Po wydarzeniach z pierwszego tomu (i największym plot twiście),Amelia chce poznać prawdę dotyczącą swojego ojca. Przy wsparciu Jonatana wyruszają do Stanów gdzie będą mieli możliwość spotkać go na żywo, choć słowo żywo w tej dylogii jest mocno nad wyraz…if you know what I mean 🤯

Relacja tej młodej dwójki bardzo się rozwija, jednak mimo wszystko jest między nimi ogromna przepaść, z którą będzie im ciężko sobie poradzić. Co musi się stać by tych dwoje na prawdę mogło być razem?

……………………………………………………………
Mam trochę problem z tą historią, bo o ile pierwsza część była na prawdę w porządku o tyle tu już mamy schody.

Jonatan…w tym tomie jest strasznie absorbujący i chyba trochę za bardzo uzależniony od Amelii, momentami jego zachowanie i dialogi aż drażniły.

Mam wrażenie, że słowem wiodącym w tej części był wyraz fantomowy (za każdym razem inaczej odmieniony),nie zliczę ile razy zostało ono użyte.

Myślę, że zakończenie uratowało trochę tę historię, bo tak na prawdę pierwsze 200 stron było tak sobie. Koniec był niejednoznaczny za co daję plusa, bo było to przedstawione w ciekawej formie. Trochę się zrobiło zbyt fantastycznie, ale mimo wszystko na koniec fajnie się to ze sobą zgrało.

Tutaj tych zagadek było nieco mniej niż w pierwszej części i głównie obracaliśmy się wokół uczuć i emocji pierwszoplanowych bohaterów.

Ogólnie cała ta historia była okej, miała swoje lepsze i gorsze momenty. Sam pomysł na fabułę był ciekawy, jednak gdzieś to trochę uleciało w wykonaniu.

Po wydarzeniach z pierwszego tomu (i największym plot twiście),Amelia chce poznać prawdę dotyczącą swojego ojca. Przy wsparciu Jonatana wyruszają do Stanów gdzie będą mieli możliwość spotkać go na żywo, choć słowo żywo w tej dylogii jest mocno nad wyraz…if you know what I mean 🤯

Relacja tej młodej dwójki bardzo się rozwija, jednak mimo wszystko jest między nimi ogromna...

Drugi tom książki bardzo mi się podobał, wyjątkowa historia.

Drugi tom książki bardzo mi się podobał, wyjątkowa historia.

W „Memory Almost Gone” udajemy się razem z Jonatanem i Amelią do Nowego Jorku, gdzie każdy z bohaterów ma coś do załatwienia. Jonatan ma odbyć staż w firmie Bellamy Lion Constructions, a Amelia musi się skonfrontować z właścicielem firmy, który w znaczący sposób wpłynął na jej życie. Ich wspólne wejście do tego dynamicznego miasta stwarza im możliwość zanurzenia się w nowych doświadczeniach. Pobyt w Nowym Jorku staje się dla nich również polem rywalizacji z czasem, który nieubłaganie pędzi do przodu.

Fabuła MAG potoczyła się w trochę innym kierunku, niż się spodziewałam. Wątek fantastyczny, a przy okazji spektakularny plot twist, który w poprzednim tomie był totalną niespodzianką, wywołał szok i niedowierzanie, w MAG stracił trochę na swojej świeżości. Na szczęście autorka nie próżnuje, stawiając nad drodze bohaterów nowe wyzwania i przeciwności losu, które muszą przezwyciężyć, a także ciekawe momenty, które pozwalają lepiej poznać nie tylko ich, ale i miejsce, w którym się znajdują.

Jonatan i Amelia stając w obliczu nowych wyzwań w Nowym Jorku, muszą zmierzyć się z osobistymi problemami i ze swoimi uczuciami. W tej części serii obserwujemy wyraźny rozwój postaci, a także głębszy wgląd w ich psychikę i relacje między nimi. Jednym z kluczowych punktów tej opowieści jest ewolucja Jonatana. Widzimy go w nowym kontekście, stawiającego czoła zupełnie nowym wyzwaniom zawodowym i osobistym. Jego stabilność emocjonalna zostaje poddana próbie, co stanowi interesujący wątek rozwoju postaci. Amelia z kolei zostaje skonfrontowana ze swoją przeszłością, co wpływa na jej obecną sytuację życiową. Próba zrozumienia relacji rodzinnych i walka o swoje uczucia stają się centrum jej rozwoju. Autorka pozwala czytelnikowi wniknąć w zawiłości jej psychiki, dając mu szansę lepszego zrozumienia bohaterki i jej decyzji.

Relacja między głównymi bohaterami, choć wyraziście namiętna, jest jednocześnie poddana wielu próbom. Julia Biel konsekwentnie stawia ich w różnych sytuacjach życiowych, eksplorując granice ich związku, zarówno emocjonalne, jak i fizyczne. Jest to niezwykle interesujące doświadczenie, ponieważ śledzimy, jak para radzi sobie w nowym środowisku, z nowymi emocjami i odkryciami o sobie nawzajem. Ta część to istny rollercoaster emocji. Balansuje między różnymi emocjami, oferując czytelnikowi zarówno chwile gorzkiego smaku życia, jak i słodkich momentów miłości. Pozwala zajrzeć w psychikę bohaterów, ich wewnętrzne walki, dylematy i emocje. To nie tylko historia miłosna, lecz również opowieść o walce z przeszłością, próbie zrozumienia relacji rodzinnych i odnalezienia sensu w otaczającym świecie.

Mimo pewnych różnic względem pierwszej części „Memory Almost Gone” utrzymuje ducha serii. Ta część, chociaż jest nieco bardziej melancholijna niż poprzednia, nadal jest pełna emocji i niespodzianek. Nie można również pominąć elementów zaskoczenia, napięcia i niepewności co do rozwoju sytuacji, które oferuje ta część. Elementy z poprzedniej części są podtrzymywane, ale pojawiają się też nowe zaskoczenia i kolejne zaskakujące zwroty akcji. Dość niespodziewane jest zakończenie, a właściwie dwa. Ale o co z nimi chodzi, musicie sprawdzić w powieści.

Na duży plus zasługuje fakt, że autorka przedstawia Nowy Jork w niezwykle autentyczny sposób, co sprawia, że czytelnik może poczuć się jakby sam zwiedzał to miasto. Atutem jest także przepiękne wydanie powieści, pełne ukrytych anagramów i dodatkowych treści ukrytych na kartach książki i na okładce, które można zobaczyć jedynie w świetle UV. Duże brawa dla autorki za kreatywne zagadki, anagramy i potyczki słowne bohaterów, które każdorazowo wprawiały mnie w dobry humor.

„Memory Almost Gone” to udana kontynuacja historii Jonatana i Amelii. Z jednej strony mamy w powieści silne relacje między bohaterami, emocjonalne i wewnętrzne zmagania, z drugiej – zabawne elementy, tajemnice i niespodzianki. Warto poznać obie części, do czego gorąco zachęcam 💜

W „Memory Almost Gone” udajemy się razem z Jonatanem i Amelią do Nowego Jorku, gdzie każdy z bohaterów ma coś do załatwienia. Jonatan ma odbyć staż w firmie Bellamy Lion Constructions, a Amelia musi się skonfrontować z właścicielem firmy, który w znaczący sposób wpłynął na jej życie. Ich wspólne wejście do tego dynamicznego miasta stwarza im możliwość zanurzenia się w...

Jonatan i Amelia stali się powiernikami szmaragdów i rodzinnych tajemnic. Po wszystkim tym co ich spotkało w Polsce decydują się na wyjazd do Ameryki, gdzie Jonatan ma odbyć staż w firmie Bellamy Lion Constructions. Dla Ameli jest to możliwość spotkania się z ojcem. Czy uda się im być razem?

To już nie będzie zaskoczenie jak powiem, że po raz kolejny Julia Biel wykonała niesamowitą robotę. Skonstruowała w taki sposób fabułę, która od początku do końca ma stworzyć coś w co czytelnik musi uwierzyć. Warto zauważyć, że w tym wszystkim autorka się bawi i widać jaką zabawę sprawia jej wodzenie za nos czytelników. To jest po prostu uczta czytelnicza. Jeżeli chodzi o bohaterów, to już nie działają jakby byli we mgle. Ich decyzje, zachowania czy sposób bycia jest przemyślany. Duża część uwagi skierowana jest na Amelie, która w końcu musi dowiedzieć się co ją powstrzymuje by iść dalej. Oczywiście w tym wszystkim tak jak na autorkę przystało nie zabrakło momentów zaskoczeń zwłaszcza jeżeli chodzi o zakończenie. Nie wiem czy ktoś w trakcie czytania był na coś takie przygotowany. Wszystko to w przepięknej oprawie graficznej.

Książkę jak najbardziej polecam tak jak pozostałe autorstwa Julii Biel. W nich znajdziemy wszystko co szukamy przy wyborze dobrzej lektury. Mam nadzieję, że autorka nadal będzie pisać a jednocześnie zaskakiwać swoimi nowymi pomysłami.

Za egzemplarz dziękuje Wydawnictwu MustRead.

Jonatan i Amelia stali się powiernikami szmaragdów i rodzinnych tajemnic. Po wszystkim tym co ich spotkało w Polsce decydują się na wyjazd do Ameryki, gdzie Jonatan ma odbyć staż w firmie Bellamy Lion Constructions. Dla Ameli jest to możliwość spotkania się z ojcem. Czy uda się im być razem?

To już nie będzie zaskoczenie jak powiem, że po raz kolejny Julia Biel wykonała...

Pierwsza część tej dylogii trafiła do grona moich najlepszych książek tego roku. Jak na tle MAF wypada MAG? Niestety słabiej, co nie znaczy, że jest źle, bo jest jak najbardziej dobrze.

Kocham książki Julii, dlatego może moja ocena nie jest zbyt obiektywna, ale czy większość opinii nie jest subiektywna? Tak, ta książka była dobra. Czytało mi się ją bardzo przyjemnie, znaczników w środku nie brakuje (zrobiło się tam fioletowo). Początek jest obiecujący, w środku czegoś zabrakło, jednak drugi sposób zakończenia historii (i moim zdaniem jedyny właściwy) podwyższył moją początkową ocenę.

Styl Julii zawsze do mnie przemawia, jest charakterystyczny, a do tego autorka ma talent do tworzenia idealnych cytatów. Jednak w MAG zauważyłam, że ten styl był tym razem dość nierówny - poetycki, a później lekki. Być może to był celowy zabieg przy zmianach perspektyw, ale i tak wolałam punkt widzenia Amelii, ponieważ dużo lepiej mi się go czytało.

Pierwszy tom był genialny. Paranormalny wątek miłosny? Jestem na tak! Jest ciekawy, ale przy tym zawsze łamie serce, gdy mamy do czynienia z duchem. Więc to jest jak najbardziej plus! Instant love w tomie pierwszym trochę mnie uwierało, tom drugi jednak rzuca na ten temat trochę światła. Relacja Jonatana i Amelii nie będzie moją ulubioną, jednak i tak uważam ich wątek za dobry i warty poznania. Co ciekawe, MAG również wielokrotnie mruga w stronę fanów twórczości Julii. Choć może być to dezorientujące dla pozostałych.

Czego mi jednak zabrakło, co nie pozwala mi dać 10/10? MAF ujęło mnie klimatem tajemnicy, który wylewał się ze stron od pierwszego zdania. W MAG tego klimatu było mniej, a zamiast na tajemnicach akcja bardziej skupiała się na wątku miłosnym oraz wątku Amelii (który jest dużym plusem!). Zabrakło mi też dokładniejszego wyjaśnienia działania szmaragdów i sprawy z Bradleyem. Odnoszę wrażenie, że większość pozostawiono do domysłu. Dlatego książkę należy czytać do końca, bo choć nie wszystko jest wyłożone jak kawa na ławę, to jednak w ten sposób można nieco zapełnić niedosyt. Fantastyka to mój ulubiony gatunek, więc szmaragdy ciekawiły mnie w tej książce najbardziej.

Jak ostatecznie oceniam "Memory Almost Gone"? 8/10 to zasłużona ocena i nie mogę się doczekać kolejnych książek Julii Biel!
14+ TW: śmierć, żałoba

Pierwsza część tej dylogii trafiła do grona moich najlepszych książek tego roku. Jak na tle MAF wypada MAG? Niestety słabiej, co nie znaczy, że jest źle, bo jest jak najbardziej dobrze.

Kocham książki Julii, dlatego może moja ocena nie jest zbyt obiektywna, ale czy większość opinii nie jest subiektywna? Tak, ta książka była dobra. Czytało mi się ją bardzo przyjemnie,...

Jest mi trochę przykro, bo to już czwarta przeczytana przeze mnie książka autorki i po prostu kompletnie nie pasuje mi jej styl pisania. Mam wrażenie, że nie mogę skupić się na zdaniach i jest zbyt dużo chaosu.
Pierwszy tom przekonał mnie do siebie zagadkami, anagramami i odkrywaniem rodzinnej tajemnicy. No i plot twist - działo się. A tutaj… mam wrażenie, że nic się nie działo, nie dowiedzieliśmy się więcej. Był co prawda jeden ciekawy wątek, całkiem oryginalny, to mi się podobało. Zakończenie wciągnęło mnie trochę bardziej, trochę uratowało całe wrażenie.
Wątek romantyczny nie podobał mi się już wcześniej, a tutaj było go bardzo dużo i zdecydowanie mi przeszkadzał.
Podziwiam zabawę anagramami i oryginalne pomysły, tutaj należy się docenienie, ale niestety wykonanie mnie nie przekonało.

Jest mi trochę przykro, bo to już czwarta przeczytana przeze mnie książka autorki i po prostu kompletnie nie pasuje mi jej styl pisania. Mam wrażenie, że nie mogę skupić się na zdaniach i jest zbyt dużo chaosu.
Pierwszy tom przekonał mnie do siebie zagadkami, anagramami i odkrywaniem rodzinnej tajemnicy. No i plot twist - działo się. A tutaj… mam wrażenie, że nic się nie...

Memory Almost Gone to książka Juli Biel, będąca kontynuacją dylogii Memory Almost Full. Książka została wydana przez wydawnictwo Must Read.

Po zakończeniu poprzedniego tomu postanowiłam dać szansę kontynuacji z ciekawości, jak autorka rozwiąże temat duchów i ruszania dalej. Bardzo mnie to interesowało, bo ten motyw daje mnóstwo możliwości i potrafi zaskoczyć. Niestety, zawiodłam się na nim.

Ogólnie książka mnie znudziła. Przez większość czasu niewiele się działo, a wątek miłosny, będący główną osią historii, dział się zbyt szybko, by uznać go za choćby interesujący. Co więcej , sam w sobie był niezwykle niepoprawny. Nawet jak się pominie fakt, że jedna ze stron nie żyje, nie było między nimi żadnej komunikacji, a wszelkie próby były szybko tłumione kontaktem fizycznym.

Pod względem stylu tekst jest specyficzny. Momentami odnosiłam wrażenie, że autorka próbowała pisać podniosłym, poetyckim stylem, a kilka akapitów dalej zmieniał się on diametralnie. Wywoływało to odczucie oderwania i utrudniało zaangażowanie się w historię. Jak do tego dołoży się sztucznie brzmiące dialogi, od których zalewała mnie fala zażenowania, książka przemieniła się w męczące wyzwanie. Na dodatek często wrzucane słowa angielskie były drażniące nawet dla mnie, anglistki.

Podobało mi się pierwsze zakończenie, które było naprawdę dobrym zamknięciem historii. W gruncie rzeczy mogło tę książkę uratować, gdyby nie fakt, że autorka napisała ciąg dalszy na kolejne 70 stron. Tą kontynuacją całkowicie wymazała obie książki, przez co czuję ogromne poczucie straty czasu. Wymuszony happy end był ostatnim, czego Memory Almost Gone potrzebowało.

Memory Almost Gone to książka Juli Biel, będąca kontynuacją dylogii Memory Almost Full. Książka została wydana przez wydawnictwo Must Read.

Po zakończeniu poprzedniego tomu postanowiłam dać szansę kontynuacji z ciekawości, jak autorka rozwiąże temat duchów i ruszania dalej. Bardzo mnie to interesowało, bo ten motyw daje mnóstwo możliwości i potrafi zaskoczyć. Niestety,...

Świetna kontynuacja. Zakończenie super poprowadzone. Lekko się czyta, fabuła wciąga . Polecam

Świetna kontynuacja. Zakończenie super poprowadzone. Lekko się czyta, fabuła wciąga . Polecam

🤍Po pierwsze ryczałam… Ojj tak… aż sama byłam w szoku! Ile tu było emocji. Ja po prostu tak uwierzyłam w siłę tej miłości i czułam każde pęknięcie na sercu, które powstawało podczas fabuły. Tęsknota? Trzask! Rysa na sercu.
Przytulenie i pocałunek? Bum! Mały plasterek, który to wszystko próbuje połatać….
To jak uczucie może połączyć nie tylko ludzi, ale i dwa światy 🥹

💚A ten koniec!!!!!!! Tego jeszcze nie było! Byłam w szoku i od razu uprzedzam, że i wy będziecie. Nie zdradzę Wam dlatego, bo uważam, że to popsuje zabawę i mam nadzieję, że nikt inny w swoich recenzjach też tego nie zdradził 😂 a jeżeli już to chociaż z ostrzeżeniem o spojlerze!

🤍Julia Biel ma tak twórczy umysł, nie potrafię sobie wyobrazić innego wytłumaczenia na to co stworzyła. Wyprzedziła oczekiwania czytelników i przygotowała kawał dobrej historii. I jeszcze dodam, że nie dość, że historia sama w sobie jest świetnie napisana to jeszcze to wydanie 👌🏼
Dodatkowa dawka zabawy i przyjemności podczas czytania. Także ogromne brawa zarówno dla autorki jak i wydawnictwa 👏🏼❤️

💚Nie chcę Wam za dużo zdradzać z fabuły, bo uważam, że już samo przelanie moich emocji na Was jest dostateczną zachętą, aby sięgnąć po tę dylogię! Serdecznie polecam!!

🤍Po pierwsze ryczałam… Ojj tak… aż sama byłam w szoku! Ile tu było emocji. Ja po prostu tak uwierzyłam w siłę tej miłości i czułam każde pęknięcie na sercu, które powstawało podczas fabuły. Tęsknota? Trzask! Rysa na sercu.
Przytulenie i pocałunek? Bum! Mały plasterek, który to wszystko próbuje połatać….
To jak uczucie może połączyć nie tylko ludzi, ale i dwa światy 🥹

💚A...

„Memory Almost Gone" jest drugim tomem „Memoru Almost Full", a zarazem zakończeniem tej historii.

Cała ta historia bardzo mi się spodobała, jest pełna zagadek, które odkrywamy razem z bohaterami książki, jest wciągająca i ma super efekty pod światłem UV!

Pierwszy tom bardzo mnie zachwycił i pewnym było, że sięgnę również po drugi, który również bardzo mnie zainteresował, choć muszę przyznać, że autorka skupiła się tutaj bardziej na relacji bohaterów niż na tym co w poprzednim tomie.

A mianowicie, w pierwszym tomie mieliśmy mnóstwo zagadek, akcja goniła akcję, a bohaterowie poznali się dopiero po czasie. Tutaj już się znali, więc normalnym jest, że będzie wątek ich relacji, ale liczyłam bardziej, że będzie on drugoplanowy.

Mimo wszystko nie przeszkadzało mi to też jakoś bardzo, bo książka wciąż pozostała genialna i dalej jestem zachwycona tą historią. Nawet mogę przyznać, że w pewnych momentach był lepszy od pierwszego.

Tym razem autorka zabiera nas wraz z Amelią i Jonatanem do Nowego Jorku i uwielbiam ten klimat! Bardzo polecam, naprawdę świetna i ciekawa historia, którą warto poznać.

„Memory Almost Gone" jest drugim tomem „Memoru Almost Full", a zarazem zakończeniem tej historii.

Cała ta historia bardzo mi się spodobała, jest pełna zagadek, które odkrywamy razem z bohaterami książki, jest wciągająca i ma super efekty pod światłem UV!

Pierwszy tom bardzo mnie zachwycił i pewnym było, że sięgnę również po drugi, który również bardzo mnie zainteresował,...