Dobry

Gdyby wyciąć z tej książki cytaty z innych książek, może zostałaby połowa. Nie kminię idei pisania w ten sposób powieści. Pomijam już jakieś idiotyczne, metafizyczne wstawki, niczemu nie służące. Początek jest super, ale potem wszystko tonie w cytatach i bełkocie, aż do końca.

Gdyby wyciąć z tej książki cytaty z innych książek, może zostałaby połowa. Nie kminię idei pisania w ten sposób powieści. Pomijam już jakieś idiotyczne, metafizyczne wstawki, niczemu nie służące. Początek jest super, ale potem wszystko tonie w cytatach i bełkocie, aż do końca.

To moja ulubiona książka wyłączając Sienkiewicza i Dostojewskiego. Klimat karate, dosłownie jak filmy z Van Dammem na przełomie lat 90-tych. Postać Księcia mnie tak nobilituje, że cytaty z jego opisem i wypowiedziami, znam chyba na pamięć. To historia z jajem. Chłopcy potrzebowali 10 minut, by się umyć i ogolić, a ich pocałunek, był niczym nieodkryty ląd.

To moja ulubiona książka wyłączając Sienkiewicza i Dostojewskiego. Klimat karate, dosłownie jak filmy z Van Dammem na przełomie lat 90-tych. Postać Księcia mnie tak nobilituje, że cytaty z jego opisem i wypowiedziami, znam chyba na pamięć. To historia z jajem. Chłopcy potrzebowali 10 minut, by się umyć i ogolić, a ich pocałunek, był niczym nieodkryty ląd.

Jedna z moich ulubionych książek. Pierwszy raz czytałem niedługo po tym jak została wydana. Nie trzymałem się kolejności i jako pierwszą przeczytałem "Konkwistę" - było to moje pierwsze spotkanie z Waldemarem Łysiakiem, chociaż o tym nie wiedziałem. Po prostu Konkwista została wydana pod pseudonimem Valdemar Baldhead (uświadomiła mnie pani od polskiego ;-) ).
Czytając za pierwszym razem męczyły mnie zawarte cytaty w rozmowach bohaterów. Przy kolejnym czytaniu potrafiłem je jednak już docenić.
Świetnie oddany klimat półświatka z ówczesnej Polski. Ciekawie narysowane główne postacie - Fokstrot, Karśnicki czy Heldbaum.
Ciekaw elementy historii Polskie - nierozlicznie funkcjonariuszy służb bezpieczeństwa, sprawa "Ognia" i wiele innych.
Jeśli ktoś czytał "Zły" Tyrmanda to dostrzeże oczywiście podobieństwa w obu powieściach.


"A mnie ślozy podeszły do gardła, bo chciałem być przez kogoś tak samo kochany, choćby jeden raz, przez jedną noc, właśnie taką kiedy kobita nie daje ci dupy, ale siedzi obok zapięta pod szyję i modli się byś przeżył, tak mocno, jakbyś był ostatnim facetem na świecie. "

Jedna z moich ulubionych książek. Pierwszy raz czytałem niedługo po tym jak została wydana. Nie trzymałem się kolejności i jako pierwszą przeczytałem "Konkwistę" - było to moje pierwsze spotkanie z Waldemarem Łysiakiem, chociaż o tym nie wiedziałem. Po prostu Konkwista została wydana pod pseudonimem Valdemar Baldhead (uświadomiła mnie pani od polskiego ;-) ).
Czytając za...

„Dobrego” czytałem bodaj dwukrotnie. Pierwszy raz w latach 90-tych XX wieku, ponownie w 2011 roku. Za każdym razem inaczej odbierałem tę publikację Mistrza Waldemara. Początkowo odstręczał mnie język, nasycony wulgaryzmami, przestępczym żargonem. Przyzwyczajony do stylu właściwego dla książek z cyklu napoleońskiego bądź poświęconej sztuce wysokiej nie ukrywam, że byłem taką woltą zniesmaczony. Z drugiej strony trudno oczekiwać, aby osoby z półświatka przestępczego posługiwały się piękną literacką polszczyzną, co byłoby zabiegiem na miarę komików ze świata Monty Pythona (vide skecz o górnikach rozważających czym jest metopa). Po blisko 15 latach spojrzałem na tę książkę innym okiem, jako metodę na niecodzienną prezentację kontrowersyjnych poglądów Autora – nie sposób tego nie zauważyć w wypowiedziach Heldbauma. Z obecnej perspektywy patrzę na „Dobrego” jako materiał na niezły film sensacyjny (biorąc pod uwagę modę na netflixowe produkcje poświęcone życiu w PRL) oraz naprawdę dobrą książkę w dorobku Pana Waldemara (w porównaniu z ostatnimi dokonaniami prozatorskimi). Bardzo mocne siedem.

„Dobrego” czytałem bodaj dwukrotnie. Pierwszy raz w latach 90-tych XX wieku, ponownie w 2011 roku. Za każdym razem inaczej odbierałem tę publikację Mistrza Waldemara. Początkowo odstręczał mnie język, nasycony wulgaryzmami, przestępczym żargonem. Przyzwyczajony do stylu właściwego dla książek z cyklu napoleońskiego bądź poświęconej sztuce wysokiej nie ukrywam, że byłem taką...

Powieść została napisana w latach 1984 – 1986 w Warszawie. Maszynopis z notatkami został skradziony z domu Waldemara Łysiaka. Po dokonaniu okupu odzyskał go i mógł wydać w 1990 roku. Był to pierwszy tom trylogii łotrzykowsko-heroicznej. Przełom lat 80. i 90., warszawska Praga i powiązana z nią prawobrzeżna gwara, uliczna łobuzeria (namiastka mafii),sporo wulgaryzmów, negatywny stosunek do władzy sprawowanej przez komunistów – ówczesne codzienne ludzkie historie. Jak każde dzieło Waldemara Łysiaka, "Dobry" miał wydźwięk patriotyczny. Treść nie zauroczyła mnie, ale postanowiłem sięgnąć jutro do następnego tomu – drugiego, zatytułowanego "Konkwista".

Powieść została napisana w latach 1984 – 1986 w Warszawie. Maszynopis z notatkami został skradziony z domu Waldemara Łysiaka. Po dokonaniu okupu odzyskał go i mógł wydać w 1990 roku. Był to pierwszy tom trylogii łotrzykowsko-heroicznej. Przełom lat 80. i 90., warszawska Praga i powiązana z nią prawobrzeżna gwara, uliczna łobuzeria (namiastka mafii),sporo wulgaryzmów,...

Wzbudza zainteresowanie

Wzbudza zainteresowanie

"-Lepiej być szczęśliwym, niż sławnym, "Fokstrot".
(...)
-Jak to zrobić?
-To bardzo trudne. (...) Trzeba albo znaleźć kogoś... albo myśleć każdego dnia kategoriami wieczności, zamiast tylko o tym, co masz jeszcze dzisiaj do zrobienia i co zrobili tobie inni."



oniryczno-wulgarny weryzm podszyty genialną erudycją = Łysiak par excellence

"-Lepiej być szczęśliwym, niż sławnym, "Fokstrot".
(...)
-Jak to zrobić?
-To bardzo trudne. (...) Trzeba albo znaleźć kogoś... albo myśleć każdego dnia kategoriami wieczności, zamiast tylko o tym, co masz jeszcze dzisiaj do zrobienia i co zrobili tobie inni."



oniryczno-wulgarny weryzm podszyty genialną erudycją = Łysiak par excellence

Historia bardzo interesująca, tak jak czasy i rzeczywistość, która w niej opisana. Męczyło mnie trochę słownictwo i ta forma rozmów przy użyciuciu literatury. Na razie nie sięgne po kolejny tom. Chaos Łysiaka to chyba nie mój świat.

Historia bardzo interesująca, tak jak czasy i rzeczywistość, która w niej opisana. Męczyło mnie trochę słownictwo i ta forma rozmów przy użyciuciu literatury. Na razie nie sięgne po kolejny tom. Chaos Łysiaka to chyba nie mój świat.

Ta książka jest po prostu genialna. To taka książka, której się nie czyta, ją się po prostu pochłania. Trudno ją również zaszufladkować, bo nie jest to pomimo swojej tematyki powieść sensacyjna ani obyczajowa. Jest to doskonała mieszanka z dużą ilością moralitetòw. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie i bynajmniej nie wyjdzie zawiedziony.
Łysiak opowiedział historię warszawskiego gangstera w sposób niesamowity. Dzieje się tu dużo i szybko. Brawurowe przejęcie wladzy w warszawskim półświatku, czasy komuny i jej absurdów, charyzmatyczny przywódca o ksywie Książe i jego podwładni umiejący karate. Nie brakuje tu również filozoficznych dysput, które się czyta z zapartym tchem i można tylko podziwiać autora za jego niebywałą erudycję. Pisarz użył również gwary warszawskiej, co nadało książce autentyczności. Nie brak w niej również elementów fantastyki, jak w końcowym rozdziale podróży po wieżowcu.
Książka zachwyca swoją nietuzinkowością, a samo zakończenie jest bardzo wzruszające. Szkoda, że nie nakręcono na jej podstawie filmu. Polecam gorąco!

Ta książka jest po prostu genialna. To taka książka, której się nie czyta, ją się po prostu pochłania. Trudno ją również zaszufladkować, bo nie jest to pomimo swojej tematyki powieść sensacyjna ani obyczajowa. Jest to doskonała mieszanka z dużą ilością moralitetòw. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie i bynajmniej nie wyjdzie zawiedziony.
Łysiak opowiedział historię...

Łysiak umie zainteresowac kazdego. Swietny jezyk. Polecam jego ksiazki goraco

Łysiak umie zainteresowac kazdego. Swietny jezyk. Polecam jego ksiazki goraco