Przyznam, że miałam bardzo dużo oczekiwań, siadając do tej książki - oczekiwałam, że w rewolucyjny sposób zmieni moje życie, nawyki i kwestie, z którymi borykam się w codziennym życiu. A tymczasem... Cóż, niewątpliwie to, co pisze Autorka potwierdza wiele moich objawów i utwierdza mnie w przekonaniu, że należę do osób neuroróżnorodnych. Autorka nie daje jednego gotowego rozwiązania, a podpowiada, jak ułatwić pewne procesy. Co i tak dużo daje - sprawia jednak, że każdy musi szukać odpowiedzi na własną rękę, bo to co idealne dla jednej osoby, dla drugiej może być zupełnie nieprzydatne. Warto przeczytac, bo nawet jeśli 5% książki będzie dla Ciebie przydatna i wdrożysz to Twoje życie już w jakimś stopniu stanie się łatwiejsze.

Przyznam, że miałam bardzo dużo oczekiwań, siadając do tej książki - oczekiwałam, że w rewolucyjny sposób zmieni moje życie, nawyki i kwestie, z którymi borykam się w codziennym życiu. A tymczasem... Cóż, niewątpliwie to, co pisze Autorka potwierdza wiele moich objawów i utwierdza mnie w przekonaniu, że należę do osób neuroróżnorodnych. Autorka nie daje jednego gotowego...

Jedna z lepszych z tematu ADHD, jednak trochę mi się dłużyła i nie wszystkie rozdziały były dla mnie interesujące.

Jedna z lepszych z tematu ADHD, jednak trochę mi się dłużyła i nie wszystkie rozdziały były dla mnie interesujące.

Odnalazłam w tej książce siebie. Bardzo fajnie się ją czytało, dużo protipów na ogarnianie życia, z wielu z nich na pewno skorzystam. Spory jest rozdział o żywieniu, moim zdaniem autorka trochę wybiegła w nim poza zakladaną tematykę książki, ale wiem jak to jest mieć swoje specjalne zainteresowanie i potrzebę, aby się nim dzielić.:) Przynajmniej wiem już, co muszę suplementować! W trakcie czytania tej książki doszłam do wniosku, że jednak nie jestem taka beznadziejna, jak mi całe życie wmawiano. Bardzo polecam!

Odnalazłam w tej książce siebie. Bardzo fajnie się ją czytało, dużo protipów na ogarnianie życia, z wielu z nich na pewno skorzystam. Spory jest rozdział o żywieniu, moim zdaniem autorka trochę wybiegła w nim poza zakladaną tematykę książki, ale wiem jak to jest mieć swoje specjalne zainteresowanie i potrzebę, aby się nim dzielić.:) Przynajmniej wiem już, co muszę...

Gdy w szkole chłopcy biegali po klasie i nie umieli usiedzieć w miejscu, a nauczycielka na nich krzyczała – to było proste. Mieli ADHD. Ty byłaś grzeczna. Spokojnie siedziałaś w ławce, dobrze się uczyłaś. Byłaś dziewczynką z zaciśniętymi zębami, poobrywanymi skórkami, bujającą się na krześle. Też miałaś ADHD, ale dowiedziałaś się o tym 30 lat później.
To, co mnie cieszy, to fakt, że powstaje coraz więcej publikacji o ADHD u dorosłych kobiet i to wydawanych po polsku, bo po diagnozie mamy wielką potrzebę, by nagle się wszystkiego dowiedzieć, z czego wynikają nasze trudności, jak sobie z nimi radzić, jak żyć, by już nie czuć codziennego niedopasowania, wstydu, jak zadbać o swoje zdrowie. Podkreśla to też Dominika Musiałowska @Dominika Musiałowska - insulinooporność. Psychodietetyka i psychosomatyka  , autorka książki "Mam ADHD, autyzm i całe SPEKTRUM możliwości" (@Wydawnictwo Feeria), która może być starter packiem, jeśli podejrzewacie u siebie neuroatypowość lub ją u Was zdiagnozowano, ale nie wiecie, od czego zacząć. 
W  psychoporadniku znajdziecie:
- metody radzenia sobie z tym, z czym osoby w spektrum i z ADHD sobie nie radzą;
– reakcje na stres, regulowanie emocji;
-  to, czego jeszcze nie widziałam, w żadnym poradniku dla osób aotypowych, czyli informacje o wspomaganiu się dietą (także suplementacją np. kwasami Omega-3),  odpowiedzi na pytanie, jak nie dać się napadom jedzenia, czym karmić jelita, żeby mieć zdrowszy mózg i dlaczego jest to ważne;
- związek między ADHD i autyzmem oraz dlaczego często współwystępują u jednej osoby;
- wytłumaczenie klasyfikacji ICD-11 i DSM-V
- tipy na lepszy sen (to u mnie kuleje),sposoby na „lepsze" funkcjonowanie w pracy i związkach;
-  historie kobiet, które pozwalają się w nich odnaleźć. 
Autorka jest psychodietetyczką, która kończy studia z zakresu neuropsychologii,  ma wiedzę i doświadczenie, bo jest to ovn voices, autorka bazuje na własnych doświadczeniach jako osoba AuADHD. 
Poradnik Musiałowskiej rozjaśnia, tłumaczy, wykazuje zalety i wady neuroróżnorodności, bywa małostkowy i przesadnie stara się zadbać o każdą sferę życia, ale trzeba pamiętać, że każdy ma inne potrzeby, a neuroróżnorodność to neuroróżnorodność, więc na pewno wielu osobom, także tym, dla których nie jest to łatwy temat, bardzo pomoże. Jesteśmy hiper i over. Oversharing, overthinking, żyjące na hiperfocusie i w hiperfiksacji. Inne i w tej inności chodzi o to, by trafić do siebie i sobie pomóc. Żeby żyć, a nie tylko przeżyć. 
 
#współpraca #ADHD #spektrumautyzmu #psychoporadnik #neuroatypowe 

Gdy w szkole chłopcy biegali po klasie i nie umieli usiedzieć w miejscu, a nauczycielka na nich krzyczała – to było proste. Mieli ADHD. Ty byłaś grzeczna. Spokojnie siedziałaś w ławce, dobrze się uczyłaś. Byłaś dziewczynką z zaciśniętymi zębami, poobrywanymi skórkami, bujającą się na krześle. Też miałaś ADHD, ale dowiedziałaś się o tym 30 lat później.
To, co mnie cieszy, to...