Zawsze, kiedy odnoszę jedną przeczytaną książkę Agathy Christie do biblioteki, okrutnie kusi mnie półka pełna innych… Ale o ile wcześniej częstym kryterium wyboru była adaptacja filmowa – czy to już widziana, czy dopiero na liście rzeczy do obejrzenia – o tyle tym razem do sięgnięcia właśnie po „Samotny Dom” skłoniła mnie gra komputerowa zrobiona przez Flood Light Games i Oberon Games, którą dostałam razem z moim laptopem i w którą regularnie sobie swego czasu "pykałam". Gierka, jak każda adaptacja, koniec końców okazała się nie do końca wierna, dzięki czemu mimo tego, że znałam już personalia mordercy, powieść zaskoczyła mnie paroma niespodziankami. I nie tylko, bo jednak co intryga opowiedziana w książce to intryga opowiedziana w książce. Czyta się, jak to zazwyczaj u Christie bywa, lekko, łatwo i wciągająco. Jest kilka wyrazistych, acz nie przerysowanych postaci (Fryderyka Rice to moja absolutna faworytka). Jest ciekawa intryga z zaskakującym (oczywiście dla kogoś, kto nie zna żadnej ekranizacji, hehe) finałem. Taka niby mała rzecz, a tyle radochy daje. Zdecydowanie warta nie tylko przeczytania, ale i wystawienia jej 7 gwiazdek.

[Fragment większego tekstu oryginalnie opublikowanego tutaj: http://ostatniazzielonych.pl/2013/02/18/dzienniczek-bardzo-pop-3/]

Zawsze, kiedy odnoszę jedną przeczytaną książkę Agathy Christie do biblioteki, okrutnie kusi mnie półka pełna innych… Ale o ile wcześniej częstym kryterium wyboru była adaptacja filmowa – czy to już widziana, czy dopiero na liście rzeczy do obejrzenia – o tyle tym razem do sięgnięcia właśnie po „Samotny Dom” skłoniła mnie gra komputerowa zrobiona przez Flood Light Games i...