Nieszczególnie porywająca i zdecydowanie nawet nie w połowie tak malownicza, jak film, któremu posłużyła za podstawę. Nieomal rozczarowująca jeśli chodzi o plastykę języka, o nieobecność otwartej przestrzeni, smaku nieograniczonej wolności. Obowiązkowa jednak dla wszystkich, którzy z postacią McCandlessa do tej pory mieli okazję się zetknąć wyłącznie przy okazji seansu w kinie.
Ogromnym plusem tej książki, mimo jej drewnianego nieco języka, mimo egocentryzmu autora, pozostaje bowiem dużo bardziej zdroworozsądkowe podejście do głównego bohatera tej historii - oto McCandless okazuje się po prostu rozkapryszonym chłopcem, niepoprawnym marzycielem, buntownikiem, który nie tyle staje naprzeciw kapitalistycznemu społeczeństwu, co po prostu ucieka od uwierających go relacji rodzinnych. Krakauer nie wybiela go, nie idealizuje. W formie suchego reportażu przedstawia fakty, historię McCandlessa zestawiając często z podobnymi doświadczeniami innych osób, a dzięki temu, wyraźnie pokazując, że jego bohater stał się tragiczną ofiarą nie "systemu", ale własnej lekkomyślności.

Nieszczególnie porywająca i zdecydowanie nawet nie w połowie tak malownicza, jak film, któremu posłużyła za podstawę. Nieomal rozczarowująca jeśli chodzi o plastykę języka, o nieobecność otwartej przestrzeni, smaku nieograniczonej wolności. Obowiązkowa jednak dla wszystkich, którzy z postacią McCandlessa do tej pory mieli okazję się zetknąć wyłącznie przy okazji seansu w...