Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jesteś pewien, że nie podcinasz jej skrzydeł, zamiast pomóc jej znów nauczyć się latać?

Jesteś moim oddechem, moim życiem, moim sercem

Nie pozwól im wygrać... Jeśli zrezygnujesz ze skrzydeł, z czego jeszcze będziesz musiała potem zrezygnować, ponieważ ktoś ci powie, że jesteś tylko domową czarownicą?

Zjadam krowie mózgi.

Był jeszcze jeden marzyciel. (s. 382)

Pozwól, że ujmę to w ten sposób: będziesz miał brudne podłogi, ale za to najczystsze okna w całym Ebon Rih. Przynajmniej od tej strony.

Ból? Przecież cię nie ugryzły? Co boleć? – zaniepokoił się Frędzel. Po chwili dodał: – Ja móc wylizać, żeby nie bolało.

Księżycowy czas wyłącza mnie tylko na trzy dni w miesiącu, a fiut potrafi ogłupić mężczyznę o każdej porze dnia i nocy.

Ale czasami - dodała łamiącym się głosem - miłość jest warta każdej ceny. [...]
- A więc kochałaś ich tak bardzo, że wróciłaś.
Jaenelle milczała przez długą chwilę.
- Nie - powiedziała wreszcie - Wróciłam dla ciebie.
Spojrzał na nią, nie śmiejąc żywić nadziei... bał się też uwierzyć. Ale ból w jej oczach był teraz o wiele większy niż jej fizyczne cierpienie.
- Wróciłam dla ciebie - powtórzyła, a po jej twarzy popłynęły łzy - Ponieważ byłeś wart tej ceny.

Lucivar miał wrażenie, że od tygodnia nie był równie odprężony. Wstał, przeciągnął się, po czym pochylił się i pocałował Jaenelle w czubek głowy.
- Nie strasz starszego brata, dobrze? - zganił ją łagodnie. - Szczególnie, że to na mnie nawarczał ojciec za tratwę.
Skrzywiła się i spojrzała na niego wzrokiem winowajczyni.
- Bardzo było źle? Za każdym razem, kiedy mnie widział, zgrzytał zębami i nie chciał ze mną rozmawiać.
Lucivar wyprostował się i oparł o kolumnę na ganku.
- Nie, nie było tak źle. W sumie całkiem spokojnie przyjął fakt, że zbudowaliśmy tratwę z, jak to określił, "patyków i drzazg"...
- No bo z tego ją właśnie zbudowaliśmy - zauważyła Jeanelle.
-... trzymających się razem tylko dzięki Fachowi.
- To też prawda.
- Powiedział, że rozumie, dlaczego czuliśmy potrzebę, żeby na niej stanąć i wypróbować na rzece.
- Jak mieliśmy inaczej sprawdzić czy działa?
- Zachował nawet spokój, kiedy doszedł do tego, że nie zeszliśmy z niej, kiedy trafiliśmy na bystrza. I nie krzyczał też, że spłynęliśmy nią wodospadem. - Lucivar podrapał się po szyi. - Choć nadal nie rozumiem, jak udawało mu się tak wyraźnie mówić przez zaciśnięte zęby.
Jaenelle pochyliła się.
- Nie powiedziałeś mu chyba, że tratwa zaczęła się rozpadać, nim doszliśmy do wodospadu?
- Masz mnie za idiotę? - spytał. - Oczywiście, że mu tego nie powiedziałem. Tak naprawdę to mało nie dostał wylewu, dlatego że wróciliśmy do punktu wyjścia i powtórzyliśmy całą operację.

- W Terreille nazywali go Sadystą i wierz mi, mieli ku temu powody. Jeśli
zamierzasz na niego naciskać za to, że zabił czarownicę, która rozsiewała o nim plotki
i próbowała skrzywdzić Jaenelle, śmiało. Pożyjesz akurat na tyle długo, by tego
pożałować.