Poirot! Poirot! Gdzie się ten Belg podziewa? A! Tu jesteś! Podnoś swój szanowny tyłek z tego hotelowego leżaka i ruszaj za mną. O co pytasz? Że gdzie idziemy? Ratować młodą damę.

Poirot! Poirot! Gdzie się ten Belg podziewa? A! Tu jesteś! Podnoś swój szanowny tyłek z tego hotelowego leżaka i ruszaj za mną. O co pytasz? Że gdzie idziemy? Ratować młodą damę.

Samotny dom - Agatha Christie

Nick Buckley to właścicielka domu ,która już cztery razy uniknęła śmierci. Herkules radzi dziewczynie aby sprowadziła do siebie swoją kuzynkę aby nie siedzieć samej w domu i tworzyć okazji dla mordercy, w krórego istnienie kobieta nie wieży. A przynajmniej do czasu gdy oddaje swojej krewnej szal, a przez to zostaję zamordowana, bo ktoś je przez to pomylił.

Naprawdę fascynująca była ta książka. Uwielbiam to w jak ciekawy i mroczny klimat poszła ta historia. Bohaterowie nie byli nudni, każdy z nich miał coś za uszami i to było widoczne na kilometr. Przez to naprawdę byłam zdetonowana, kto mógł być winny, bo każdy z nich miał motyw i okazję.

Nawet się nie zorientowałam kiedy był już koniec. Może nie była to najlepsza książka od strony logicznej, ale fabularnie ta książka rozwaliła system.

~ 4,5/5 ✨ ~

Samotny dom - Agatha Christie

Nick Buckley to właścicielka domu ,która już cztery razy uniknęła śmierci. Herkules radzi dziewczynie aby sprowadziła do siebie swoją kuzynkę aby nie siedzieć samej w domu i tworzyć okazji dla mordercy, w krórego istnienie kobieta nie wieży. A przynajmniej do czasu gdy oddaje swojej krewnej szal, a przez to zostaję zamordowana, bo ktoś je...

Stęskniłam się za klasycznymi kryminałami Agathy Christie, więc postanowiłam nadrobić kilka nieczytanych wcześniej tytułów.
Przy "Samotnym domu" bawiłam się wyśmienicie. Udzielił mi się klimat lata i nadmorskich wakacji.

Intryga bardzo fajna, Poirot w formie, mimo że już rozmyśla o emeryturze :)

Stęskniłam się za klasycznymi kryminałami Agathy Christie, więc postanowiłam nadrobić kilka nieczytanych wcześniej tytułów.
Przy "Samotnym domu" bawiłam się wyśmienicie. Udzielił mi się klimat lata i nadmorskich wakacji.

Intryga bardzo fajna, Poirot w formie, mimo że już rozmyśla o emeryturze :)

Bardzo dobry kryminał. Jest i koronkowa intryga, i zaskakujące zakończenie i klimat dawnej Anglii (lub jak mawia mój tata, dawnej "klasy nierobów"). Bohaterowie cierpią na nadmiar wolnego czasu i niedomiar gotówki, co powoduje dziesiątki komplikacji.
Poza tym bardzo podoba mi się język i sposób prowadzenia narracji. Jest taki elegancki, subtelny, a jednocześnie plastyczny.
Słowem, "Samotny dom" jest idealnym kryminałem na wiosenne/letnie popołudnie. Polecam.

Bardzo dobry kryminał. Jest i koronkowa intryga, i zaskakujące zakończenie i klimat dawnej Anglii (lub jak mawia mój tata, dawnej "klasy nierobów"). Bohaterowie cierpią na nadmiar wolnego czasu i niedomiar gotówki, co powoduje dziesiątki komplikacji.
Poza tym bardzo podoba mi się język i sposób prowadzenia narracji. Jest taki elegancki, subtelny, a jednocześnie plastyczny....

Mamy tu urzekającą atmosferę pogodnego lata , w angielskim , nadmorskim kurorcie.
Ekskluzywny hotel z obszernymi tarasami i pięknym ogrodem . To tam zatrzymali się Herkules Poirot i Hastings i tam poznali Nick Buckley , właścicielkę Samotnego Domu , która już kilka razy uniknęła śmierci w wyniku dziwnych wypadków. Śmierć jednak się pojawi , a sławny detektyw , mimo bezgranicznej wiary w swoje szare komórki , niemal do końca nie będzie podejrzewał kto jest sprawcą.
Lubię kiedy Agatha Christie opisuje swoich bohaterów , tyle że do czasu do czasu robi Pstryk ! i ktoś nagle zachowuje się zupełnie niezgodnie ze swoim charakterem. Tak się może zdarzyć , ale oczekiwałabym jakiegoś wyjaśnienia . Tymczasem autorka musiała uważać , że czytelnicy tak ją kochają , że nie musi się przejmować drobiazgami. Ale ten drobiazg jest podstawą całej intrygi - tak jak ma to miejsce w " Samotnym domu" , dlatego chociaż bardzo dobrze mi się czytało i dałam wysoką ocenę , to nie zaliczam tego kryminału do najlepszych książek Agathy Christie.
Dodatkowo , w moim wydaniu z 1992 r można znależć kilka seksistowskich uwag pod adresem kobiet. Ja- dziecko PRL-u , który był systemem patriarchalnym , nie bardzo zwracam na to uwagę - ignoruję. Wiem , że punkt widzenia zdecydowanie się zmienił . Np. niedawno dowiedziałam się , że Wokulski był stalkerm. Dla mnie był człowiekiem beznadziejnie zakochanym , który niewłaściwie ulokował swoje uczucia. Jednak rozumiem te zmiany. Mnie samą rozbawiło , kiedy w pierwszym rozdziale tej książki Herkules Poirot odmawia przyjęcia sprawy dotyczącej ważnego ministra. Kiedy pierwszy raz o tym czytałam , kilkadziesiąt lat temu - myślałam , jak to możliwe ? Angielski minister , taki zapewne mądry , szlachetny , szanowany człowiek. Dzisiaj już nie mam odruchowo takiej dobrej opinii o ministrach . Dziwne.
A książkę warto przeczytać choćby dla duetu Poirot- Hastings i wynikającego stąd beztroskiego humoru.

Mamy tu urzekającą atmosferę pogodnego lata , w angielskim , nadmorskim kurorcie.
Ekskluzywny hotel z obszernymi tarasami i pięknym ogrodem . To tam zatrzymali się Herkules Poirot i Hastings i tam poznali Nick Buckley , właścicielkę Samotnego Domu , która już kilka razy uniknęła śmierci w wyniku dziwnych wypadków. Śmierć jednak się pojawi , a sławny detektyw , mimo...

Trochę duża kumulacja zbrodni dookoła jednej osoby, ale rozwiązanie ciekawe.

Trochę duża kumulacja zbrodni dookoła jednej osoby, ale rozwiązanie ciekawe.

„Samotny Dom” to kolejna powieść detektywistyczna, z Herkulesem Poirot w roli głównej. Tym razem nasz bohater wypoczywa w nadmorskim uzdrowisku w Kornwalii, gdzie poznaje Pannę Nick Buckley – niedoszłą ofiarę zamachu. Okazuje się ż już czterokrotnie uniknęła ona śmierci w iostatnim czasie. Nasz mały Belg podejmuje się zadania odkrycia kto stara się zabić Pannę Buckley. Ta młoda i urocza panienka jest właścicielem pięknego lecz zaniedbanego domu zwanego Samotnym Domem. Po dłuższych perypetiach wraz z kompanem Hastingiem, nasz bohater odkryje kto stoi za tymi wszystkimi wydarzeniami. Jak zwykle będzie to dla nas zaskoczenie.
Cóż można powiedzieć o tej klasyce powieści kryminalnej i jej autorce Agathy Christie. Nawet na urlopie potrafi ona wplątać swojego bohatera powieści w skomplikowaną historię detektywistyczną. Powieść szybko i przyjemnie się czyta jednak skoki myślowe Poirot, z początku wydają się bezsensowne jednak na końcu są wyjaśniane. Polecam nie tylko fanom Pani Christie.

„Samotny Dom” to kolejna powieść detektywistyczna, z Herkulesem Poirot w roli głównej. Tym razem nasz bohater wypoczywa w nadmorskim uzdrowisku w Kornwalii, gdzie poznaje Pannę Nick Buckley – niedoszłą ofiarę zamachu. Okazuje się ż już czterokrotnie uniknęła ona śmierci w iostatnim czasie. Nasz mały Belg podejmuje się zadania odkrycia kto stara się zabić Pannę Buckley. Ta...

Czy urlop Herkulesa Poirot w pięknej Kornwalii i decyzja o zakończeniu kariery może być prawdą? Nie w sytuacji, gdy obok ktoś czyha na życie młodej kobiety. Małe szare komórki muszą wkroczyć do akcji.
Z powieści wręcz świeci na czytelnika słońce, nie brakuje pięknych widoków a zagadka jest znakomita. Czy wielkiemu detektywowi uda się ocalić Nick Buckley? Przeczytajcie i spróbujcie rozwiązać tę sprawę sami.

Czy urlop Herkulesa Poirot w pięknej Kornwalii i decyzja o zakończeniu kariery może być prawdą? Nie w sytuacji, gdy obok ktoś czyha na życie młodej kobiety. Małe szare komórki muszą wkroczyć do akcji.
Z powieści wręcz świeci na czytelnika słońce, nie brakuje pięknych widoków a zagadka jest znakomita. Czy wielkiemu detektywowi uda się ocalić Nick Buckley? Przeczytajcie i...

Fajne, ale można było się domyślić co nieco.

Fajne, ale można było się domyślić co nieco.

Książka mnie bardzo mocno trzymała w napięciu: przez zwroty wydarzeń, niefortunne wypadki i fakt, że zawsze gdy łapałam jakiś trop to zostawał on obalany. Choć miałam jeden dobry traf, który sprawdził się po części w rozwiązaniu.
Poirot w książce, również przeżywał ciężkie chwile i momenty wątpliwości, co zdarza się u niego dość rzadko. Rozwiązanie bardzo pomysłowe i w stylu Christie.
Książkę serdecznie polecam, szczególnie jak chcecie wyczekiwać czegoś w napięciu. ;)

Dziękuję za uwagę <3

Książka mnie bardzo mocno trzymała w napięciu: przez zwroty wydarzeń, niefortunne wypadki i fakt, że zawsze gdy łapałam jakiś trop to zostawał on obalany. Choć miałam jeden dobry traf, który sprawdził się po części w rozwiązaniu.
Poirot w książce, również przeżywał ciężkie chwile i momenty wątpliwości, co zdarza się u niego dość rzadko. Rozwiązanie bardzo pomysłowe i w...