Ksiazka ktora lezala na półce u ojca w pokoju odkad pamietam.Po jego smierci odziedziczylem kilka rowniez i "Lublane"..Mysle sobie, ze musi byc dobra bo tata nie czytal bzdur.Mimo ze wogole pierwsza tego typu ksiazka jak sie okazalo baśń zrobila na mnie bardzo dobre wrazenie.Mozna ja czytac dziecku zamiast pospolitych bajek.Piekna.

Ksiazka ktora lezala na półce u ojca w pokoju odkad pamietam.Po jego smierci odziedziczylem kilka rowniez i "Lublane"..Mysle sobie, ze musi byc dobra bo tata nie czytal bzdur.Mimo ze wogole pierwsza tego typu ksiazka jak sie okazalo baśń zrobila na mnie bardzo dobre wrazenie.Mozna ja czytac dziecku zamiast pospolitych bajek.Piekna.

Moja biblioteczka wzbogaciła się o kilka książek autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego, którego - przyznam bez bicia - wcale dobrze nie znam, jak zresztą wielu innych zarówno polskich, jak i zagranicznych autorów, co uznaję za fakt nieco zawstydzający. Luki jednak można uzupełnić i nawet należy, ku czemu zrobiłam pierwszy krok!

Zaczęłam od "Lublany". Co mnie do niej zachęciło i co zachęcić może innych czytelników? To idealna propozycja dla wielbicieli słowiańskich klimatów, dawnych, przedpiastowskich dziejów, a także wyśmienitego języka, tak innego od tego, który znamy dzisiaj. To powieść klasyfikowanana jako historyczna, jednak ważnym jej tematem jest uczucie łączące tytułową Lublanę i Mirka. Ten miłosny wątek - piszę to jako osoba nastawiona krytycznie do romansów w literaturze, przedstawianych obecnie często infantylnie i bez polotu - ukazany został tak, że mimo tego mojego krytycyzmu historia mi się szalenie podobała, a losy jej bohaterów śledziłam z zainteresowaniem, czemu przysłużył się Kraszewski, budując świat arcyciekawy i konstruując fabułę nabierającą rozpędu z każdą kolejną stroną. Początek wydawać się może ospały, ale wierzcie mi, że potem akcja wpada w galop niepowstrzymany!

Co do bohaterów - ukazano tu wiele typów osobowości i sytuacji niezwykle życiowych. Autor serwuje nam prawdy, które mimo upływu lat (książka napisana została w 1878 roku) nadal są aktualne, a dotyczą m.in. miłości, wyborów, honoru, międzyludzkich relacji i natury człowieka. Wśród moich ulubionych postaci na pewno znajdzie się Rusa, starsza kobieta, w której wielu z Was zobaczy wiedźmę (bardzo jednak pozytywną),oraz Zanosek - jej męski odpowiednik. Zastrzegam jednak, że tutaj słowiańskość nie oznacza żadnego czary-mary. To raczej zwrot ku intuicji, uważności i wiedzy o prawach świata. Ten autentyzm pozwolił mi zresztą bardziej wniknąć w opowieść, uwierzyć w nią. A przecież chcemy wierzyć w piękne historie, prawda?

https://www.instagram.com/justynaczytuje/?hl=pl
https://www.facebook.com/JustynaCzytuje

Moja biblioteczka wzbogaciła się o kilka książek autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego, którego - przyznam bez bicia - wcale dobrze nie znam, jak zresztą wielu innych zarówno polskich, jak i zagranicznych autorów, co uznaję za fakt nieco zawstydzający. Luki jednak można uzupełnić i nawet należy, ku czemu zrobiłam pierwszy krok!

Zaczęłam od "Lublany". Co mnie do niej...

Nie spodziewałam się, a pochłonęłam...

Nie spodziewałam się, a pochłonęłam...

Powieść prowadzi nas do czasów przedpiastowskich, wprowadza nas w klimat baśni. Pomimo trochę dla nas chwilami niezrozumiałego języka, czyta się ją z zainteresowaniem. Poznajemy ludzi z tamtych czasów, i dobrych i bardzo złych, ich smutki, troski i radości. I jest wielka miłość Mirka - prawego człowieka do Lublany, i nienawiść i wojny pomiędzy braćmi. Ale optymistyczne jest to,że dobro i miłość jednak zwycięża.

Powieść prowadzi nas do czasów przedpiastowskich, wprowadza nas w klimat baśni. Pomimo trochę dla nas chwilami niezrozumiałego języka, czyta się ją z zainteresowaniem. Poznajemy ludzi z tamtych czasów, i dobrych i bardzo złych, ich smutki, troski i radości. I jest wielka miłość Mirka - prawego człowieka do Lublany, i nienawiść i wojny pomiędzy braćmi. Ale optymistyczne...