Spodziewałam się może nie łatwej i lekkiej powieści, co czegoś innego niż to, co zwykle czytam.
Było ciężko.
Nie przez język, ten jest przepiękny i kobiecy (zaznaczam, że Kofty wcześniej w ogóle nie czytałam). Chodzi bardziej o historię i atmosferę, która się wytwarza podczas czytania. Z początku było w miarę spokojnie i ciekawie, później robiło się coraz gęściej i gęściej, dochodziły kolejne strzępki informacji dotyczące Fausty i nagle odkryłam, że z początkowej ciekawości nie zostało nic, bardziej strach przed tym, jaki los potrafi być przewrotny.
Od razu zastrzegam, że nie należy czytać "Fausty" w czasie przeziębienia - niektóre rozważania na temat śmierci czytałam z gorączką i katarem, co wcale nie nastraja do jakiegokolwiek działania xD
Polecam. Skłania do myślenia i zostawia naprawdę... niespotykane uczucia. Takie uczucia, o których istnieniu nie miałam wcześniej pojęcia.
Dłuższa opinia tutaj: ---> http://czechozydek.wordpress.com/2013/12/30/watek-zydowski-krystyna-kofta-fausta/

Spodziewałam się może nie łatwej i lekkiej powieści, co czegoś innego niż to, co zwykle czytam.
Było ciężko.
Nie przez język, ten jest przepiękny i kobiecy (zaznaczam, że Kofty wcześniej w ogóle nie czytałam). Chodzi bardziej o historię i atmosferę, która się wytwarza podczas czytania. Z początku było w miarę spokojnie i ciekawie, później robiło się coraz gęściej i gęściej,...