Książka dziś jest już przebrzmiała, ale warto do niej sięgnąć tak, jak czasem warto obejrzeć się za siebie. To relacja świadka wydarzeń, jakie miały miejsce na przełomie lat 70-tych i 80-na Warszawskiej Pradze, czyli w siedlisku gangsterów, cinkciarzy i złodziei. Okolice ulic Brzeskiej, Targowej, Ząbkowskiej, Bazar Różyckiego i Dworzec Wileński stanowiły swoisty folklor Warszawy i książka w pełni oddaje klimat tamtych miejsc (wiem, bo w tamtym czasie Bazar Różyckiego odwiedzałam tak, jak dziś odwiedza się supermarkety).

Migawki z życia codziennego tamtych lat dla młodszych czytelników mogą okazać się ciekawostką historyczną; „…Kolejka była krótka, na pół godziny, tyle że ja kurwa mać nienawidzę kolejek od zawsze i nigdy nie pokocham, bo mi giry drętwieją i nie mogę patrzeć na tych stojaków, co im się wydaje, że jeśli kolejki za wszystkim, za żarciem, ubraniem, papierem do dupy i prawem do życia są od kilkudziesięciu lat to były od początku świata i będą po skończenie na całej ziemi, na której byt określa świadomość. Miałem do wyboru krakowską, serdelową i tę z norek. Wziąłem krakowską…”.

Ale „Dobry” to przede wszystkim traktat antykomunistyczny, w którym wypunktowane zostały wszystkie niedorzeczności systemu.

Ciekawa jest konstrukcja książki; w płynny sposób część łotrzykowska przechodzi do heroicznej, w której nie ma już gwary warszawsko-praskiej czyli „kminy” ale toczą się spory ideowe i filozoficzne przy pomocy cytatów np. „Z Księcia” Machiavellego”.
Książkę jest wciągająca od początku do końca i z przyjemnością sięgnę po kolejne części trylogii „Konkwista” i „Najlepszy”.

Książka dziś jest już przebrzmiała, ale warto do niej sięgnąć tak, jak czasem warto obejrzeć się za siebie. To relacja świadka wydarzeń, jakie miały miejsce na przełomie lat 70-tych i 80-na Warszawskiej Pradze, czyli w siedlisku gangsterów, cinkciarzy i złodziei. Okolice ulic Brzeskiej, Targowej, Ząbkowskiej, Bazar Różyckiego i Dworzec Wileński stanowiły swoisty folklor...