Niezwykle polecam wszystkim! Doskonała seria :)

Niezwykle polecam wszystkim! Doskonała seria :)

Po raz kolejny utwierdzam się w przekonaniu, że Niemcy nie potrafią pisać książek. Zakończenie totalnie z dupy. Nic nie zostaje tak naprawdę wyjaśnione, nic. Ja rozumiem, że wątek główny mógł pozostać niedopowiedziany, że taki mógł być zamysł autora ale jednak od kryminału oczekuje tego, że na końcu moja ciekawość zostanie zaspokojona. A odpowiedzi na większość pytań udzielone.
Ponadto książka w ogóle nie trzyma w napięciu. Od początku można się domyślić tego co powinno stanowić największą zagadkę a kwestie takie jak np. relacje Manon z ojcem nie zostają jednoznacznie wyjaśnione.

Po raz kolejny utwierdzam się w przekonaniu, że Niemcy nie potrafią pisać książek. Zakończenie totalnie z dupy. Nic nie zostaje tak naprawdę wyjaśnione, nic. Ja rozumiem, że wątek główny mógł pozostać niedopowiedziany, że taki mógł być zamysł autora ale jednak od kryminału oczekuje tego, że na końcu moja ciekawość zostanie zaspokojona. A odpowiedzi na większość pytań...

Nie przepadam za niemieckim sposobem tworzenia kryminałów. Zazwyczaj mało wciąga mnie ich akcja, szybko wyczuwam, że fabule czegoś brakuje. I poza kilkoma, które niepodważalnie miały to coś w sobie, reszta łatwo zostaje zapomniana. U Seghersa wyczuwa się inspirację skandynawskim sposobem budowania akcji kryminalnej, ale dopiero od drugiej części, bo choć początkowa, krótka, daje wprowadzenie do lektury, nie mówi jeszcze nic o charakterze powieści. Chociaż dla całości będzie mieć znaczenie, to dla mnie na początku była mało zachęcającym wstępem, po którym niewiele się spodziewałam. A jednak, im dalej przechodzimy, tym lepszych wrażeń doznajemy. Tytułowa postać pięknej dziewczyny jest tu istotnym elementem układanki. Widywana w różnych miejscach, zachowująca się dość nietypowo, śliczna dziewczyna, trudna do przeoczenia. Nie ma informacji wprost, że ma związek z pewnymi wypadkami, ale czytelnik może łatwo ją z nimi powiązać.

Jest pierwsza ofiara w lesie. Ponieważ w toku śledztwa dowiadują się, że denat był widziany w towarzystwie dwóch innych mężczyzn i kobiety, jest podejrzenie, iż reszta wspólnie podróżujących ludzi może być zagrożona lub juz nie żyje. Badanie dowodów i docieranie do poszczególnych osób jest tu nazbyt rozciągnięte w czasie. Mimo iż rozdziały są sprawnie i krótko prowadzone, to jednak momentami akcja mi się wlekła. Szczególnie na początku, gdy chciałoby się szybciej dotrzeć do jakiś konkretów.
Nie ma przedstawionej kooperacji policji, podawania wytycznych na zebraniach, a o elementach dochodzenia poszczególne osoby dowiadują się głownie podczas nieoficjalnych spotkań, choćby na korytarzu komendy. "W locie" są wydawane polecenia bezpośrednio bądź telefonicznie, a wieloma sprawami nieźle zarządza sekretarka biura komisarza, Elvira.
A sam komisarz? Robert Marthaler po tragicznej śmierci żony wstąpił do policji i oddał się tej pracy całym sobą, jednak po 15latach służby każdy może poczuć znużenie. Trochę tak budowana jest jego postać, jako właśnie zmęczonego życiem samotnika. Na początku trudno było mi określić jaką jest postacią. Wydawał się być dość mdło zaprezentowany. Brakowało mi uwypuklenia zasadniczych cech komisarza, bym nie myliła go z innymi. Chociaż trzeba przyznać, iż był bezkompromisowy i zasadniczy w stosowaniu reguł, które musieli przestrzegać wszyscy, szczególnie w jego środowisku.

Treść "Zbyt pięknej.." ma za zadanie rozwikłanie nie tylko śmierci kilku ofiar, ale również tożsamości tytułowej dziewczyny. Pierwsza i ostatnia część stanowi ramę. Raz, że zostają w niej przedstawione bliżej nie określone okoliczności pojawienia się dziewczyny, dwa - następuje prześledzenie historii Marie oraz wypadku jej rodziny. Książka przez złożoną akcję staje się bardzo interesująca oraz nietuzinkowa. Dla mnie to wyjątkowo ciekawe spotkanie z niemieckim autorem piszącym na sposób skandynawskich powieściopisarzy.

Nie przepadam za niemieckim sposobem tworzenia kryminałów. Zazwyczaj mało wciąga mnie ich akcja, szybko wyczuwam, że fabule czegoś brakuje. I poza kilkoma, które niepodważalnie miały to coś w sobie, reszta łatwo zostaje zapomniana. U Seghersa wyczuwa się inspirację skandynawskim sposobem budowania akcji kryminalnej, ale dopiero od drugiej części, bo choć początkowa, krótka,...

Zbyt piękna dziewczyna
08 sie

Książka Jana Seghersa „Zbyt piękna dziewczyna” nie zachęciła mnie do czytania swą okładką-w związku z czym spokojnie czekała na półce na swoją kolej i gdy już właściwie wszystkie pozostałe lektury zaliczyłam, w końcu przyszła na nią kolej. I okazało się , ze to całkiem niezła książka.

Zaczyna się trochę jak sentymentalna powieśc, z główną bohaterką-niespotykanej urody dziewczyną, niezwykłą, oryginalną i intrygującą.

A później pojawiają się ciała pierwszych ofiar.

I bardzo ciekawa postac komisarza Roberta Marthalera, przerażonego brutalnością z jaką musi obcowac w pracy, zmęczonego i nieszczęśliwego po śmierci żony, a zarazem bardzo stabilnego i sympatycznego. To nie superglina, któremu zawsze wszystko się udaje, ale człowiek dokonujący świadomych wyborów, brzydzący się przemocą.
Nie jest to klasyczny kryminał, właściwie nie jestem w stanie sprecyzowac do jakiego gatunku literackiego tej książce najbliżej, ale trzyma w napięciu, łatwo polubic komisarza Marthalera, a „zbyt piękna dziewczyna” budzi zainteresowanie, zniewala i wabi czytelnika. Polecam.

http://dzieciaki-zwierzaki-i-my.blog.pl/2014/08/08/zbyt-piekna-dziewczyna/

Zbyt piękna dziewczyna
08 sie

Książka Jana Seghersa „Zbyt piękna dziewczyna” nie zachęciła mnie do czytania swą okładką-w związku z czym spokojnie czekała na półce na swoją kolej i gdy już właściwie wszystkie pozostałe lektury zaliczyłam, w końcu przyszła na nią kolej. I okazało się , ze to całkiem niezła książka.

Zaczyna się trochę jak sentymentalna powieśc, z główną...

Trzyma w napięciu i pozostawia z niedosytem. Całkiem przyjemna lektura.

Trzyma w napięciu i pozostawia z niedosytem. Całkiem przyjemna lektura.

Zaczyna się trochę za długo, ale potem naprawdę trzyma mocno. Świetny kryminał.

Zaczyna się trochę za długo, ale potem naprawdę trzyma mocno. Świetny kryminał.

Świetna książka, bardzo ciekawy główny bohater!

Świetna książka, bardzo ciekawy główny bohater!

Zgrabnie napisany kryminał.

Zgrabnie napisany kryminał.

Oryginalny główny bohater, coś w stylu Harrego Hole. Realistycznie prowadzone śledztwo. Ciekawie opisane występujące postaci. "Niemiecka" solidność. Finał bez fajerwerków, budzi niedosyt. Polecam.

Oryginalny główny bohater, coś w stylu Harrego Hole. Realistycznie prowadzone śledztwo. Ciekawie opisane występujące postaci. "Niemiecka" solidność. Finał bez fajerwerków, budzi niedosyt. Polecam.

Świetna ;)

Świetna ;)