Choć nie przepadam za tego typu książkami, ta wręcz mnie zachwyciła. Te historie, refleksje i wskazówki otwierają oczy, poruszają najczulsze struny i dają nadzieję, jeśli w którejś z nich odnajdujesz siebie.

Choć nie przepadam za tego typu książkami, ta wręcz mnie zachwyciła. Te historie, refleksje i wskazówki otwierają oczy, poruszają najczulsze struny i dają nadzieję, jeśli w którejś z nich odnajdujesz siebie.

Autorką książki jest psychoterapeutka, która od lat aktywnie dzieli się swoją wiedzą. W bardzo ciekawy, dostępny i poparty przykładami sposób opowiada jak panować na niezidentyfikowanym lękiem, który nachodzi nas w najbardziej niespodziewanym momencie. Jak ograniczać wymagania, które stawiamy sobie, uważając, że wciąż robimy za mało. Pokazuje w jaki sposób czuć się „wystarczającą” i zacząć akceptować się taką, jaką się jest.

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=874081267847993&set=a.530574228865367

Autorką książki jest psychoterapeutka, która od lat aktywnie dzieli się swoją wiedzą. W bardzo ciekawy, dostępny i poparty przykładami sposób opowiada jak panować na niezidentyfikowanym lękiem, który nachodzi nas w najbardziej niespodziewanym momencie. Jak ograniczać wymagania, które stawiamy sobie, uważając, że wciąż robimy za mało. Pokazuje w jaki sposób czuć się...

Jeśli któraś z Was myśli, że to kolejna książka z typu „coachingowych” to wyprowadzam was z błędu. Otóż nie. To kolejna pozycja z tych, które faktycznie dadzą Wam do myślenia. Autorka pozwala nam odnaleźć siebie w tej książce. Poznajemy historię wielu kobiet i ich przejścia. Wnioski są proste: nie musimy nikogo zadowalać, nie musimy spełniać niczyich oczekiwań żeby w zamian dostać miłość, poczucie bezpieczeństwa i szacunek. Książka nie jest typowym poradnikiem, dzięki zwartej treści pędzimy przez nią bardzo szybko. Szczerze? Przeczytałam ją w jeden dzień! Bardzo wartościowe historie kobiet, które pozwalają czytelnikowi zrozumieć czego brakuje w jego życiu i jaką drogę można przebyć do zmiany. To kolejna książka autorki i nie zawiodłam się. Nie ukrywam, że „Miłość? I co dalej?” bardziej przypadła mi do gustu. Jednak ta pozycja jest o czymś zupełnie innym - równie wartościowym. Polecam.

Jeśli któraś z Was myśli, że to kolejna książka z typu „coachingowych” to wyprowadzam was z błędu. Otóż nie. To kolejna pozycja z tych, które faktycznie dadzą Wam do myślenia. Autorka pozwala nam odnaleźć siebie w tej książce. Poznajemy historię wielu kobiet i ich przejścia. Wnioski są proste: nie musimy nikogo zadowalać, nie musimy spełniać niczyich oczekiwań żeby w zamian...

Uwielbiam książki Pani Tatiany, a audiobook z genialną lektorką to czysta poezja! Warto, warto, bardzo warto! Do mnie książka trafiła w 100%

Uwielbiam książki Pani Tatiany, a audiobook z genialną lektorką to czysta poezja! Warto, warto, bardzo warto! Do mnie książka trafiła w 100%

Prosto, konkretnie i bez zbędnego wymądrzania się.

Przemawia do mnie forma przedstawienia problemu. Pokazuje „Nie jesteś sama! To naprawdę przydarza się wielu kobietom!".
Dodatkowym atutem jest fakt, że autorka podkreśla wielokrotnie, że to nie my jesteśmy niewystarczające, nie takie, jakie powinnyśmy czy wybrakowane.

Daje nadzieję na poprawę, na pracę nad sobą i na zrozumienie. Być może trafiła do mnie, bo akurat jestem na tym etapie życia, w którym mogłam utożsamić się z zachowaniami czy myślami bohaterek.

Myślę, że jest to pozycja, do której wrócę niejednokrotnie. Mam nadzieję, że silniejsza i bogatsza o wiedzę, jak radzić sobie z przedstawionymi w książce sytuacjami.

Prosto, konkretnie i bez zbędnego wymądrzania się.

Przemawia do mnie forma przedstawienia problemu. Pokazuje „Nie jesteś sama! To naprawdę przydarza się wielu kobietom!".
Dodatkowym atutem jest fakt, że autorka podkreśla wielokrotnie, że to nie my jesteśmy niewystarczające, nie takie, jakie powinnyśmy czy wybrakowane.

Daje nadzieję na poprawę, na pracę nad sobą i na...

Świetna, otwiera oczy na wiele aspektów. Kilka razy jej myśli doprowadziły mnie do łez. Polecam, można wiele z tej książki wynieść dla siebie.

Świetna, otwiera oczy na wiele aspektów. Kilka razy jej myśli doprowadziły mnie do łez. Polecam, można wiele z tej książki wynieść dla siebie.

Książkę dostałem jako upominek za recenzję w grudniu od Lubimy Czytać. Taka niespodzianka, nie wiedziałem, na co trafię. Zupełnie jak z pudełkiem czekoladek.

Dedykowana kobietom, ale co mi szkodzi przeczytać? Poznałem historie kobiet i ich traum. Znam osobiście podobne przypadki. Cudowni partnerzy, rozkochują w sobie kobiety, spychają do roli kury domowej, a potem zdradzają. Po mojemu to taki smutny obraz współczesnej Polki. Sprząta, stoi przy garach, a mąż nie docenia.

My mężczyźni też możemy poczytać. Wynieść z tego jakieś wnioski, coś zrozumieć, że kobieta chce czuć się kochana, potrzebna... Nie być tylko robotem sprzątającym, który ma stale dogadzać, nie oczekując nic w zamian.

,,Zablokowałam dostęp do wspomnień, które były zbyt ciężkie do udźwignięcia. Nauczyłam się żyć, tak jakby ich nie było. Nie wiedziałam, że w ten sposób mnie też nie ma w całości".

Moim zdaniem tłumiąc uczucia, blokując wspomnienia, tracimy kawałek siebie. Przecież to, co przeżywamy w każdym momencie życia, ma wpływ na to, jacy dziś jesteśmy. Z każdym, złym doświadczeniem należy zmierzyć się jak mężczyzna. Kobieta też może być silna jak mężczyzna. Siłę woli ma potężniejszą...

,,Żeby się wyzwolić z tego cierpienia, trzeba jeszcze raz przez nie przejść. Cofnąć się do czasów pierwszych doświadczeń, które kształtowały twój sposób myślenia o sobie".

Podobno, aby przestać się męczyć, trzeba się zmierzyć z tym, co nas boli. Uważam, że to prawda. Powracamy silniejsi. Sam Henry Ford mówił, że życie to ciąg doświadczeń, gdzie każdy czyni nas silniejszym.

Ta książka nie jest typem, w jakim gustuje, ale przyjemnie się czytało. Nawet miło, że niektóre historie działy się w moich stronach...

Książkę dostałem jako upominek za recenzję w grudniu od Lubimy Czytać. Taka niespodzianka, nie wiedziałem, na co trafię. Zupełnie jak z pudełkiem czekoladek.

Dedykowana kobietom, ale co mi szkodzi przeczytać? Poznałem historie kobiet i ich traum. Znam osobiście podobne przypadki. Cudowni partnerzy, rozkochują w sobie kobiety, spychają do roli kury domowej, a potem...

"Ja - Kobieta, której nie znałam" Tatiany Mindewicz - Puacz to książka około rozwojowa, której głównym zadaniem jest otoczyć czytelniczkę zrozumieniem, sprawić by poczuła się dobrze tym momencie życia, w którym aktualnie jest. Myślę, że się to udało i to się bardzo chwali.

Za pomocą historii kilku kobiet i swojej własnej autorka daje nam do zrozumienia, że nie musimy ciągle podejmować heroicznej walki o utrzymanie pozorów, że nie musimy być jakieś by być kochane i doceniane, że jesteśmy wystarczające takie jakie jesteśmy. Ukazuje, na przykładach konkretnych przykładów jak można okiełznać lęk, ten przytłaczający i paraliżujący, jak radzić sobie kiedy przychodzi kryzys i zwątpienie we własne możliwości. Jak go rozpoznać, jak sobie z nim poradzić. Tych kilka historii kobiet uzmysławia jak ważne jest zaufanie sobie, jak ważna jest relacja z samą sobą i że to na niej nalezy skupić się w pierwszej kolejności.

Publikacja jest dość krótka, ma zaledwie 230 stron. Jednak emanuje z niej ogrom emocji, z którymi każda z nas może się identyfikować ale i empatii. Całość nie jest wydumana i przegadana, a Tatiana Mindewicz-Puacz w swoich wywodach jest konkretna i niezwykle szczera. Lektura niesie ze sobą piękny przekaz i myślę, że dla wielu kobiet może okazać się pomocna.

"Ja - Kobieta, której nie znałam" Tatiany Mindewicz - Puacz to książka około rozwojowa, której głównym zadaniem jest otoczyć czytelniczkę zrozumieniem, sprawić by poczuła się dobrze tym momencie życia, w którym aktualnie jest. Myślę, że się to udało i to się bardzo chwali.

Za pomocą historii kilku kobiet i swojej własnej autorka daje nam do zrozumienia, że nie musimy...

Bardzo cenię Tatianę Mindewicz-Pułacz, wiec po kolejną książkę sięgnęłam z radością.
Autorka przedstawia cztet bohaterki, a wśród nich jest jej własna historia. Ukazuje kobiety w kryzysie, schematy w które uciekają, to co na nie wpłynęło i co je uwolniło. Historie przeplatają się i pokazują różne etapy ich drogi.

Ta książka nie jest typowym poradnikiem. Jest historią kobiet, odkrywania siebie, utulenia swego wewnątrznego dziecka. Niejednej z nas może otworzyć oczy na to, w czym tkwimy. Gdy tkwimy w tym, co nie jest dla nas dobre. Całość jest napisana językiem przystępnym, czujemy się jak podczas rozmowy z przyjaciółką - terapeutką.

Żałować mogę tylko, że nie wyczytałam tego, ani nikt nie powiedział mi pewnych rzeczy, gdy miałam 16, 26 czy 36 lat. Że to nie ze mną jest coś nie tak. Że nie tylko ja tak mam. Jakie to oczyszczające. Oczyszczająca jest świadomość, że na początku kryzysu nie umiemy sięgnąć do naszych zasobów i żadne rady i słowa pocieszenia od najbliższych nic nie dadzą. Tylko spowoduję wieksza frustrację, że jest się gorszą. A to nieprawda. To książka dla wszystkich kobiet, które jeszcze się nie odnalazły. Dla tych, które czują, że coś jest nie tak.
Dla tych, które czują się niezaopiekowane, które czują, że przesadzają, które usprawiedliwiają wszystkich wokół. Jeśli to książka dla Was albo dla kogoś kogo znacie to polecam. Może stanowić pierwszy krok do zniany.
Współpraca reklamowa

Bardzo cenię Tatianę Mindewicz-Pułacz, wiec po kolejną książkę sięgnęłam z radością.
Autorka przedstawia cztet bohaterki, a wśród nich jest jej własna historia. Ukazuje kobiety w kryzysie, schematy w które uciekają, to co na nie wpłynęło i co je uwolniło. Historie przeplatają się i pokazują różne etapy ich drogi.

Ta książka nie jest typowym poradnikiem. Jest historią...

Jako studentka psychologii, tuż po zakończeniu lektury, stwierdziłam, że nie opisuje ona nic odkrywczego. Pomyślałam, że dzisiaj na każdym kroku podejmujemy temat pewności siebie, szczególnie w kontekście kobiet. Potem jednak zdałam sobie sprawę z tego, że nie wystarczy poruszyć daną kwestię kilka razy, aby zaczęła zmieniać się świadomość nasza i społeczna. Dlatego gorąco polecam lekturę każdemu, nawet osobom, które przysłowiowo na psychologii "zęby zjadły". :)

Jako studentka psychologii, tuż po zakończeniu lektury, stwierdziłam, że nie opisuje ona nic odkrywczego. Pomyślałam, że dzisiaj na każdym kroku podejmujemy temat pewności siebie, szczególnie w kontekście kobiet. Potem jednak zdałam sobie sprawę z tego, że nie wystarczy poruszyć daną kwestię kilka razy, aby zaczęła zmieniać się świadomość nasza i społeczna. Dlatego gorąco...