Zachwycona pierwszą księgą Kronik z niecierpliwością sięgnęłam po drugi tom. Nie rozczarowałam się!
W głównych bohaterach widać sporo zmian. Dorastają, by zmierzyć się z otaczającą ich rzeczywistością. Dążą do zwycięstwa, lecz jednocześnie zdają sobie sprawę, że jeszcze wiele może się zdarzyć. Sytuację w grupie komplikuje nie tylko zmęczenie. Bohaterowie muszą zmagać się z wieloma trudnościami, z których największą niewątpliwie jest nieplanowany podział grupy i rozłąka przyjaciół. Bliżej poznajemy czarownika Fizbana, znanego już śmiesznego staruszka z pierwszej księgi Kronik oraz jednego ze smoczych jeźdźców, którym okazuje się być osoba znana dobrze drużynie znana.

Ciekawą postacią tej części, prócz starego Fizbana okazuje się być Silvara. Początkowo brana za dzikiego elfa okazuje się być największą niespodzianką dla naszej drużyny. Nie dość, że zakochuje się w niej sam Gilthanas, to jej opowieść o legendarnym Humie i jego ukochanej - Smoku nieco rozjaśnia mroczne myśli bohaterów. Na uwagę zasługuje też opis sennego koszmaru, który dotknął naszych bohaterów, i który, jak się później okaże był nie tylko koszmarem, ale również snem proroczym...

Wartka akcja prowadzi naszych bohaterów z jednej przygody w drugą. Poznajemy też nowe postacie, które zapewne odegrają niemałą rolę w późniejszych wydarzeniach. I na końcu dowiadujemy się, kto pierwszy z drużyny Tanisa nie przeżyje spotkania ze smokami i Smoczym Władcą.

Ciekawym wątkiem tej części są Smoczek Kule. Odnalezione po wielu wiekach, posiadające magiczną moc mają pomóc w walce ze smokami. I choć początkowo nikt nie wie, jak można ich użyć, a Ci, którzy próbowali nimi zawładnąć marnie kończą - mały, niepozorny Kender - Tas, odkrywa sekret i tym samym przyczynia się do wielkiego zwycięstwa nad Smoczym Władcą. Ale wygrana bitwa nie oznacza przecież wygranej wojny...

Pomimo tego, że znamy już bohaterów, a akcja tej części Kronik wynika z poprzednich przygód, czytając mamy wrażenie, że wkraczamy do nowego, nieznanego świata. Mnogość opisów, na tyle zresztą dokładnych, że każdy może wyobrazić sobie przedstawiany świat pomaga nie tylko poznać, ale i zrozumieć to, co dzieje się z bohaterami. Ciekawie opisane są również relacje zachodzące pomiędzy poszczególnymi rasami. Nie można opisywać ich skrótowo, nie można o nich nie pamiętać, ponieważ pozostają bardzo ważną częścią świata, do którego przenosi nas powieść.

Nie pomyliłam się - koniecznie chcę mieć na półce Kroniki. Są tego warte!

Zachwycona pierwszą księgą Kronik z niecierpliwością sięgnęłam po drugi tom. Nie rozczarowałam się!
W głównych bohaterach widać sporo zmian. Dorastają, by zmierzyć się z otaczającą ich rzeczywistością. Dążą do zwycięstwa, lecz jednocześnie zdają sobie sprawę, że jeszcze wiele może się zdarzyć. Sytuację w grupie komplikuje nie tylko zmęczenie. Bohaterowie muszą zmagać się z...