Zabłądziliście kiedyś w labiryncie luster? Ja na szczęście nie, ale przez moment poczułam się dziwnie, bo straciłam na chwilę orientację. I taki labirynt zagadek znajdziemy w książce "Biuro do spraw tajemnych".

Przed nami Francja - elegancja XIX wieku ;-) Oczywiście są tu kontrasty, bywa mroczno i tajemniczo, ale też elegancko i bogato. Zaczynamy od samobójstwa, hm...a może jednak od morderstwa...

Zabłądziliście kiedyś w labiryncie luster? Ja na szczęście nie, ale przez moment poczułam się dziwnie, bo straciłam na chwilę orientację. I taki labirynt zagadek znajdziemy w książce "Biuro do spraw tajemnych".

Przed nami Francja - elegancja XIX wieku ;-) Oczywiście są tu kontrasty, bywa mroczno i tajemniczo, ale też elegancko i bogato. Zaczynamy od samobójstwa, hm...a...

Akcja powieści rozgrywa się w Paryżu w latach trzydziestych XIX wieku. Książka opowiada historię młodego policjanta ścigającego tajemniczego Wikarego.
Autor w bardzo plastyczny sposób opisuje ówczesny Paryż, miasto będące jeszcze przed przebudowa, z brudnymi zaułkami pozostałymi po średniowieczu.
Kanwa opowieści jest historia dzieci z różnych powodów oddawanych na wychowanie biednym rolnikom.
Mimo szybkiej akcji książkę czyta się ciężko. Jest bardzo realistyczna, poruszająca, ma zaskakujące zwroty akcji.
Polecam.

Akcja powieści rozgrywa się w Paryżu w latach trzydziestych XIX wieku. Książka opowiada historię młodego policjanta ścigającego tajemniczego Wikarego.
Autor w bardzo plastyczny sposób opisuje ówczesny Paryż, miasto będące jeszcze przed przebudowa, z brudnymi zaułkami pozostałymi po średniowieczu.
Kanwa opowieści jest historia dzieci z różnych powodów oddawanych na...

Coś w sam raz dla pasjonatów literatury kryminalno – sensacyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem tła epoki oraz zdarzeń zapisanych na kartach historii. Powieść Erica Fouassiera łączy bowiem wszystkie powyższe elementy, wzbogacając je o upragnione smaczki; podczas lektury ,,Biura spraw tajemnych’’ doprawdy trudno oprzeć się urokowi osiemnastowiecznego Paryża skąpanego w jesiennej aurze, i równie trudno oderwać się od perypetii charyzmatycznego Valentina Verne’a, który wpada na ślad pieczołowicie zadzierzgniętego spisku.
W cieniu lipcowej rewolucji, kiedy Francja powoli podnosi się z kolan, jej wrogowie nie śpią; ich oczy pozostają czujne, a buńczuczne umysłu otwarte; na przełomie wieków, w oparciu i rozwój medycyny, i nauki, łatwo w końcu sięgnąć po bardziej radykalne i… Bardziej wyrafinowane rozwiązania wszelkich konfliktów. Przekonuje się o tym właśnie Verne – wycofany i omotany tajemnicą z przeszłości – młody inspektor policji. Gdy najpierw w niewyjaśnionych okolicznościach samobójstwo popełnia syn szacownego dyplomaty, zaś chwilę później na swoje życie targa się kolejny członek elity, Valenitne postanawia podjąć rzucone mu wyzwanie.
Karkołomna szarada rozgrywa się więc w iście teatralnej scenerii - ciemne zaułki, ciasne uliczki pogrążane w mglistej nocy, deszczowe wieczory, opuszczone kamienice... Paryż tonie w oparach mroku, trącając goryczą krwawej vendetty. Obok medycznych eksperymentów i ezoterycznych sztuczek, prawo do pierwszoplanowej roli roszczą sobie głęboko skrywane sekrety oraz zawiłe intrygi. To właśnie one w książce Fouassiera ubarwiają fabułę, nadając jej charakterystycznego posmaku. Całość z miejsca hipnotyzuje, emanuje magnetyzmem, przyciąga; atmosfera niepokoju narasta ze strony na stronę, rozbudzając wyobraźnię czytelnika do granic możliwości. Przygód i mocnych wrażeń nie brakuje - gorączkowy pościg trwa. W akompaniamencie z wolna postępującego napięcia, brawurowych potyczek, misternych mistyfikacji i szczypty nienachalnego romansu, ,,Biuro do spraw tajemnych’’ stoi u piedestału jednych z najbardziej barwnych, plastycznych, lecz i również emocjonujących utworów w stylu retro.

Coś w sam raz dla pasjonatów literatury kryminalno – sensacyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem tła epoki oraz zdarzeń zapisanych na kartach historii. Powieść Erica Fouassiera łączy bowiem wszystkie powyższe elementy, wzbogacając je o upragnione smaczki; podczas lektury ,,Biura spraw tajemnych’’ doprawdy trudno oprzeć się urokowi osiemnastowiecznego Paryża skąpanego w...

„Biuro do spraw tajemnych” zabiera nas w klimatyczną podróż do Paryża w latach 30 XIX wieku.
Thriller historyczny, pozwala zagłębić się zarówno w świat francuskiego blichtru, jak i mrocznych, osnutych mgłą rozkładu, ciemnych zaułków. Wszystko za sprawą inspektora o dość osobliwych zdolnościach i ciekawym charakterze. Dzięki niemu powieść porywa w prawdziwie angażujący wir wydarzeń, serwuje kilka zaskakujących zwrotów akcji i wiele naprawdę nieoczywistych wydarzeń. Mężczyzna ma za zadanie tropić przestępców oraz rozwiązywać zagadki, które w ówczesnej rzeczywistości zdają się mnożyć na potęgę. Bohater jednak nie zamierza się poddawać, może nawet uda mu się schwytać w sidła czytelnika?
Ta książka okazała się dla mnie nieodkładana! Gdy sięgnęłam po lekturę, niemal od razu zatraciłam się w jej angażującej fabule oraz bohaterze, którego przyznaję, obdarzyłam sporą dozą sympatii. Może to za sprawą jego zdolności, inteligencji, a może niebanalnego charakterku, którym obdarzył go autor. Jestem pewna, że sami chcielibyście go poznać.
Eric Fouassier przedstawił się jako pisarz z darem do tworzenia wyjątkowej atmosfery. W tej książce czuć nastój dziewiętnastowiecznego Paryża; można przyjrzeć się jego zakamarkom by odkryć tam wiele smaczków, ciekawostek, historycznych faktów.
Barwne opisy, ciekawe dialogi, nietuzinkowe postacie oraz bardzo angażujące fragmenty to tylko nieliczne z zalet powieści.
Jestem przekonana, że warto poświęcić czas i zapukać do drzwi „Biura spraw tajemnych”. Może bowiem okazać się, że znajdziemy tam nie do końca to czego się spodziewaliśmy. Przestępczość, której zalążki tlą się w kwitnącym ezoteryzmie, do tego mieszanka strachu, szczypta postępującej nauki, bogactwo chemii i medycyny u progu dawnych czasów to połączenie, któremu po prostu nie sposób się oprzeć. Gorąca zachęcam do lektury!

„Biuro do spraw tajemnych” zabiera nas w klimatyczną podróż do Paryża w latach 30 XIX wieku.
Thriller historyczny, pozwala zagłębić się zarówno w świat francuskiego blichtru, jak i mrocznych, osnutych mgłą rozkładu, ciemnych zaułków. Wszystko za sprawą inspektora o dość osobliwych zdolnościach i ciekawym charakterze. Dzięki niemu powieść porywa w prawdziwie angażujący wir...

Kryminał retro to gatunek, który zdobywa coraz więcej fanów wśród czytelników. Mamy już całą rzeszę rodzimych autorów, którzy świetnie sobie radzą z tą konwencją. Jednak tym razem zaglądamy na nieco inne podwórko, bowiem na tapet trafił autor francuski - Eric Fouassier - oraz jego powieść osadzona w XIX-wiecznym Paryżu - Biuro do spraw tajemnych.

Jako osobie latami zaczytującej się w dziełach Dumasa, bardzo podpasowała mi cała ta konwencja retro, budowana nie tylko za pomocą czasu zdarzeń, ale i odpowiednio dobranego, stylizowanego języka. Nawet sposób prowadzenia narracji budował atmosferę niczym z ówczesnych powieści. Autor zadbał o wiele detali, wpisując intrygę w czas, miejsce i polityczne tło, które nie pozostaje przecież bez znaczenia, jeśli chodzi o pracę śledczych.

Fouassier postawił na ciekawego protagonistę, który może i trochę wpisuje się w schemat "policjanta z trudną przeszłością", ale jednocześnie ma kilka rysów charakterologicznych, które wyróżniają go z morza podobnych postaci. Przede wszystkim jest dość młody i pozornie niedoświadczony, ma za to sporą wiedzę niedostępną dla swoich kolegów po fachu, jako że sam interesuje się nauką i odkryciami, które mogą pomóc mu w pracy, ale też poza nią. Jest bystry, dociekliwy i zdeterminowany, a choć inni uważają go za samotnika czy odludka, w czytelniku od początku budzi sympatię. Zmaga się też z wieloma osobistymi demonami, których odkrywanie zdecydowanie uatrakcyjnia lekturę.

Autor oferuje czytelnikami tak naprawdę dwie zagadki. Jedną są wspomniane demony Verne'a i na tym polu raz po raz zostajemy zaskoczeni. Druga wiąże się z kryminalną sprawą, którą Valentin próbuje rozwiązać, a która wpisuje się w ówczesne polityczne niepokoje oraz naukowe odkrycia. Świetnie jest obserwować, jak bohater podąża za każdym odkrytym tropem i korzysta z naukowych odkryć, by rozwiązać zagadkę, a jednocześnie zmaga się z bardziej osobistą historią i stara się zrealizować osobiste cele.

Przez dłuższy czas miała problem z rozdziałami, które były pamiętnikiem Damiena, ponieważ język, jakim się posługiwał, bogate metafory i drobiazgowe porównania czy analizy zupełnie nie pasowały mi do człowieka, który był sierotą i jako taki raczej nie miał szans na edukację. Jednak zwracam w tym miejscu honor autorowi, bo wyjaśnił tę rozbieżność doskonale i wiarygodnie (choć nic więcej w tej kwestii nie zdradzę).

Mimo językowej stylizacji w dialogach, narracji i sposobie obrazowania odpowiadającej historii rozgrywającej się w 1830 roku powieść czyta się świetnie. Autor doskonale zachowuje równowagę w tym, co i jak pisze, dzięki czemu tekst nie stanowi jakiejkolwiek bariery, pomaga natomiast zbudować odpowiednią atmosferę. Dzięki staraniom autora rzeczywiście czujemy posmak tamtych czasów i możemy podążać za bohaterem zarówno poprzez pełne blichtru salony, jak i tłoczne gospody czy mroczne, odrażające uliczki marnych dzielnic miasta. Poczuć jego atmosferę, polityczne i społeczne niepokoje, przepych tuż obok nędzy.

Choć początek powieści wydaje się dość tajemniczy, a akcja niespieszna, kiedy wydarzenia nabierają tempa rekompensują nam wszystko i sprawiają, że coraz trudniej od lektury się oderwać. A asy, które autor chowa w rękawie niemal do końca, wspaniale podbijają smak tej opowieści i podnoszą finalną ocenę. Bawiłam się przy powieści bardzo dobrze i mam apetyt na kolejne spotkanie z Valentinem.

Kryminał retro to gatunek, który zdobywa coraz więcej fanów wśród czytelników. Mamy już całą rzeszę rodzimych autorów, którzy świetnie sobie radzą z tą konwencją. Jednak tym razem zaglądamy na nieco inne podwórko, bowiem na tapet trafił autor francuski - Eric Fouassier - oraz jego powieść osadzona w XIX-wiecznym Paryżu - Biuro do spraw tajemnych.

Jako osobie latami...

Dla mnie petarda w kontekście opisywania uczuć. Zapowiada się ciekawa historia i nie mogę się doczekać kolejnej części, jeżeli ta powstanie. Polecam 😊

Dla mnie petarda w kontekście opisywania uczuć. Zapowiada się ciekawa historia i nie mogę się doczekać kolejnej części, jeżeli ta powstanie. Polecam 😊

Paryż 1830 roku. Valentin Verne, młody inspektor o nieprzeciętnych zdolnościach, zostaje mianowany na szefa "Biura do spraw tajemnych". Ten specjalny wydział będzie prowadził śledztwo w sprawie serii tajemniczych zgonów, które wydają się być inspirowane postępem naukowym i ezoterycznymi praktykami. Dodatkowo Valentin zmierzy się także ze swoimi własnymi demonami. Jego obsesją jest schwytanie seryjnego mordercy Wikarego. Verne odkrywa kolejne tajemnice, a czytelnik zostaje wciągnięty w wir emocji, które trzymają do samego końca.

Ależ mnie ta książka zaskoczyła! Przyznaję, że nie planowałam lektury, a do sięgnięcia po tę pozycję przekonał mnie Pan Maciej Siembieda, a raczej jego okładkowa polecajka. Cieszę się, że zaryzykowałam, bo "Biuro do spraw tajemnych" to rewelacyjna powieść! Jej klimat przyciąga od pierwszych stron i zanurza czytelnika w mroczny świat dziewiętnastowiecznego Paryża. Od blichtru salonów po mroczne zaułki, od tętniących życiem gospód po wilgotne, mroczne rynsztoki, to właśnie tu swoje śledztwo prowadzi Verne. Fouassier w mistrzowski sposób miesza historię, kryminał i elementy ezoteryki, tworząc opowieść, która nie pozwala odłożyć książki aż do ostatniej strony. Z ogromną przyjemnością śledziłam perypetie Valentina Verna i jego pościg za tajemniczym Wikarym. Na uwagę zasługuje kreacja bohaterów, a szczególnie właśnie inspektora Verna. Zdecydowanie jest to wyróżniająca się postać. Najbardziej zaintrygowały mnie jednak wpisy z pamiętnika Damiena. Ten wątek wzbudził we mnie mnóstwo emocji. Fouassier czaruje stylem i pięknym językiem, a to sprawia, że tę powieść czyta się z ogromną przyjemnością.
"Biuro do spraw tajemnych" to niezwykle klimatyczna książka z bardzo zaskakującym finałem. Ja bawiłam się wyśmienicie! Czekam z niecierpliwością na kolejne tomy. Polecam!

Paryż 1830 roku. Valentin Verne, młody inspektor o nieprzeciętnych zdolnościach, zostaje mianowany na szefa "Biura do spraw tajemnych". Ten specjalny wydział będzie prowadził śledztwo w sprawie serii tajemniczych zgonów, które wydają się być inspirowane postępem naukowym i ezoterycznymi praktykami. Dodatkowo Valentin zmierzy się także ze swoimi własnymi demonami. Jego...

Nic nie wskazywało na to, że młody Lucien postanowi odebrać sobie życie. W końcu przyszłość stała przed nim otworem. Mężczyzna jednak popełnił samobójstwo na oczach swojej matki. Jego ojcu ta śmierć wydaje się dziwna, nie przyjmuje wersji o targnięciu się na życie. Valentin Verne, młody policjant, zostaje zaangażowany w sprawę związaną z tajemniczym zgonem. W międzyczasie prowadzi własne śledztwo. Chce dorwać mężczyznę znanego jako Wikary.

To nie była miłość od pierwszego wejrzenia. Do momentu spotkania z siostrą Luciena czytałam tę książkę bez większych emocji, dopiero potem zaklikało i pochłonęłam powieść jednym tchem. Fabuła jest przeplatana dziennikiem chłopaka o imieniu Damien. I przyznam szczerze, że ten wątek wydawał mi się ciekawszy niż śledztwo dotyczące tajemniczych zgonów. Nie chcę przez to powiedzieć, że ta kwestia była gorzej poprowadzona, ale moim zdaniem pamiętnik jest spowity większym mrokiem niż Paryż po rewolucji lipcowej. Czułam ciarki na całym ciele, czytając niektóre fragmenty.

Nie spodziewałam się, że ta książka będzie dla mnie momentami takim emocjonalnym walcem. Powiedzieć, że Damiena spotkały złe rzeczy, to właściwie nie powiedzieć nic. Nie chcę jednak zdradzać zbyt wiele szczegółów, żeby nie spojlerować.

Autor w powieści odnosi się do wydarzeń historycznych, ale spokojnie, wszystko jest wytłumaczone w taki sposób, że nie musicie mieć wiedzy na ich temat, by zrozumieć, o co chodzi. Znajdziecie tutaj przypisy, które wyjaśniają kwestie historyczne. Muszę przyznać, że autor dołożył wszelkich starań, by oddać klimat tamtego Paryża. Kostnica jeszcze długo będzie mi się śniła po nocach.

To bardzo udane połączenie powieści historycznej i kryminału z nutą powieści psychologicznej. Akcja może i nie mknie na złamanie karku, ale kiedy już się rozkręci, to zarówno wciąga, jak i nieco przeraża. Tak w każdym razie było w moim przypadku.

Nic nie wskazywało na to, że młody Lucien postanowi odebrać sobie życie. W końcu przyszłość stała przed nim otworem. Mężczyzna jednak popełnił samobójstwo na oczach swojej matki. Jego ojcu ta śmierć wydaje się dziwna, nie przyjmuje wersji o targnięciu się na życie. Valentin Verne, młody policjant, zostaje zaangażowany w sprawę związaną z tajemniczym zgonem. W międzyczasie...

Udało mi się dziś skończyć czytać
BIURO DO SPRAW TAJEMNYCH autorstwa Éric Fouassier od wydawnictwa @wydawnictwoznakpl
[ Współpraca reklamowa ]

Lubicie sięgać po książki , które mają w sobie tajemnice i trzeba strona po stronie odkrywać po kolei wszystko? Ja tak miałam z tą książka. Nie mogłam totalnie przez pierwsze 100 stron się wkręcić a , potem już było znacznie lepiej i to odkrywanie stało się dla mnie przyjemne.
Młody inspektor Valentin Verne musi rozwiązać serię zagadek dziwnych zgonów. Miłośnik chemii i medycyny , mianowany właśnie do ' biura spraw tajemnych ' którego zadaniem jest rozwiązanie tych spraw i tropienie przestępców.
Na domiar tego ginie młody bogaty artysta , któremu przypisuje się sam××ójstwo , a możliwość jest inna .

Dodatkowo przeszłość Valentino odzywa się i odkrywamy z każdą stroną co i jak . Jaka to przeszłość?

Muszę przyznać, że ciekawa lektura. Mimo wszystko dobrze było wrócić jesienią do dziewiętnastowiecznego Paryża i przeżywać tą historię. Podobały mi się bardzo rozdziały z perspektywy pewnego chłopca , który był więziony w piwnicy. Mroziły krew w żyłach.

Tak jak pisałam akcja nie rozwija się dynamicznie od początku ale zakończenie przybiera zwrotów akcji i robi się klimatycznie i to sprawia , że całokształt fabuły nabiera znaczenia . Jest to zupełnie inna i ciekawa lektura. Ja uwielbiam wątki medyczne w książkach, więc dla mnie idealnie .

Udało mi się dziś skończyć czytać
BIURO DO SPRAW TAJEMNYCH autorstwa Éric Fouassier od wydawnictwa @wydawnictwoznakpl
[ Współpraca reklamowa ]

Lubicie sięgać po książki , które mają w sobie tajemnice i trzeba strona po stronie odkrywać po kolei wszystko? Ja tak miałam z tą książka. Nie mogłam totalnie przez pierwsze 100 stron się wkręcić a , potem już było znacznie...

„Biuro do spraw tajemnych” to kryminalna historia rozgrywająca się w Paryżu w roku 1830. Valentin Verne, młody inspektor, pasjonat nauk medycznych i wszystkiego co z nauką związane, otrzymuje propozycję rozwiązania zagadki tajemniczej samobójczej śmierci Luciena Dauvergne. Niechętnie się na nią zgadza, bowiem jego myśli zaprząta zupełnie inna sprawa. Verne za wszelką ceną pragnie schwytać tajemniczego Wikarego, którego niecne czyny opisane zostały w pamiętniku młodziutkiego Damiana, sieroty przetrzymywanego przez oprawcę wbrew jego woli.

„Biuro do spraw tajemnych” jest historią wielowątkową, pełną zagadkowych postaci i niebezpiecznych sytuacji. Éric Fouassier stworzył tę klimatyczną opowieść tak sugestywnie, że ani na moment nie mamy wrażenia, że opuściliśmy Paryż początku XIX wieku. Autor przenosi nas do mrocznych, spowitych mgłą uliczek miasta i podejrzanych, niebezpiecznych dzielnic, gdzie wartość ludzkiego życia nie ma najmniejszego znaczenia. Akcja powieści jest powolna, tempo zwalnia także za sprawą samego języka jakim napisana jest powieść, ale ma w sobie pewien rodzaj magnetyzmu, który nie pozwala się od tej opowieści oderwać.

„Biuro do spraw tajemnych” to kryminalna historia rozgrywająca się w Paryżu w roku 1830. Valentin Verne, młody inspektor, pasjonat nauk medycznych i wszystkiego co z nauką związane, otrzymuje propozycję rozwiązania zagadki tajemniczej samobójczej śmierci Luciena Dauvergne. Niechętnie się na nią zgadza, bowiem jego myśli zaprząta zupełnie inna sprawa. Verne za wszelką ceną...