No i da się napisać książkę, o sprawach ważnych dla autorki, bez pretensjonalnego kaznodziejstwa, a wszelkie komentarze wplatać w fabułę, zamiast prawić kazania. Dobra historia.

No i da się napisać książkę, o sprawach ważnych dla autorki, bez pretensjonalnego kaznodziejstwa, a wszelkie komentarze wplatać w fabułę, zamiast prawić kazania. Dobra historia.

Fabuła książki bardzo mnie wciągnęła, fajnie poznawało mi się historie bohaterek, ale trochę zdziwiła mnie kompozycja tej opowieści. Spodziewałam się, że kulminacją historii będzie wspólny wyjazd kobiet do Turcji i tam wszystko się wyjaśni, lub też nie. Tymczasem spędziliśmy mnóstwo czasu poznając perspektywy Caroli i Missy, budując to oczekiwanie na ich ponowne spotkanie po to, żeby później nie zobaczyć go nawet ich oczami, tylko z perspektywy Ruth, która miała dosłownie chwilę na rozwinięcie własnej historii (i własne problemy na głowie, więc tak naprawdę scena, która mogłaby być pełna napięcia stała się trochę bezosobowa i bez znaczenia). W moim odbiorze to było trochę rozczarowujące. W ogóle zabrakło mi trochę momentu kulminacyjnego książki. Chociaż muszę powiedzieć, że po przeskoku czasu który w książce nastąpił udało mi się ponownie "wgryżć" w historię i dalej śledziłam ją z zaciekawieniem.

Fabuła książki bardzo mnie wciągnęła, fajnie poznawało mi się historie bohaterek, ale trochę zdziwiła mnie kompozycja tej opowieści. Spodziewałam się, że kulminacją historii będzie wspólny wyjazd kobiet do Turcji i tam wszystko się wyjaśni, lub też nie. Tymczasem spędziliśmy mnóstwo czasu poznając perspektywy Caroli i Missy, budując to oczekiwanie na ich ponowne spotkanie...

HerStory otwiera scena prowokacyjna i kontrowersyjna. Oto Missy, członkini zespołu wiodąca istnie wyzwolone życie (chciałoby się krzyknąć: sex, drugs and rock’n’roll),mając ledwo 21, decyduje się na podwiązanie jajników, mające zagwarantować jej niemożność zajścia w ciążę. Bohaterka pragnie wieść żywot podobny do jej kolegów z zespołu – bez obaw, że jej wolność zostanie pewnego dnia skrępowana obecnością rozwijającego się nowego życia i koniecznością nieustannego dokonywania aborcji. Na jej nieszczęście, żaden lekarz nie chce podjąć się operacji, zdroworozsądkowo uzasadniając, że jest ona za młoda na tak radykalny krok, którego – są pewni – prędzej czy później pożałuje. I mają rację.

Zadziorny początek jest jedynie światłem rzuconym na całość, reflektorem oświetlającym i niejako spajającym historie trzech kobiet: babci, córki i wnuczki, których życia dalekie są od stereotypowych wyobrażeń.

Missy – wnuczkę – już poznaliście. Młoda kobieta wychowuje się jedynie z ojcem, gdyż jej matka, Carola, opuszcza rodzinę, wiążąc się z przywódcą pewnej sekty, żyjąc w zamkniętej grupie, skąd pewnego dnia również odchodzi – wykorzystana, zmanipulowana, mająca trudności w odbudowaniu prawdziwych relacji.

Ruth – babkę – poznajemy chyba najmniej, za to dowiadujemy się o jej życiu w tureckiej wiosce, romansie jej męża i widzimy jaki koniec wybrała, zaś to jej los niejako determinuje wybory kolejnych pokoleń.

Wydawać by się mogło, że kobiety te dzieli przepaść, powielają jednak pewne schematy, przeżywają bliźniacze trudności w komunikacji, w podobny sposób dają się zmanipulować i wykorzystać mężczyznom, od których bardzo łatwo się uzależniają, tworząc rodzinne kalki.

Choć powieść ta nie należy do najdłuższych, wybrzmiewa w niej herstoria opowiedziana na trzy głosy, obejmująca kwestie trudne – to książka podejmująca gros mocnych tematów – poczynając od sterylizacji, aborcji, przez uzależnienia emocjonalne, narkotyki, sekty, chorobę, aż do samobójstwa. Sporo, zatem i ładunek emocjonalny pokaźny. Momentami miałam wrażenie, że wszystkiego robi się za dużo, że bohaterki są tak mocno obciążone, iż nie dziwi wcale ich trudność w komunikacji, niechęć do obciążania drugiego swoim życiem, nieumiejętność rozmowy, złożoność charakterów, labilność emocjonalna i niezdolność do podejmowania racjonalnych decyzji (szczególnie u Missy, która jak dla mnie była nawet zbyt rockandrollowa, mimo mijających lat zachowywała się jak rozkapryszony dzieciak, który musi coś mieć, gdy tylko tupnie nóżką, choć chwilę wcześniej awanturował się, że wcale tego nie chce).
Jeśli szukacie książki opowiedzianej kobiecym głosem, głosem pełnym sprzeczności, a do tego nie boicie się tematów mocnych i kontrowersyjnych – sięgnijcie.
Jeśli jednak czujecie, że to nie Wasza wrażliwość, dokładnie się zastanówcie, zanim to zrobicie.

HerStory otwiera scena prowokacyjna i kontrowersyjna. Oto Missy, członkini zespołu wiodąca istnie wyzwolone życie (chciałoby się krzyknąć: sex, drugs and rock’n’roll),mając ledwo 21, decyduje się na podwiązanie jajników, mające zagwarantować jej niemożność zajścia w ciążę. Bohaterka pragnie wieść żywot podobny do jej kolegów z zespołu – bez obaw, że jej wolność zostanie...

💿 Odkładam wiolonczelę i chłonę energię tłumu. Wszyscy krzyczą i wiwatują, zlewając się w ogromną, falującą plamę. Zerkam na Toma, który uważnie lustruje tłum. Po chwili schodzimy z oświetlonej sceny, gdzie w końcu mam szansę napić się wody. Wiem, że wszystko schrzaniliśmy. To jeden z najgorszych występów w naszej historii. Ale szczerze mówiąc, mam to po prostu gdzieś. Biorę do ust kolejne winogrono i czekam, aż Tom solidnie nas opieprzy.
 
💿 „HerStory” to książka kontrowersyjna. Stawia czytelnika przed trudną historią, która prowokuje przy każdej możliwej okazji. Autorka w szczery do bólu sposób ukazuje obraz macierzyństwa, który znacząco różni się od społecznych przekonań. Porusza tematy tabu, których przekaz może się wydawać zupełnie sprzeczny z naszymi przekonaniami. Zagłębiając się w lekturę, ciężko było mi więc zrozumieć niektóre zachowania i poglądy głównych bohaterek. Zupełnie tak, jakbym oglądała ich historię w krzywych zwierciadle.
 
💿 Ruth, Carola i Missy to trzy wyraziste kobiety, których poza rodzinnymi więzami nie łączyło praktycznie nic - różniły się pod każdym możliwym względem. Każda z nich wybrała zupełnie inną drogę, jeśli chodzi o macierzyństwo, ale i kwestie związane z codziennością. Dużym plusem okazała się więc niecodzienna otoczka życia kobiet, która skupiała się na trasie koncertowej (zupełnie jak w Daisy Jones & The Six),wspólnocie o nazwie „Słonecznik”, Turcji, a także miejscu duchowym, w którym prowadzone były warsztaty dla kobiet. Dawno nie spotkałam się z tak oryginalnymi i barwnymi miejscami.
 
💿 I chociaż ciężko znaleźć mi konkretne negatywy, czuję, że to nie do końca była historia dla mnie. Może to kwestia samych bohaterek, a może całokształtu, ale oprócz poczucia zniecierpliwienia i irytacji ciężko było mi wydobyć inne emocje. Byłam również pewna, że ich skrajne historie zostawią mnie z wieloma ważnymi przemyśleniami, ale literki po prostu spływały po moim ciele. Może jednak u was będzie zupełnie inaczej? Sprawdźcie! 🌾

💿 Odkładam wiolonczelę i chłonę energię tłumu. Wszyscy krzyczą i wiwatują, zlewając się w ogromną, falującą plamę. Zerkam na Toma, który uważnie lustruje tłum. Po chwili schodzimy z oświetlonej sceny, gdzie w końcu mam szansę napić się wody. Wiem, że wszystko schrzaniliśmy. To jeden z najgorszych występów w naszej historii. Ale szczerze mówiąc, mam to po prostu gdzieś....

Dziś kilka słów o kontrowersyjnej, powiedziałabym nawet prowokującej i zadziornej historii, w której różne oblicza kobiecości wysuwają się na pierwszy plan.

Missy, Carola, Ruth. Trzy pokolenia kobiet. Trzy totalnie odmienne osobowości. I trzy absolutnie różne spojrzenia na świat.

„HerStory” to jedna z tych historii, w których zachowania, postawy i sposób myślenia bohaterów potrafią irytować, prowokować, ale nade wszystko stanowić temat do dyskusji i głębszych rozważań. Wolność, prawo do własnych decyzji i wyborów, narzucone normy i oczekiwania społeczne. Macierzyństwo, aborcja, seksualność, przemoc, narkotyki, alkohol, sekta. Niniejsza książka porusza sporo ważnej i trudnej tematyki. Choć nie pochwalam, o zrozumieniu już nie wspomnę, części decyzji podejmowanych przez główne bohaterki, to uważam, że taka lektura potrafi ukazać nam różnorodność płci pięknej, zupełnie inne postrzeganie świata i podejście do życia przez każdą z nas.

Jeśli macie ochotę na historie o poszukiwaniu własnego szczęścia, która wzbudzi w Was pełen wachlarz emocji, a momentami będzie wręcz uwierać, to śmiało sięgnijcie po ten tytuł. Cyferkowo 7/10.

Dziś kilka słów o kontrowersyjnej, powiedziałabym nawet prowokującej i zadziornej historii, w której różne oblicza kobiecości wysuwają się na pierwszy plan.

Missy, Carola, Ruth. Trzy pokolenia kobiet. Trzy totalnie odmienne osobowości. I trzy absolutnie różne spojrzenia na świat.

„HerStory” to jedna z tych historii, w których zachowania, postawy i sposób myślenia...

HerStory to historia trzech kobiet.

Missy lubi rockandrollowe życie, narkotyki, alkohol i niezobowiązujący seks są jej codziennością. W wieku 21 lat postanawia podwiązać sobie jajniki, bo nie chce zajść w ciążę. Żaden lekarz nie chce się zgodzić na wykonanie operacji, bo wszyscy zgodnie uznają, że jest za młoda, by podejmować takie decyzje i że kiedyś będzie żałować.

Carola zostawia męża, aby związać się z guru sekty. Daje się zmanipulować, wykorzystywać, aż pewnego dnia postanawia ponownie odejść...

Ruth na starość planuje powrócić do tureckiej wioski, w której spędziła dzieciństwo, ale wie, że ma coś jeszcze do załatwienia.
Córka, matka i babka. Kobiety tak różne, a podobne jednocześnie.

Książka jest mocna, porusza kontrowersyjne tematy. Znajdziecie tu motywy związane z narkotykami, aborcją, czy sektami. Jest to zdecydowanie książka dla dorosłych czytelników.
Mnie się najbardziej podobał wątek Caroli, czyli Jałowca. Missy natomiast to kompletnie nie moja bajka. Nie rozumiałam jej sposobu życia, decyzji, ani zachowań. Mimo że jest osobą dorosłą, jej postępowanie było kompletnie niedojrzałe, a często pozbawione sensu.

Czy książka mi się podobała? Na pewno budzi emocje i jest wyrazista, co się chwali. Bohaterowie są dobrze zarysowani i sprawiają wrażenie autentycznych, ale fabuła niestety mnie nie porwała. HerStory nie jest dla mnie.

HerStory to historia trzech kobiet.

Missy lubi rockandrollowe życie, narkotyki, alkohol i niezobowiązujący seks są jej codziennością. W wieku 21 lat postanawia podwiązać sobie jajniki, bo nie chce zajść w ciążę. Żaden lekarz nie chce się zgodzić na wykonanie operacji, bo wszyscy zgodnie uznają, że jest za młoda, by podejmować takie decyzje i że kiedyś będzie...

Her Story to historia o trzech pokoleniach kobiet, które dążą do wolności i obserwujemy jak toczą się ich losy.
To również książka o samorealizacji, macierzyństwie i seksualności, która opowiadana jest poprzez zmianę punktu widzenia między bohaterkami i liniami czasowymi.

Książka rozpoczyna się w 1997 roku. Missy mieszka w komunie i nie zna swojej matki. Kobieta śpiewa w zespole rockowym, wyrusza w trasę, chce być wolna jak reszta członków zespołu i nie chce mieć z macierzyństwem nic wspólnego.

Carol, matka Missy, od lat nie widziała córki. Teraz dostrzega jej zdjęcie na okładce magazynu.

Jest jeszcze Ruth, matka Carol i babcia Missy. Gdy pewnego dnia na jej progu staje wnuczka, kobieta postanawia zjednoczyć rodzinę. Chce by wreszcie wszystkie mogły zacząć się rozumieć.

Najbardziej podoba mi się historia Carol, najmniej Missy, która strasznie mnie irytowała.
Ta książka pokazuje 3 kobiety, który żyją na własnych zasadach, kobiety, które łączy niechciana ciąża i niepewne relacje.
To obraz macierzyństwa w każdej jego postaci. Autorka pokazuje, że ważne jest to, by być na nie gotowym.
Każda z bohaterek ma inne podejście do macierzyństwa i decyduje się na inne wsparcie.

Choć książka porusza ważny temat, to jednak momentami brakuje jej dobrego wykonania.
Początek bardzo mnie wciągnął i nie mogłam się oderwać, później moje zainteresowanie nieco spadło, jednak nadal byłam ciekawa tego, co będzie dalej.
Najgorsza była jednak dla mnie postać samolubnej i niedojrzałej Missy. Ona psuła mi radość z czytania.

Ogólnie myślę, że warto przeczytać I wyrobić sobie własne zdanie.
6.5/10

Her Story to historia o trzech pokoleniach kobiet, które dążą do wolności i obserwujemy jak toczą się ich losy.
To również książka o samorealizacji, macierzyństwie i seksualności, która opowiadana jest poprzez zmianę punktu widzenia między bohaterkami i liniami czasowymi.

Książka rozpoczyna się w 1997 roku. Missy mieszka w komunie i nie zna swojej matki. Kobieta śpiewa w...

Przeczytałam opis tej książki i już wiedziałam, że muszę po nią sięgnąć - nie zawiodłam się! ❤️

Wyjątkowa i mocna historia, która dotyka nas swoją bezpośredniością i intymnością od pierwszych stron. Missy, Carola i Ruth - trzy niesamowite kobiety, mocne osobowości i charaktery, które mimo tego, że są od siebie tak różne to łączy je coś wyjątkowego - więzy krwi. Historie, w które tutaj wejdziemy są szczere do bólu, poruszają nasze emocje i sprawiają, że czujemy się, jakbyśmy znali bohaterki od lat.

Autorka stworzyła wyjątkowe dzieło, które porusza wiele problemów społecznych z którymi spotykamy się w obecnym świecie. Mowa tu między innymi o aborcji, alkoholu czy antykoncepcji. Całość napisana jest prostym i bardzo przyjemnym językiem, dzięki czemu tę książkę czyta się naprawdę błyskawicznie. Ja aż nie chciałam jej odkładać! Uwielbiam też, jak poznajemy różne perspektywy i spojrzenia różnych osób, a tutaj właśnie to mamy.

Zdecydowanie i z całego serca polecam! ❤️

Przeczytałam opis tej książki i już wiedziałam, że muszę po nią sięgnąć - nie zawiodłam się! ❤️

Wyjątkowa i mocna historia, która dotyka nas swoją bezpośredniością i intymnością od pierwszych stron. Missy, Carola i Ruth - trzy niesamowite kobiety, mocne osobowości i charaktery, które mimo tego, że są od siebie tak różne to łączy je coś wyjątkowego - więzy krwi. Historie, w...

Missy, Carola i Ruth. Trzy pokolenia kobiet. Matka, która od dawna nie ma kontaktu z córką, bo wybrała wolne życie.
Córka, która chce żyć na swoich zasadach. Swoboda , wolność wyboru, narkotyki i seks, do tego alkohol. To jest jej plan na życie.
I babcia, która chciałaby aby te dwie pozostałe ponownie zbliżyły się do siebie.
„HerStory”, bo o niej tu mowa, to książka trudna, dosadna i zaskakująca. I napewno nie dla każdego.
Napisana prostym językiem, porusza tematy takie jak aborcja, narkotyki czy przygodny seks. Tematy tabu, o których niezbyt często się mówi i które wzbudzają różnorakie emocje.
To historia kobiet, które nie boją się mówić głośno o swoich potrzebach, wyrażać poglądy i podejmować decyzje.
To również obraz relacji międzypokoleniowych, często niełatwych, ukazanie skomplikowanych zależności w rodzinnym organizmie.
„HerStory” to książka, która zmusza czytelnika do myślenia i nie pozostawia obojętnym. Myślę, że każdy odbierze ją inaczej, w zależności od własnych przekonań czy wieku. Dla niektórych może okazać się bardzo kontrowersyjna, dla mnie, od kilkunastu lat mieszkającej w Anglii, nie do końca taka była. Anglia uczy tolerancji, otwarcia i nieoceniania. Pozwala żyć według własnych zasad, uczy akceptować. Pamiętam moment, kiedy zobaczyłam młodego chłopaka siedzącego w metrze z pomalowanymi na różne kolory paznokciami i włosami, w dość odważnym makijażu. Było to jakieś 17 lat temu i było to dla mnie nowe i przyznam dość szokujące. Teraz zupełnie inaczej postrzegam odmienność, staram się zrozumieć i nie oceniać. Tylko doceniać. To, że jesteśmy różni, a nadal potrafimy się porozumieć. I myślę, że między innymi o tym właśnie jest ta książka.

Missy, Carola i Ruth. Trzy pokolenia kobiet. Matka, która od dawna nie ma kontaktu z córką, bo wybrała wolne życie.
Córka, która chce żyć na swoich zasadach. Swoboda , wolność wyboru, narkotyki i seks, do tego alkohol. To jest jej plan na życie.
I babcia, która chciałaby aby te dwie pozostałe ponownie zbliżyły się do siebie.
„HerStory”, bo o niej tu mowa, to książka...

„Przeznaczeniem niektórych jest zostanie matkami, a przeznaczeniem niektórych jest pozostanie wolnymi”.
⠀
Jeśli chcecie poznać dość kontrowersyjną i wzbudzającą wielkie emocje lekturę, to śmiało możecie sięgać po dzisiejsza premierę "HerStory".
⠀
Trzy pokolenia kobiet, trzy różne spojrzenia na życie.
⠀
21 letnia Missy, dziewczyna z tych rozrywkowych, znająca smak dobrej zabawy, używek i seksu. Wie, że nie chce aborcji, dlatego decyduje się na zabieg powiązania jajowodów, ale nie jest to takie proste, jakby się wydawało.

Carol, kobieta, która porzuciła córkę i uciekła z gorspodarstwa w którym mieszkała. Teraz patrząc na Missy odzywają się w niej wyrzuty sumienia. Ale czy ma to sens?
⠀
W końcu ona, osiemdziesięciotrzyletnia Ruth, matka Carol, babcia Missy. Kobieta w dość konkretnym wieku, która chce wrócić do swojej tureckiej wioski. Czym jest spowodowana ta decyzja?
⠀
Autorka pozbywa się tematów tabu. Nakreśla te, które teraz są istotne, ale mimo wszystko mało się o nich mówi. Nie ma u niej czegoś takiego jak wstyd i otwarta rozmowa. Każda z kobiet wychowywała się w innych czasach, ale to nie znaczy, że nie znają wspólnych tematów. Dlatego jeśli chcecie poznać te książkę to nie zasnanawiajcie się długo. Może lepszego czasu już nie będzie...
⠀
"– Nawet jeśli matki nie wydają się szczęśliwe, będąc matkami, nadal kochają swoje dzieci. Przeważnie. Moja matka nie wyglądała na szczęśliwą w roli matki, ale myślę, że bardzo kochała mnie i Marie. Twój dziadek, niech Bóg ma go w swojej opiece, nie był miłym człowiekiem. Nasza matka z nim utknęła. Trudno dorastało się w takim środowisku. Starała się, jak mogła. Popełniała błędy. Ale wszyscy je popełniamy."

„Przeznaczeniem niektórych jest zostanie matkami, a przeznaczeniem niektórych jest pozostanie wolnymi”.
⠀
Jeśli chcecie poznać dość kontrowersyjną i wzbudzającą wielkie emocje lekturę, to śmiało możecie sięgać po dzisiejsza premierę "HerStory".
⠀
Trzy pokolenia kobiet, trzy różne spojrzenia na życie.
⠀
21 letnia Missy, dziewczyna z tych rozrywkowych, znająca smak dobrej...