Byłam bardzo ciekawa, jak Anne Bishop poprowadzi akcję po wydarzeniach z części trzeciej- "Królowa ciemności". Autorka jednak postanowiła zrobić Czytelnikom psikusa i "Serce Kaeleer" napisała, dzieląc ten tom na cztery różne opowieści, z których trzy pierwsze dzieją się przed wydarzeniami z tomu 3-ciego. Najbardziej niewątpliwie tajemniczą i dość metaforyczną jest opowieść "Prządka marzeń"- której sens pojęłam dopiero na samym końcu książki. Część druga, "Książę Ebon Rih" podobała mi się najbardziej. Można było poznać okoliczności, w jakich Lucivar Yaslana poznaje Marian, swoją przyszłą żonę. Ta część miała swój własny klimat, a ja wreszcie zrozumiałam Lucivara i zachwyciłam się jego uczuciem do Marian- zwykłej domowej Czarownicy. W części trzeciej cofamy się w czasie o kilka tysięcy lat, do czasów, kiedy Saetan i Hekatah byli małżeństwem. Poznajemy gwałtowną naturę Saetana, który w prawdzie jest Wielkim Lordem Piekła, ale mnie i wielu innym kojarzy się z opiekuńczym "dziadziusiem". Przyznam tutaj, że opis tego, co zrobił z Zuulamanem, ani trochę nie zmienił mojego postrzegania Saetana, i tak naprawdę nie do końca rozumiem, po co Autorka nawiązała do tak odległych czasów (być może dowiem się tego w następnych tomach, choć wydaje mi się, że jest to po prostu uzupełnienie historii o ten fragment rozgrywki pomiędzy Hekatah i Saetanem, tak, żebyśmy mogli wyrobić sobie jakiś osąd na podstawie wydarzeń z "Królowej Ciemności"). Te dwie części, trzecia i czwarta, przenikają się i uzupełniają nawzajem. Na deser- w części czwartej książki ("Serce Kaeleer"), w końcu wracamy do czasu, w którym urwała się akcja "Królowej Ciemności". Jeanelle jest osłabiona po swojej ofierze, ale powoli dochodzi do siebie. Zmieniła się i według mnie, jest to zmiana na korzyść. Podoba mi się także to bezgraniczne zaufanie, jakie pokładają w sobie Jeanelle i Deamon. Tak wyobrażam sobie "miłość idealną", do której my dążymy przez lata, w międzyczasie tracąc młodość... Wyjaśnione zostaje także- choć ciągle nie do końca- czym naprawdę jest "Świt Zmierzchu"- kamień, który teraz zamiast hebanowego nosi Jeanelle. A wszystko to dzieje się na tle intryg zazdrosnych Czarownic. Mam jednak wrażenie, że pewien etap historii Krwawych się zakończył i z pewnym niepokojem oczekuję następnych części...
Ciężko jest mi ocenić książkę jako całość, gdyż części z jakich się składa, różnią się diametralnie od siebie. Nie mniej, polecam ją obowiązkowo tym, którzy czytać chcą dalsze dzieje bohaterów cyklu "Czarne kamienie".

Byłam bardzo ciekawa, jak Anne Bishop poprowadzi akcję po wydarzeniach z części trzeciej- "Królowa ciemności". Autorka jednak postanowiła zrobić Czytelnikom psikusa i "Serce Kaeleer" napisała, dzieląc ten tom na cztery różne opowieści, z których trzy pierwsze dzieją się przed wydarzeniami z tomu 3-ciego. Najbardziej niewątpliwie tajemniczą i dość metaforyczną jest opowieść...