Jako wierna czytelniczka Jodi Picoult i ogromna fanka jej twórczości wiedziałam, że sięgając po "Kruchą jak lód" mogę się spodziewać naprawdę wspaniałej i dotykającej do głębi duszy historii. Nie myliłam się. W końcu mam już za sobą niemal wszystkie powieści autorki (ostały się chyba dwa rodzynki). Tutaj Picoult ponownie zagłębia się w zagadnienie bardzo trudne i kontrowersyjne.
Charlotte, Sean, Amelia i Willow tworzą szczęśliwą rodzinę, ale nie wszystko jest tak kolorowo jakby się mogło wydawać. Młodsza córeczka Charlotte i Seana choruje na bardzo rzadką chorobę charakteryzującą się wysoką i niezwykle łatwą łamliwością kości - osteogenesis imperfecta. Rodzice nie mogąc patrzeć na ciągłe cierpienie córki decydują się na poważny i kontrowersyjny krok - proces o tzw. niedobre urodzenie. Nieoczekiwanie pojawia się pytanie o to, czy gdyby o chorobie dziewczynki było wiadomo na wcześniejszym etapie życia prenatalnego niż została wykryta, to zdecydowaliby się na przerwanie ciąży?
Pytanie to, a właściwie próba znalezienia odpowiedzi na nie burzy domowy spokój.
Jak wiele jest w stanie poświęcić rodzic dla dobra swojego dziecka? Jak potoczą się losy rodziny? Czy przetrwa te trudne chwile i wyjdzie z nich silniejsza?
Poznawanie kolejnych historii, które wyszły spod pióra Picoult to bez wątpienia czysta przyjemność. I do tego to zakończenie, które wyrwało ze mnie potok łez. Mam nadzieję, że przyjdzie mi jeszcze poznać wielu bohaterów stworzonych przez moją ulubioną twórczynię literacką. :)

Jako wierna czytelniczka Jodi Picoult i ogromna fanka jej twórczości wiedziałam, że sięgając po "Kruchą jak lód" mogę się spodziewać naprawdę wspaniałej i dotykającej do głębi duszy historii. Nie myliłam się. W końcu mam już za sobą niemal wszystkie powieści autorki (ostały się chyba dwa rodzynki). Tutaj Picoult ponownie zagłębia się w zagadnienie bardzo trudne i...