebie o dostrzeganie tego, czym dysponujemy, jest od czasu do czasu potrzebne. No i nie zapominajmy - to najlepsza lekcja historii.

Jest to książka skierowana do czytelnika młodego.
Dolf bardzo chciał skorzystać z wynalazku w pewnym uniwersytecie i poprosił o przeniesienie go w czasie. Mimo sprzeciwu dorosłych dopiął swego i został przeniesiony do roku 1212. Chciał trafić na turniej rycerski do pewnego francuskiego miasta, niestety, maszyneria rzuciła go gdzieś w okolice Kolonii akurat w momencie, gdy...

Czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Książka nie tylko dla młodych czytelników, ale dla wszystkich, którzy chcą wypocząć :)

Czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Książka nie tylko dla młodych czytelników, ale dla wszystkich, którzy chcą wypocząć :)

To jest bardzo miła, przyjemna książka.

To jest bardzo miła, przyjemna książka.

Bardzo ciekawa książka, skierowana przede wszystkim do młodzieży. To dzięki niej po raz pierwszy usłyszałem o krucjatach. Na pewno miała ona również udział przy moim późniejszym zainteresowaniu historią.

Bardzo ciekawa książka, skierowana przede wszystkim do młodzieży. To dzięki niej po raz pierwszy usłyszałem o krucjatach. Na pewno miała ona również udział przy moim późniejszym zainteresowaniu historią.

Fakt, że przeczytałam tę książkę koło 17 lat temu i nadal ją pamiętam, świadczy o jej wartości.
Mam ją do tej pory i na pewno podsunę ją kiedyś swojemu dziecku. Wam polecam to samo :)

Fakt, że przeczytałam tę książkę koło 17 lat temu i nadal ją pamiętam, świadczy o jej wartości.
Mam ją do tej pory i na pewno podsunę ją kiedyś swojemu dziecku. Wam polecam to samo :)

Czytałam tę książkę będąc jeszcze w szkole podstawowej...ale wróciłam do niej jakiś czas temu, żeby przypomnieć sobie jak bardzo porwała mnie ta historia. Mroczny świat-tyle mogę napisać. Świetna przygodówka.

Czytałam tę książkę będąc jeszcze w szkole podstawowej...ale wróciłam do niej jakiś czas temu, żeby przypomnieć sobie jak bardzo porwała mnie ta historia. Mroczny świat-tyle mogę napisać. Świetna przygodówka.