Książkę przeczytałam po obejrzeniu filmu "Dobrzy nieznajomi", który bardzo mnie poruszył. Książka różni się pod wieloma względami od książki, ale również bardzo mi przypadła do gustu. Bardzo szybko się ją czyta, jest prosto napisana. Porusza pięknie kwestie samotności, straty, poczucia pustki.

Książkę przeczytałam po obejrzeniu filmu "Dobrzy nieznajomi", który bardzo mnie poruszył. Książka różni się pod wieloma względami od książki, ale również bardzo mi przypadła do gustu. Bardzo szybko się ją czyta, jest prosto napisana. Porusza pięknie kwestie samotności, straty, poczucia pustki.

Oczywiście sięgnąłem po książkę zachęcony "Dobrymi nieznajomymi" - mając pełną świadomość różnic pomiędzy filmem i pierwowzorem (Główni bohaterowie, miejsce akcji itd.).

Widzę w opiniach dużo utyskiwań, że film lepszy, że książka jest płytka i pisana po macoszemu. Możliwe. Doceniam jednak to, że każda z tych wersji stanowi odrębną jakość. Ba, zamiast jednej dobrej historii, dostałem dwie, tak bardzo różne od siebie, nawet na poziomie działań i motywacji głównych bohaterów. każda z nich jest piękna na swój oryginalny sposób i serdecznie polecam literacką wersję. Jest w niej więcej horroru, ale też jakiejś takiej ulotnej, japońskiej duchowości. Jestem strasznym ignorantem jeśli chodzi o literaturę tego kraju, ale im dalej brnę w kolejne pozycje, tym mocniej doceniam to zderzenie świata materialnego z niematerialnym, które na kartach tych powieści bardzo często ma miejsce. W tym przypadku nie jest inaczej.

O ile film melancholijnie nurzał się w tęsknocie, tak tutaj podszyta jest ona zupełnie innymi motywami. Pozornie złowrogimi, ale wynikającymi z człowieczeństwa. Zupełnie inne przeżycie - czy gorsze? Daleki byłbym od takiego osądu. Zresztą literatura ma to do siebie, że najpełniej wyraża się w języku autora, a każde tłumaczenie - nawet najdoskonalsze jest tylko cieniem rzuconym na ścianę platońskiej jaskini. Ja ten cień kupuję, kupuję metafizykę tej opowieści i biorę ją taką, jaka jest. Bez grymaszenia. Nie mogę ocenić polskiego tłumaczenia, kto wie, może w naszym języku ta książka by mnie nie przekonała. Ale wersja angielska jest solidnie dobra.

Oczywiście sięgnąłem po książkę zachęcony "Dobrymi nieznajomymi" - mając pełną świadomość różnic pomiędzy filmem i pierwowzorem (Główni bohaterowie, miejsce akcji itd.).

Widzę w opiniach dużo utyskiwań, że film lepszy, że książka jest płytka i pisana po macoszemu. Możliwe. Doceniam jednak to, że każda z tych wersji stanowi odrębną jakość. Ba, zamiast jednej dobrej...

Mam mieszane uczucia wobec tej książki. Sam zamysł był naprawdę dobry, podobała mi się oniryczność dzieła. Jednak mam wrażenie, że samo wykonanie mogłoby być o wiele lepsze. Zabrakło mi większej głębi, emocji, rozwinięcia pewnych wątków. Miałem wrażenie, że czytam scenariusz do spektaklu w formie powieści, zamiast samej książki. Relację zaistniałą między Hideo a Katsurą z wyraźnym tzw. "age gap'em" również oceniam na niekorzyść.

6/10

Mam mieszane uczucia wobec tej książki. Sam zamysł był naprawdę dobry, podobała mi się oniryczność dzieła. Jednak mam wrażenie, że samo wykonanie mogłoby być o wiele lepsze. Zabrakło mi większej głębi, emocji, rozwinięcia pewnych wątków. Miałem wrażenie, że czytam scenariusz do spektaklu w formie powieści, zamiast samej książki. Relację zaistniałą między Hideo a Katsurą z...

Jak ktoś obejrzał Dobrzy Nieznajomi, zainteresował go wątek tych rozmów Scotta ze swoimi nieżyjącymi rodzicami i chce się dowiedzieć coś więcej, co, jak i dlaczego, to śpieszę z pomocą, jest trochę inaczej niż w filmie i książka tak naprawdę trochę wszystko upraszcza. Historia jest mocno w japońskich wierzeniach, bohater nie jest żadnym duchem, spotyka za to ducha (jak się później okazuje) dziewczyny (odpowiednik Mescala w filmie) która popełniła samobójstwo, i która zdobywając władzę nad jego sercem, "wytwarza" u bohatera iluzję rodziców, ich domu, rozmów. Zakończenie trochę słabe, rodzice w końcu znikają (dosłowanie rozpływają się podczas spotkania w restauracji) a sama dziewczyna kiedy ujawnia się jako duch, po prostu pozwala bohaterowi dalej żyć i także znika i wszyscy żyli spokojnie i szczęśliwie ...także tak. Książka to bardziej horror, film to klimatyczny melodramat z tzw tajemnicą, warto i przeczytać i obejrzeć :)

Jak ktoś obejrzał Dobrzy Nieznajomi, zainteresował go wątek tych rozmów Scotta ze swoimi nieżyjącymi rodzicami i chce się dowiedzieć coś więcej, co, jak i dlaczego, to śpieszę z pomocą, jest trochę inaczej niż w filmie i książka tak naprawdę trochę wszystko upraszcza. Historia jest mocno w japońskich wierzeniach, bohater nie jest żadnym duchem, spotyka za to ducha (jak się...

Kto z Was czeka na film „All of Us Strangers” („Dobrzy nieznajomi”)?
Ja czekam odkąd tylko się dowiedziałam, więc już jakiś rok, a jeszcze do lutego troszkę czasu. Dlatego też postanowiłam sięgnąć po książkę, której film jest luźną adaptacją.

Książka jest dość krótka, 188 stron, dość dużą czcionką. Historia wciąga i czyta się szybko.
Jednak, co do samej treści mam mieszane uczucia. Czegoś mi zabrakło. Być może większego zagłębienia się w postać głównego bohatera, jego rodziców oraz Kei (sąsiadki). Jako czytelnik chciałabym spędzić z nimi nieco więcej czasu. Może ta książka powinna być nieco dłuższa. Liczę, że właśnie to czego zabrakło będzie w filmie, bo reżyser podobno zrobił z tego swoją „emotional biography” (dodatkowo film był kręcony w jego mieszkaniu z dzieciństwa!).

Sam pomysł na historię jest bardzo ciekawy. Czytelnik odczuwa głęboki niepokój tym, co przytrafia się głównemu bohaterowi. Książka ma momenty świetnie budowanej grozy. Bo kto choć raz się nie bał będąc samemu w pustym domu i nie miał ochoty zapalić wszystkich lampy?
Zakończenie też nieco rozczarowuje i można się go po części domyślić. Tak jak mówiłam – mam bardzo mieszane uczucia.

Kto z Was czeka na film „All of Us Strangers” („Dobrzy nieznajomi”)?
Ja czekam odkąd tylko się dowiedziałam, więc już jakiś rok, a jeszcze do lutego troszkę czasu. Dlatego też postanowiłam sięgnąć po książkę, której film jest luźną adaptacją.

Książka jest dość krótka, 188 stron, dość dużą czcionką. Historia wciąga i czyta się szybko.
Jednak, co do samej treści mam mieszane...

Na podstawie tej książki powstał film pod tytułem All of Us Strangers (polski tytuł Dobrzy Nieznajomi),który premierę będzie miał 22 grudnia tego roku, zaś polska premiera będzie miała miejsce 9 lutego przyszłego roku. Jednak film różni się od książki bowiem główny bohater jest gejem i nawiązuje romantyczną relację z sąsiadem, a gdy wraca do miasteczka, w którym dorastał, odkrywa, że w domu jego dzieciństwa jego zmarli 30 lat wcześniej rodzice nadal żyją i wyglądają tak samo jak w dniu ich śmierci.

Na podstawie tej książki powstał film pod tytułem All of Us Strangers (polski tytuł Dobrzy Nieznajomi),który premierę będzie miał 22 grudnia tego roku, zaś polska premiera będzie miała miejsce 9 lutego przyszłego roku. Jednak film różni się od książki bowiem główny bohater jest gejem i nawiązuje romantyczną relację z sąsiadem, a gdy wraca do miasteczka, w którym dorastał,...

koniec trochę rozczarowuje

koniec trochę rozczarowuje

Dobra opowieść. Od kilku miesięcy czytam książki z Kraju Kwitnącej Wiśni, zaczęło się od Murakamiego, jednak to nie do końca było to czego poszukiwałem od dawna. Na z rzadka odwiedzanej półce w bibliotece odszukałem Kenzaburō Ōe, Jun'ichirō Tanizake a teraz Taichi Yamada. Jakoś w tym natłoku życia codziennego, tak wartkiego i wymagającego ciągłego pośpiechu książki tych autorów dają ukojenie. Takiego ukojenia szukał Harada, aby ziarno wykiełkowało musi trafić na podatny grunt. ;) Miłej lektury. PS. W Japonii książka doczekała się ekranizacji.

Dobra opowieść. Od kilku miesięcy czytam książki z Kraju Kwitnącej Wiśni, zaczęło się od Murakamiego, jednak to nie do końca było to czego poszukiwałem od dawna. Na z rzadka odwiedzanej półce w bibliotece odszukałem Kenzaburō Ōe, Jun'ichirō Tanizake a teraz Taichi Yamada. Jakoś w tym natłoku życia codziennego, tak wartkiego i wymagającego ciągłego pośpiechu książki tych...

Ta historia płynie na falach niedookreślenia. Mężczyzna spotyka parę wyglądającą dokładnie, jak... jego rodzice za młodu. Zaczyna się z nimi spotykać. Rzeczywistość, dawno poukładana w umyśle, traci fundamenty. Podobieństwo to jedno, ale przecież jego rodzice zginęli dawno temu w wypadku. Niemożliwe scenariusze nawarstwiają się i trudno orzec, co jest prawdą, a co czymś w rodzaju snu na jawie.

Przez ten nieco magiczny świat wędrujemy razem z bohaterem. Szkoda tylko, że tak krótko. Książka ma 189 stron, a chciałoby się więcej. Polecam!

Ta historia płynie na falach niedookreślenia. Mężczyzna spotyka parę wyglądającą dokładnie, jak... jego rodzice za młodu. Zaczyna się z nimi spotykać. Rzeczywistość, dawno poukładana w umyśle, traci fundamenty. Podobieństwo to jedno, ale przecież jego rodzice zginęli dawno temu w wypadku. Niemożliwe scenariusze nawarstwiają się i trudno orzec, co jest prawdą, a co czymś w...

Kolejne doskonałe japońskie opowiadanie, zawieszone na granicy poznania.. Obcowanie z istotami z drugiej strony lustra, pozwala głównemu bohaterowi odpowiedzieć na pytania o miłość rodzicielską, odpowiedzialność za kogoś w kłopotach czy męską przyjaźń. Polecam w zdecydowanie realnym świecie.

Kolejne doskonałe japońskie opowiadanie, zawieszone na granicy poznania.. Obcowanie z istotami z drugiej strony lustra, pozwala głównemu bohaterowi odpowiedzieć na pytania o miłość rodzicielską, odpowiedzialność za kogoś w kłopotach czy męską przyjaźń. Polecam w zdecydowanie realnym świecie.