Przeczytałam to po "Krwi i honorze", która bardzo mi się podobała, z ciekawości wcześniejszymi książkami nieznanego mi dotąd autora. I jestem w szoku - jak bardzo ta napisana 13 lat temu książka odzwierciedla dzisiejszą rzeczywistość. Jeśli coś świadczy o literaturze, to jej ponadczasowość. Przy tym świetnie skonstruowana fabularnie. Mimo pewnych słabości językowych - ósemkę daję z pełnym przekonaniem.

Przeczytałam to po "Krwi i honorze", która bardzo mi się podobała, z ciekawości wcześniejszymi książkami nieznanego mi dotąd autora. I jestem w szoku - jak bardzo ta napisana 13 lat temu książka odzwierciedla dzisiejszą rzeczywistość. Jeśli coś świadczy o literaturze, to jej ponadczasowość. Przy tym świetnie skonstruowana fabularnie. Mimo pewnych słabości językowych -...

Początek książki, może nie petarda, ale jak na słabego pisarza (widać styl pisarski godny gimnazjasty),to pociągnął z humorem zabawną historię alternatywną. Gdyby na tym zakończyła się książka byłoby 6/10.

Potem to już katastrofa, jakby spaść z balkonu do studzienki kanalizacyjnej na poziom -1. Słabizna!!!

Początek książki, może nie petarda, ale jak na słabego pisarza (widać styl pisarski godny gimnazjasty),to pociągnął z humorem zabawną historię alternatywną. Gdyby na tym zakończyła się książka byłoby 6/10.

Potem to już katastrofa, jakby spaść z balkonu do studzienki kanalizacyjnej na poziom -1. Słabizna!!!

"New Romantic" składa się z 3 opowiadań. Pierwsze - i najlepsze - to historia anarchistycznego zamachu na liderów polskiej prawicy. Całość napisana jest z humorem i zaskakującym dystansem do bliskich autorowi poglądów. Niestety, Zygmunt koniec końców kapituluje przed oburzeniem na wstrętnych Polaków, którzy niespełna 20 lat po upadku komuny, zamiast nienawidzić kapitalizmu i się "obudzić", wolą zarabiać i wydawać kasę na co im się podoba, np. samochody. Dramat!

W pozostałych dwóch opowiastkach Zygmunt wypada znacznie gorzej. Druga to zapis relacji holenderskiego korespondenta z Polski ogarniętej wojną między konserwatywnym rządem a zjednoczonymi siłami gejowskimi (!) z całego świata. Oczywiście równość zwycięża nad prawicowcami i ich obozami koncentracyjnymi dla działaczy LGBT, ziew.

Ostatnia część to krótka szkolna historia "zakazanej miłości" - trochę jak z licealnego konkursu literackiego.

Według autora "New Romantic" ma zapewne powiedzieć czytelnikowi coś o polskiej prawicy. Paradoksalnie z książki więcej dowiadujemy się o "młodej lewicy", bandzie znudzonych dzieci bogatych rodziców, którzy, wkurzeni faktem, że 90% społeczeństwa ma ich w nosie, marzą o wznieceniu rewolucji. Cóż, 11 lat później niewiele się zmieniło: poparcie nadal niskie, a Kaczyński znów przy władzy. Chyba pora pójść do pracy.

"New Romantic" składa się z 3 opowiadań. Pierwsze - i najlepsze - to historia anarchistycznego zamachu na liderów polskiej prawicy. Całość napisana jest z humorem i zaskakującym dystansem do bliskich autorowi poglądów. Niestety, Zygmunt koniec końców kapituluje przed oburzeniem na wstrętnych Polaków, którzy niespełna 20 lat po upadku komuny, zamiast nienawidzić kapitalizmu...

To niesamowicie przewrotna i mocno kontrowersyjna powieść, w której, choć połączone wspólnym przesłaniem, mamy w rzeczywistości do czynienia ze zbiorem kilku luźnych historii wpisujących się jednak w ogólny ton wybrzmiewający z tej narracji. Sprzęgnięte są ze sobą prześmiewczym zamiarem Autora pragnącym w demaskatorski, acz inteligentny i złośliwy, sposób rozprawić się z utartymi mitami i stereotypami funkcjonującymi w publicznym dyskursie a mającymi tworzyć świetlany obraz ideologii, które w dążeniu do władzy nie wahają się iść po trupach do celu z hasłami walki o sprawiedliwość i postęp. I choć po lekturze od razu nasuwa się pytanie, czy zaprezentowane w niej wydarzenia kiedykolwiek mogłyby się wydarzyć naprawdę, czy od razu można je przesunąć do sfery fiction, to wcale nie byłbym pewien czy rozmawiamy tylko o abstrakcyjnych rzeczach, i czy stawiany zarzut, że Autor zdradza i ośmiesza ważne i nośne przesłania, ruchy czy działaczy dla udowodnienia swojej fałszywej tezy, która u korzeni jest błędna, bo przecież takie postawy jak fanatyzm czy radykalizm są zastrzeżone tylko dla prawicy a nie mogłyby być elementem programu współczesnych ruchów lewicowych, jest z gruntu nieprawdziwy, o czym wiemy z historii i z doświadczeń wielu państw, które opętane ideą walki o lepsze jutro głosząc pokój, musiały przyjąć strategie, że lepszego jutra nie będzie bez walki, a jak jest walka to będzie i krew, i przemoc, i bezprawie, bo inaczej nie stworzy się raju na ziemi. To są skutki uboczne. A więc raj za cenę piekła. Taka diagnoza i opis rzeczywistości, która wyłania się nam z kart tej powieści, budzi nasze zaskoczenie, ale i bunt, nie, to niemożliwe, to nieprawda, wcale w ten sposób nie toczy się prawdziwa walka idei, ona ma inny wymiar intelektualny, duchowy, a nie morderczy. Autor na pewno przejaskrawia i wyolbrzymia, co obniża jego ocenę widzenia świata i ją podważa jako błędną i arogancką. Oczywiście, nie można się z tymi sugestiami zgodzić, bo to, co zasługuje na szczególne uznanie i docenienie, to to, że w tej powieści sprawiedliwie wszystkim dostaje się po równo, a co istotne, to nie tak, że rzuca się tylko niesprawdzonymi argumentami, każdy z nich jest głęboko uzasadniony i mocno obudowany faktami, co sprawia, że nie interpretujemy ale czytamy rzeczywistość taką, jaką ona naprawdę jest. Niestety, tym gorzej dla niej, bo wygląda nieciekawie, i słusznie skądinąd budzi nasz opór i protest wobec tego, co nam proponuje. Jest w tym wszystkim też gorycz tego, ze człowiek zawładnięty, opętany jakąkolwiek ideą, jest w stanie ją całkowicie wypaczyć i ośmieszyć, bo z najbardziej atrakcyjnej i wartościowej może stać się zdegenerowaną i płytką. Pokazując mechanizmy jakimi kierują się różne ruchy, partie, wprowadza nas Autor w świat manipulacji oparty na emocjach i lękach, które pozwalają sterować ludźmi i zmuszać ich do zachowań, których normalnie powinni się wstydzić, a jednak odpowiednio naświetlone mogą z nich uczynić bezwolnych bohaterów walk o czystość i doskonałość. Skąd my to znamy? To, co najbardziej przeraża to to, że mimo coraz większej świadomości społecznej ludzi, mimo od wieków przenikającej nas chrześcijańskiej nauki o miłości bliźniego, zawsze znajdą się tacy, którzy ogarnięci szaleństwem, ale z charyzmą i wsparciem innych, zawładną ludzkimi sercami i umysłami i wciągną ich w swoje chore i knujne działania. Potrafią w imię prawa, zasad i moralności, choć często nieludzkich i obsesyjnych na jakimś punkcie, zniszczyć tkwiące w człowieku pokłady dobra. To pytanie nieustannie towarzyszy Autorowi. Nagle mamy zderzenie światów. Jednego, w którym wszystko oparte jest na nienawiści i walce i dalekie jest od tego, co głosił Chrystus. I drugiego, gdzie człowiek jest prawdziwie w centrum i przyjmuje się go w całym jego bogactwie. W takim zestawieniu po jednej stronie stoją ci, którzy bronią przed deprawacją, są idealistami przepojonymi hasłami troski o zbawienie, ale nie wahają się użyć broni, by wyeliminować tych, którzy po drugiej stronie chcą tylko być akceptowani, szanowani, żyć w zgodzie ze swymi poglądami i nie być terroryzowanymi przez jedynie słusznych i sprawiedliwych. Pojęcia tolerancji czy nie dyskryminowania nabierają nowego znaczenia kiedy muszą być wyrazem konkretnych działań a nie tylko haseł. Dla pewnych grup i osób w hermetycznym świecie pseudo miłości nie ma miejsca, jeśli są inni muszą zostać poddani resocjalizacji, bo ich inność mogłaby ów świat zbrukać, zanieczyścić, a do tego nie można dopuścić. To taka seksmisja dzisiaj, tylko, że zamiast świata samych kobiet mamy świat hetero-normatywny, w którym nie ma miejsca dla osób homoseksualnych. Dla nich istnieją tylko dwa rozwiązania, albo zmiana albo śmierć, i choć to bolesne, to to realne zagrożenie, że tamten świat, jeśli by miał ku temu takie możliwości, z hasłami miłości na ustach mógłby to zrobić, bo przecież tylko człowiek człowiekowi....

To niesamowicie przewrotna i mocno kontrowersyjna powieść, w której, choć połączone wspólnym przesłaniem, mamy w rzeczywistości do czynienia ze zbiorem kilku luźnych historii wpisujących się jednak w ogólny ton wybrzmiewający z tej narracji. Sprzęgnięte są ze sobą prześmiewczym zamiarem Autora pragnącym w demaskatorski, acz inteligentny i złośliwy, sposób rozprawić się z...

jedna z ciekawszych pozycji ostatnich lat.
ważny głos młodego pokolenia

jedna z ciekawszych pozycji ostatnich lat.
ważny głos młodego pokolenia

Co za arcydzieło! Przewrotne, dowcipne, a przecież na swój sposób gorzkie, na swój sposób poważne. To, co zazwyczaj kojarzy się z ultraprawicowymi ugrupowaniami politycznymi - nietolerancja, totalitaryzm - nagle zostaje przypisane ugrupowaniom lewicowym i sparodiowane, odbite w krzywym zwierciadle tej przewrotnej karykatury. Brawo dla autora szczególnie za pierwszą część, opisującą od wewnątrz struktury i działanie ekstremistycznej lewicy, łącznie z jej niszczeniem jednostki i z politycznym zaangażowaniem, kojarzonym ze wszystkim, ale nie z ugrupowaniami liberalnymi. Powieść, nad którą można się śmiać, śmiać do łez - tyle tylko, że łez zaprawionych leciutko goryczą.

Co za arcydzieło! Przewrotne, dowcipne, a przecież na swój sposób gorzkie, na swój sposób poważne. To, co zazwyczaj kojarzy się z ultraprawicowymi ugrupowaniami politycznymi - nietolerancja, totalitaryzm - nagle zostaje przypisane ugrupowaniom lewicowym i sparodiowane, odbite w krzywym zwierciadle tej przewrotnej karykatury. Brawo dla autora szczególnie za pierwszą część,...

sprawnosc jezykow godna podziwu. jedynie ten zapowiadany na obwolucie dadaizm polityczny nieco przytlacza, choc i rowniez imponuje. polecam mimo jak dla mnie niejasnego wydzwieku.

sprawnosc jezykow godna podziwu. jedynie ten zapowiadany na obwolucie dadaizm polityczny nieco przytlacza, choc i rowniez imponuje. polecam mimo jak dla mnie niejasnego wydzwieku.

Zaskakująco trafnie oddana sytuacja Polski obecnej, mimo że książka powstała 10 lat temu. Gorzka satyra na państwo prawicowe i jednocześnie lekka kpina z lewicy. Trzecie opowiadanie było zdecydowanie najciekawsze. Ogólnie, zacna propozycja.

Zaskakująco trafnie oddana sytuacja Polski obecnej, mimo że książka powstała 10 lat temu. Gorzka satyra na państwo prawicowe i jednocześnie lekka kpina z lewicy. Trzecie opowiadanie było zdecydowanie najciekawsze. Ogólnie, zacna propozycja.